Home Blog

MLB Dutch Watch: Preview 2024

0

De eerste wedstrijden mogen dan al gespeeld zijn, maar voor de liefhebber begint het op donderdag 28 maart pas echt! Opening Day 2024 in Major League Baseball. Ook dit seizoen is Team Kingdom of The Netherlands weer goed vertegenwoordigd op het hoogste niveau. In deze preview blikken we vooruit op wat we van hen kunnen verwachten in 2024.


OZZIE ALBIES (2B, Atlanta Braves)

CAREERSTATS: 3086 AB, .273/.325/.479, .803 OPS, 497 R, 455 RBI, 183 2B, 131 HR, 76 SB, 110 OPS+

Ozzie Albies begint aan zijn achtste seizoen in de majors en weer is het er één waarin de verwachtingen hooggespannen zijn. Zijn Atlanta Braves beginnen als een topfavoriet voor de titel aan deze jaargang. En niet zonder reden. De slagploeg die Atlanta vorig seizoen tot een ongekende aanvalsmachine maakte, keert vrijwel in z’n geheel terug en met Jarred Kelenic en Adam Duvall is deze in potentie zelfs nog beter. Daarnaast is zevenvoudig All-Star Chris Sale toegevoegd aan een starting rotation die met Max Fried, Spencer Strider en Charlie Morton al aardig bezet was.

Wat voor de Braves als team geldt, geldt waarschijnlijk ook voor Ozzie Albies als individu. Vorig seizoen was zijn beste in z’n loopbaan, maar de rek is er bij de 27-jarige tweedehonkman waarschijnlijk nog niet uit. Het zal echter wel een hele kluif worden om z’n statistieken van 2023 te evenaren. Laat staan om deze te overtreffen. Albies was met 33 homeruns, 109 RBIs en een slaggemiddelde van .280 één van de meest productieve spelers in Major League Baseball. Slechts drie spelers – onder wie ploeggenoot Matt Olson (139) sloegen meer runs over de thuisplaat.

De infielder speelde vorig jaar niet alle wedstrijden, maar gezien zijn historie met blessures zal Albies uitermate tevreden zijn als hij wederom een wedstrijd of 150 in het reguliere seizoen speelt. Het is echter de tijd daarna waar het in Atlanta om draait. Na de titel in 2021 werden de Braves daarna tot twee keer over in de NLDS uitgeschakeld door de Philadelphia Phillies. Een team dat ze nu al jaren achter zich weten te houden in de NL East en ook het team tegen wie de Braves hun jacht op de volgende World Series beginnen deze week.


XANDER BOGAERTS (2B, San Diego Padres)

CAREERSTATS: 5439 AB, .291/.356/.456, .812 OPS, 838 R, 744 RBI, 339 2B, 175 HR, 93 SB, 117 OPS+

Voor Xander Bogaerts en zijn San Diego Padres is het nieuwe seizoen al begonnen. Vorige week werkten de Padres in het Zuid-Koreaanse Seoul twee wedstrijden af tegen de LA Dodgers. De twee rivalen uit de NL West wonnen elk één wedstrijd en met name in de tweede kregen de fans in Seoul waar voor hun geld. De Friars wonnen deze met maar liefst 15-11 nadat ze het eerste duel na een voorsprong alsnog met 2-5 aan de favoriete Dodgers moesten laten.

De viervoudig All-Star en tweevoudig winnaar van de World Series is begonnen aan zijn tweede seizoen in Californië. Voor zijn doen was 2023 een mager jaar met onder meer slechts 58 RBIs en een .285 batting average. Zijn laagste in de majors sinds 2017. Daarnaast misten Bogaerts en de overige sterren van de Padres de play-offs. Een flinke tegenvaller, zeker na alle investeringen die door deze franchise zijn gedaan. Eén van die investeringen, outfielder Juan Soto, is inmiddels alweer van de loonlijst en gaat het bij de Yankees proberen.

VERANDERING VAN SPIJS…

Waar Soto het aan de andere kant van de VS gaat proberen, schuift Xander Bogaerts een plekje op in het infield. Onze landgenoot won al zijn Awards en titels als kortestop, maar moet in 2024 het tweede honk bemannen. Ha-Seong Kim neemt zijn oude plekje over. In Seoul ging dit alleraardigst. Niet alleen sloeg Bogaerts de eerste run van het nieuwe seizoen binnen, maar met in totaal 4 hits, 3 runs en 3 RBIs kan de international terugkijken op een geslaagde serie.

Met tegenstanders als de Dodgers en Diamondbacks in de divisie zal het voor San Diego opnieuw geen sinecure worden om het postseason te bereiken. De Padres zagen Blake Snell verkassen naar een andere concurrent. Hij gaat proberen om de Giants naar de play-offs te loodsen. Met de van de White Sox afkomstige Dylan Cease hebben de Padres die vacature prima ingevuld. De toekomst zal echter uitwijzen of dat voldoende is om de verwachtingen die al jaren bestaan rond deze franchise nu eindelijk waar te maken.


KENLEY JANSEN (CL, Boston Red Sox)

CAREERSTATS: 813.2 IP, 45W-34L (420 SV), 2.52 ERA, 0.956 WHIP, 2.51 FIP, 246 R, 228 ER, 243 BB, 1159 K, 157 ERA+

Het was even wennen voor Kenley Jansen in 2023. Nadat zijn verblijf in Atlanta beperkt bleef tot één seizoen tekende de closer een contract voor twee jaar in Boston. Na de Dodgers en Braves dus opnieuw een traditierijke club voor Jansen, maar ook één die in de American League z’n wedstrijden speelt. En die kant van het spectrum was nieuw voor de Oranje-international. Het werd een opmerkelijk jaar voor Jansen. Niet alleen werd hij geselecteerd voor de All-Star Game, maar hij bereikte ook nog eens als zevende closer ooit de mijlpaal van 400 saves. En dat allemaal in statistisch gezien zijn slechtste jaar in de majors.

In Boston waren ze ontzettend te spreken over Jansen in de eerste maand van het seizoen. De closer reeg de saves aaneen en kreeg pas op 29 april – zijn negende optreden – de eerste run tegen. Er stonden op dat moment al 6 saves achter z’n naam. Hij deed in alles denken aan de Jansen uit zijn tijd in LA. Efficiënt en vooral ontzettend dominant. Helaas voor Kenley Jansen en de BoSox duurde dit feest niet eeuwig. Net als in Atlanta wisselde hij goede optredens af met slechte waardoor de closer bleef steken op 29 saves, een 3.63 ERA en 4 blown saves. Een hamstringblessure maakte ook al vroegtijdig een einde aan zijn seizoen.

Zijn negende save van ’t seizoen vinkte Jansen af in Atlanta. Uitgerekend bij zijn oude club bereikte hij de magische grens van 400 saves. Craig Kimbrel volgde zijn voorbeeld even later, waardoor nu acht closers lid zijn van de Club van 400. Mariano Rivera met 652 saves is erevoorzitter. Billy Wagner (422), John Franco (424) en Francisco Rodriguez (437) heeft Jansen voor het grijpen. Mits hij fit blijft in 2024 moet het mogelijk zijn deze drie closers in te rekenen op de all-time list. Kenley Jansen zal na een jaar afwezigheid ook graag terug naar de play-offs willen, maar of de Red Sox daar in deze sterke AL East klaar voor zijn, valt te betwijfelen.


RICHIE PALACIOS (OF, Tampa Bay Rays)

CAREERSTATS: 205 AB, .244/.299/.390, .689 OPS, 16 R, 26 RBI, 12 2B, 6 HR, 4 SB, 93 OPS+

Het grote publiek maakte vorig jaar tijdens de World Baseball Classic voor het eerst kennis met de broertjes Palacios. Richie (26) en zijn twee jaar oudere Josh zijn geboren in New York. Hun vader komt van Puerto Rico, maar omdat moeder van Curacao komt, mogen de broers uitkomen voor Team Kingdom. Iets wat vorig jaar dus ook gebeurde. Richie was in 2018 gedraft door de (toen nog) Cleveland Indians en debuteerde in 2022 ook namens die club in de majors. Zijn broer Josh werd vier jaar eerder in de draft opgepikt door de Cincinnati Reds en speelt momenteel in de organisatie van de Pirates.

Richie werd in de zomer van 2023 door Cleveland naar St. Louis getrade. In het shirt van de Cardinals speelde Palacios vorig jaar 32 wedstrijden. Hij kwam daar tot een .258 slaggemiddelde met onder meer 6 homeruns en 16 RBIs. Tegen de Reds sloeg Richie Palacios op 29 september zijn laatste homerun van ’t seizoen. Achteraf bleek dit ook zijn (voorlopig?) laatste in het uniform van de Cardinals te zijn geweest. Op 5 januari werd de Oranje-international in ruil voor werper Andrew Kittredge naar de Tampa Bay Rays getrade.

Met 3 homeruns, 7 RBIs en een slaggemiddelde van .314 heeft de jongste Palacios een aardige Spring Training achter de rug. Hij werd echter in 56 plate appearances ook elf keer met een strikeout weggezet. En dat is toch wat veel van het goede. Hij lijkt zich op te kunnen maken om met Randy Arozarena en Jose Siri het outfield van de Rays te gaan vormen. In de sterk bezette AL East kan Tampa Bay een soortgelijke start (dertien overwinningen op rij) goed gebruiken. Aan Palacios de taak om daar een bijdrage aan te leveren.


JURICKSON PROFAR (OF, San Diego Padres)

CAREERSTATS: 3188 AB, .238/.322/.383, .705 OPS, 434 R, 359 RBI, 166 2B, 87 HR, 47 SB, 92 OPS+

Ook voor Jurickson Profar is het nieuwe seizoen al begonnen in Seoul. De veelzijdige international streek vorig jaar weer neer in San Diego nadat ze hem bij de Rockies hadden uitgezwaaid. Het huwelijk tussen Profar en de Padres werd zo nieuw leven ingeblazen en werd in februari met minimaal één jaar verlengd. De inmiddels 31-jarige man uit Willemstad zal naar verwachting voornamelijk dienst doen als linksvelder.

In Zuid-Korea plaatste manager Mike Shildt onze landgenoot als zesde in de batting order van de Padres. Nadat Dodgers-starter Tyler Glasnow vorige week vakkundig afrekende met de eerste vijf batters in de line-up was Profar de eerste speler van San Diego die in 2024 de honken bereikte. De vier wijd bracht Profar en consorten niet veel, want Luis Campusano werd vervolgens de derde nul in die inning. Met het eerste en tweede honk bezet zou Profar in de vierde inning van de openingswedstrijd met zijn tot nog toe enige hit van het seizoen komen. Helaas voor de Padres bleef die single zonder resultaat.

Profar wacht nog op zijn eerste volledige wedstrijd van dit seizoen. In Seoul werd hij namelijk in respectievelijk de achtste en zesde inning naar de kant gehaald. Beide keren was Jose Azocar zijn vervanger. Aan slag worden de Friars echter niet veel beter met de 27-jarige Venezolaan. Azocar staat namelijk niet bekend om zijn enorme power. De Padres gaven Profar vorig jaar een kans na diens mislukte avontuur in Colorado, maar het voormalig toptalent van de Rangers zal ook beseffen dat de tijd voor hem begint te dringen. Presteert hij dit jaar wederom ondermaats, dan dreigt een vroegtijdige aftocht uit Major League Baseball.


CEDDANNE RAFAELA (CF, Boston Red Sox)

CAREERSTATS: 83 AB, .241/.281/.386, .666 OPS, 11 R, 5 RBI, 6 2B, 2 HR, 3 SB, 78 OPS+

Vorig seizoen maakte Major League Baseball voor het eerst kennis met Ceddanne Rafaela. Op 28 augustus debuteerde de toen nog 22-jarige jongeman uit Willemstad voor de Boston Red Sox in de thuiswedstrijd tegen Houston Astros. Rafaela begon zijn MLB-loopbaan als infielder, maar mede vanwege zijn snelheid verhuisde hij al rap naar het outfield. De rookie speelde 28 wedstrijden, kwam tot 20 hits, 2 homeruns, 5 RBIs, 3 gestolen honken en een .241 slaggemiddelde.

In 2024 zal Rafaela er vanaf Opening Day bij zijn. De verwachting is dat hij voornamelijk als centerfielder dienst zal doen. Gezien zijn defensieve vaardigheden en bovengemiddelde snelheid geen onlogische keuze. Aan slag wordt er meer van hem verwacht en als Spring Training een goede indicatie is, zal Rafaela de organisatie niet teleurstellen. In 21 wedstrijden sloeg de outfielder 16 hits waarvan 6 doubles, kwam hij tot 3 homeruns, 8 RBIs en een .281 batting average.

Als die voortekenen niet bedriegen, belooft dat in elk geval al veel goeds. Als we de bookmakers mogen geloven, kan Rafaela komend seizoen in de luwte wennen aan een volledig seizoen in de majors. Boston wordt over het algemeen beschouwd als de minste van de vijf teams in de AL East. Drie concurrenten (Yankees, Orioles, Blue Jays) worden zelfs bij de acht beste teams in MLB genoemd.

OVERIG

In deze lijst ontbreken spelers als Carter Kieboom, Joshua Palacios en Chad Tromp. Laatstgenoemde zal voornamelijk opdraven als Sean Murphy of Travis d’Arnaud geblesseerd zijn bij de Braves, terwijl Kieboom en Palacios in de minors mogen laten zien dat ze alsnog op het hoogste niveau thuis horen. Met name voor Kieboom zal dit even een bittere pil zijn. De infielder van de Nationals heeft immers ook al het nodige blessureleed achter de rug.

Een andere naam om de komende tijd in de gaten te houden, is die van Sem Robberse. De 22-jarige pitcher uit Zeist maakte vorig jaar een trade van Toronto naar St. Louis en mocht tijdens Spring Training al een paar keer zijn opwachting maken in de hoofdmacht van de Cardinals. Hij schopte ’t weliswaar niet tot het uiteindelijke roster, maar bij de Memphis Redbirds, de AAA-club van de Cardinals, mag hij proberen in de toekomst die sprong alsnog te maken.

Cover photo: Meg McLaughlin/The San Diego Union-Tribune

Baylor klaar na tweede ronde March Madness, NC State door

0

De tweede ronde van March Madness 2024 leverde een stuk minder spektakel en verrassingen op dan de eerste ronde, met als grootse verrassing dat Baylor werd uitgeschakeld. Verder waren er drie duels die een overtime-periode nodig had voordat het beslist was. Een overzicht.

EAST REGION

Te beginnen in de East region, waar eerlijkheid gediend te zeggen dat er geen spannende duels of verrassingen waren. Illinois (89-63 vs Duquesne), UCONN (75-58), San Diego State (85-57 vs Yale) en Iowa State (67-56 vs Washington State) wonnen hun duel gemakkelijk, waardoor ze doorgaan naar de Sweet Sixteen. Dit levert de volgende duels op:

#1 UCONN – #5 San Siego State

#2 Iowa State – #3 Illinois

WEST REGION

Dan naar de West region, waar wel een verrassing plaatsvond. #3 Baylor, dat overtuigde tijdens de eerste ronde door Colgate met 92-67 te verslaan, had het enorm lastig met #6 Clemson. Clemson domineerde New Mexico in de eerste ronde (77-56) en trok deze lijn tegen de Bears door. In de eerste helft kwam Clemson al snel op voorsprong, die niet veel groter dan vijf a tien punten werd. De voorsprong bleef wel constant in handen van de Tigers. Het was pas aan het einde van het duel dat Baylor een run kon maken, maar Clemson had daar een antwoord op. Clemson won met 72-64 en gaat zo, vooral dankzij twintig punten van Chase Hunter door naar de Sweet Sixteen. Bij Baylor scoorde RayJ Dennis 27 punten en Ja’Kobe Walter twintig punten.

OVERIGE UITSLAGEN

North Carolina (85-69 vs Michigan State), Alabama (72-61 vs Grand Canyon) en Arizona (78-68 vs Dayton) wonnen hun duels eenvoudig, waardoor de volgende duels voor de Sweet Sixteen komende donderdag en vrijdag op het programma staan in deze regio:

#1 North Carolina – #4 Alabama

#2 Arizona – #6 Clemson

SOUTH REGION

In de South region vond tijdens de tweede ronde de meeste spanning plaats en bleek het duel tussen#11 NC State en #14 Oakland, twee universiteiten die de ronde ervoor een upset hadden veroorzaakt, een overtime nodig te hebben om tot een beslissing te komen. NC State had eigenlijk gedurende de wedstrijd een voorsprong van ongeveer vijf punten, maar tijdens de laatste drie minuten verdween de voorsprong en gingen beide teams vol voor de zege. Beide teams kregen aan het einde twee kansen om te winnen, maar scoorden niet. Daardoor werd het overtime, waarin NC State simpelweg de betere ploeg was. DJ Burns Jr scoorde 24 punten en greep 11 rebounds, terwijl bij Oakland Trey Townsend (30 PTS en 13 REB) en Jack Gohlke (22 PTS, 8 REB, 6-17 3PT) de uitblinkers waren.

HOUSTON WINT IN OVERTIME VAN TEXAS A&M

Ook #1 Houston en #9 Texas A&M hadden overtime nodig om een beslissing te forceren. Beide teams wonnen met gemak hun duel in de eerste ronde en konden dit duel dus zijn als eerste echte test. Na een eerste helft waarin beide teams niet veel voor elkaar onder deden, liep Houston aan het begin van de tweede helft uit naar een voorsprong van tien punten. Deze voorsprong (elf punten met nog drie minuten te gaan) bleek echter niet veilig, want in de slotfase van de wedstrijd kwamen de Aggies terug om overtime af te dwingen. Dit deden ze met een buzzer-beater van Andersson Garcia via een inbounds play.

In overtime zou Houston de zege echter alsnog binnen weten te slepen: 100-95. Dit gebeurde vooral dankzij Emanuel Sharp (30 PTS) en Jamal Shead (21 PTS, 5 REB en 10 AST), terwijl bij Texas A&M Tyreec Radford (27 PTS, 15 REB) en Wade Taylor IV (21 PTS, 7 REB) de uitblinkers waren.

OVERIGE DUELS

Verder wonnen Marquette (81-77 vs Colorado) en Duke (93-55 vs James Madison) hun duels, waardoor we in deze regio de volgende matchups hebben tijdens de Sweet Sixteen:

#1 Houston – #4 Duke

#2 Marquette – #11 NC State

MIDWEST REGION

Het meest bizarre duel van de tweede ronde vond plaats in de Midwest region, waar #3 Creighton het enorm lastig had met #11 Oregon. In de eerste helft had Creighton constant een voorsprong van ongeveer vijf punten, maar aan het begin van de tweede helft werd deze voorsprong teniet gedaan door Oregon. Vanaf dat moment was het uitwisselen van de voorsprong begonnen, waarbij het vooral de Ducks waren die vaak aan de leiding gingen. Dit leek in de slotfase een zege van Oregon op te gaan leveren, maar een late basket van Creighton zorgde ervoor dat overtime nodig was.

Dit bleek double overtime te worden, nadat beide teams in de eerste overtime het verschil niet konden maken. Het was dit keer een late driepunter van Oregon die voor een tweede overtime-periode zorgde. 2OT werd vervolgens gedomineerd door Creighton, dat uiteindelijk met 86-73 won. Ryan Kalkbrenner (19 PTS, 14 REB en 5 BLK) was samen met Steven Ashworth (21 PTS) en Trey Alexander (20 PTS, 7 REB, 5 AST) de uitblinker bij Creighton, terwijl bij Oregon het vooral van het duo Jermaine Couisnard (32 PTS, 8 REB en 6 3PT) en D’Faly Dante (28 PTS, 20 REB) moest komen.

OVERIGE DUELS

Gonzaga (89-68 vs Kansas) en Purdue (106-67 vs Utah State) wonnen met gemak, terwijl Tennessee (62-58 vs Texas) het een stuk lastiger had om naar de Sweet Sixteen te gaan. Het levert de volgende duels in de regio op:

#1 Purdue – #5 Gonzaga

#2 Tennessee – #3 Creighton

Foto: Joe Sargent/Getty Images

NHL Highlights: spanning in het oosten, wervelende Canes en heel veel meer

0

We zijn bezig aan de laatste fase van het reguliere seizoen, maar met name in het oosten geven veel teams zichzelf nog kans op het postseason. In deze NHL Highlights proberen we die strijd in beeld te brengen. Daarnaast is er aandacht voor de streak van Nathan MacKinnon, de uitstekende start van Jake Guentzel in Carolina en diezelfde Canes komen ook in onze Game of the Week voorbij!

Door Dennis Bakker en Hans Mulder

HIGHLIGHTS

NATHAN MACKINNON vs COLUMBUS BLUE JACKETS

Ook in de 33e thuiswedstrijd van dit seizoen pikte Nathan MacKinnon weer zijn puntjes mee. De streak van de Avalanche-superster bleef dus ook na de wedstrijd tegen Columbus intact. MacKinnon moest dit keer wel even geduld hebben, want pas in de derde periode kreeg hij zijn momenten. Eerst scoorde hij zelf de 4-1 tegen de Blue Jackets, waarna MacKinnon even later de assist gaf op de 5-1 van Mikko Rantanen. Twee punten dus voor Nathan MacKinnon die hem ook weer wat dichter in de buurt van Nikita Kucherov brengen.

De Avalanche haalden vrijdag met 6-1 uit tegen de Blue Jackets en boekten zo hun achtste overwinning op rij. Aangezien Dallas diezelfde avond Pittsburgh met 4-2 klop gaf, houden de twee kemphanen gelijke tred aan kop van de Central Division. Columbus ging voor de zesde keer in zeven wedstrijden onderuit. Zij blijven in het bezit van de rode lantaarn in de Eastern Conference en mogen zich opnieuw verheugen op een goede positie in de draft lottery.

Zondag kwam MacKinnon weer wat dichter bij het record van Gretkzy (40 thuiswedstrijden op rij met een punt). De Avalanche leken weggevaagd te worden door de Penguins, maar net als de Blackhawks een dag eerder tegen de Sharks, maakten ze een 0-4 achterstand ongedaan. In OT was het Jonathan Drouin die de winning streak van Colorado naar negen wedstrijden tilde. Ondanks de nederlaag was het overigens Sidney Crosby die met een schitterende goal de show stal. Het was de achtste nederlaag in tien wedstrijden voor Pittsburgh, dat de play-offs wel uit het hoofd kan zetten…

CAL CLUTTERBUCK vs WINNIPEG JETS

Goed, de Stars en Avalanche hadden hun werk vrijdag dus gedaan. Hoe verging het die andere topper uit de Central dan op Long Island zaterdag? Nou, niet al te best. De Jets hadden een paar dagen eerder al van de Devils verloren en gingen ook tegen de Islanders keihard onderuit. Met name Cal Clutterbuck had het ouderwets op zijn heupen deze middag (plaatselijke tijd). De aanvaller had slechts 5 goals achter z’n naam voor dit duel begon, maar nog voor de eerste periode halverwege was had hij dit aantal op 7 gebracht.

De Islanders hadden verrassend weinig moeite met de Jets en die 6-3 overwinning kwam voor hen als geroepen. Zij hadden immers de laatste zes wedstrijden op rij verloren en snakten naar een zege. Voor het zelfvertrouwen, maar zeker ook om in het spoor van de concurrenten in het oosten te blijven. Eén van die concurrenten, de Flyers, gingen er dankzij een late GWG van rookie Tyson Foerster met 2 punten vandoor tegen de Bruins zaterdag: 3-2.

FILIP FORSBERG vs DETROIT RED WINGS

Waar de kaarten in het westen wel zo’n beetje zijn geschud, daar is het voor een hoop teams in het oosten nog altijd billenknijpen. In Detroit hadden ze een dergelijke situatie misschien niet meer verwacht, maar een 7-game losing streak kwam bijzonder ongelegen voor de Red Wings. Door de resultaten van Washington (winst tegen Carolina) en de Islanders was een goed resultaat in Nashville geen overbodige luxe. Eenvoudig werd dat niet, want de Predators zijn momenteel het team in vorm. Ze hadden 14 van de laatste 16 gewonnen en in elk duel tijdens die serie punten gepakt.

Dankzij de 39e van Filip Forsberg – die ook nog op de vuist moest met Moritz Seider – kreeg die prachtige reeks een vervolg. Een paar minuten voor tijd scoorde de Zweed de enige treffer van de wedstrijd. Een wedstrijd waarin Daniel Sprong overigens niet in actie kwam. De Amsterdammer was opnieuw een healthy scratch nadat hij slechts 1 punt in zijn laatste acht wedstrijden noteerde. En een -4 rating tegen Buffalo twee weken geleden helpt zijn zaak ook niet.

ARTEMI PANARIN vs FLORIDA PANTHERS

Een wedstrijd waar veel mensen naar uitkeken, stelde zaterdag bepaald niet teleur. Twee absolute powerhouses in het oosten kruisten de degens in Madison Square Garden en de fans van thuisclub New York Rangers konden na de noodzakelijke shootout tevreden naar huis. De Panthers hoopten na drie nederlagen eindelijk weer eens op een zege, maar waren niet bestand tegen een uitblinkende Artemi Panarin. Met 2 goals zette de Rus zich op de drempel van 100 punten en zijn benutte penaltyshot in de shootout hielp de Rangers aan een 4-3 overwinning.

De Panthers pakten hun eerste punt sinds 12 maart. In Dallas waren de Cats toen met 4-3 te sterk voor de Stars. Daarna volgden drie nederlagen en 0 punten voor de verliezend finalist van vorig jaar. Tegen de Rangers leden ze dus hun vierde nederlaag op rij, maar goed nieuws was er ook. Voor het eerst in vijftien wedstrijden vond Carter Verhaeghe weer eens het net. Met zijn 31e van het seizoen dacht de forward vier minuten voor tijd verantwoordelijk te zijn voor de gamewinner, maar Panarin en de Rangers hadden andere plannen.

Een dag na hun bezoek aan MSG lieten de Panthers zich het zoet van een overwinning weer eens goed smaken. Met 4-1 werden de Flyers opgerold in een wedstrijd waarin Sam Reinhart zijn vijftigste van het seizoen scoorde. De aanvaller was twee keer trefzeker tegen Philadelphia, waar Sean Couturier inmiddels terug in de line-up is.

Reinhart was zondag niet de enige met een jubileum. Ook Zach Hyman kon voor de vijftigste keer dit seizoen juichen. Zijn Oilers moesten echter wel hun meerdere erkennen in de Senators: 3-5. De jubilarissen moeten alleen Auston Matthews met 58 goals voor zich dulden.

JORDAN KYROU vs MINNESOTA WILD

De derby van de hoop. Zo kunnen we de ontmoeting tussen de Wild en Blues in Minnesota het best typeren. Beide clubs hopen nog heel stiekem op de play-offs, maar weten ook dat ze dan afhankelijk zijn van andere franchises. En dat ze de onderlinge wedstrijden moeten winnen. Een week geleden lukte het de Blues om na een shootout de Wild van zich af te houden. Mede daardoor moest Minnesota nu eigenlijk binnen de 60 minuten winnen om in het spoor te blijven van teams als Vegas en LA.

Helaas voor de thuisclub pakte het anders uit. Rookie Brock Faber liet zich met een goal en een assist van zijn beste kant zien, maar dat was niets vergeleken met Jordan Kyrou. Met 5 punten in zijn laatste vier wedstrijden was de centre al lekker onderweg. Tegen de Wild schakelde hij nog een tandje bij en was Kyrou drie keer trefzeker. Dat was niet genoeg om de tegenstander binnen de reguliere speeltijd op de knieën te krijgen, maar in OT schoot Brandon Saad te hulp. Zijn GWG leverde St. Louis de 4-3 zege en 2 punten op.

VLADISLAV GAVRIKOV vs TAMPA BAY LIGHTNING

Een interessante wedstrijd afgelopen zaterdag in Los Angeles. De Kings hebben daar hun goede vorm weer een beetje teruggevonden en tegenstander Tampa Bay kwam naar de Crypto.com Arena in de wetenschap dat ze hun laatste vijf wedstrijden gewonnen hadden. Aan die zegereeks kwam in het zuiden van Californië een einde, maar zonder slag of stoot ging dat bepaald niet. LA dacht met een 3-1 voorsprong de wedstrijd in de knip te hebben, maar aan de hand van Steven Stamkos kwamen de Bolts knap terug in de slotfase van de derde periode.

Deze ontmoeting was overigens ook een duel tussen de beste PK (Kings) tegen de beste PP (Lightning) in de NHL. Hoewel de Kings dankzij blueliner Vladislav Gavrikov in OT zegevierden, wisten ze de powerplay van de Lightning niet aan banden te leggen. Brayden Point en Stamkos tekenden elk voor een PPG. Dankzij deze overwinning hielden de Kings hun voorsprong van 2 punten op de Golden Knights – die zaterdag met 4-2 wonnen van Columbus – intact.

Deze twee teams lijken te gaan strijden om de derde plaats in de Pacific en de tweede wildcard in het westen. Op 4 punten zit St. Louis daarbij op het bekende vinkentouw.

TIMO MEIER vs NEW YORK ISLANDERS

Na de toch wel verrassende overwinning op de Jets liepen de Islanders 24 uur later averij op in hun jacht op de play-offs. In eigen huis kreeg de ploeg van coach Patrick Roy met 4-0 klop van New Jersey. Tegen beter weten in grijpen de Devils alle mogelijkheden aan om nog een rol te spelen dit seizoen en interim-coach Travis Green zal daarbij hopen op meer optredens als die van Timo Meier deze zondag.

De Zwitserse powerforward noteerde een ouderwetse Gordie Howe-hattrick op Long Island. Hij scoorde zelf de 0-1 al vroeg in de tweede periode, gaf een assist op de 0-2 van Jack Hughes en nam het aan ’t einde van die periode op voor landgenoot Nico Hichier. De Devils-captain werd door Anders Lee smerig tegen het ijs gewerkt en Meier haalde verhaal. Door deze winstpartij naderden de Devils hun buren tot op 1 punt in de Metropolitan Division. De achterstand op Washington, dat op het moment van schrijven de tweede wildcard in bezit heeft, bedraagt voor de Isles 4 punten.

MIKE MATHESON vs SEATTLE KRAKEN

Met de Kraken en Canadiens stonden in Seattle twee teams tegenover elkaar die al uitkijken naar de draft. Dat er ook in zo’n duel wel degelijk iets te genieten valt, bewees Mike Matheson. De Habs-blueliner scoorde op sublieme wijze zijn tiende van dit seizoen. En deed dit ook nog eens shorthanded. Met 45 goals is de verdediging van Montreal na Colorado (58 goals) de meest productieve in de NHL. De Habs wonnen uiteindelijk met 5-1.


PLAYER OF THE WEEK

JAKE GUENTZEL (CAROLINA HURRICANES)

Een van de grootste en meest in het oog springende trades van de afgelopen Trade Deadline was zonder twijfel de overstap van Jake Guentzel naar Carolina Hurricanes. De Cup contender hengelde met succes de winger binnen en troefde daarmee onder meer New York Rangers, Vegas Golden Knights en Vancouver Canucks af.

Sinds zijn komst naar Raleigh liet de 29-jarige Amerikaan er geen gras over groeien. Na zijn debuut in de 1-0 nederlaag tegen New York Rangers is de voormalig Penguin op de brommer gesprongen. De voorbije week noteerde Guentzel (twee goals, zeven assists). weliswaar niet de meeste punten van alle spelers in de NHL (dat was namelijk “captain obvious” Connor McDavid), maar is vooral zijn impact op de aanvallende dynamiek een lust voor het oog.

Head coach Rod Brind’Amour posteerde Guentzel vanaf seconde één op de tweede lijn met Martin Necas en eveneens nieuwkomer Evgeny Kuznetsov (die overigens ook allesbehalve slecht is gestart in het shirt van de Hurricanes) en gezamenlijk is het trio goed voor zeventien punten in de voorbije vijf wedstrijden. Mede door het gouden trio zijn de Canes koploper New York Rangers inmiddels tot op één punt genaderd.

Het zal de marktwaarde van de aankomend UFA allesbehalve doen kelderen. Het huidige salaris van de winger staat op $6 miljoen dollar, maar vanaf 1 juli zal menig franchise in de dubbele cijfers moeten gaan zitten om kans te maken op de handtekening van de Amerikaan. In de wandelgangen wordt Guentzel overigens sterk aan een terugkeer in het shirt van Pittsburgh gelinkt, maar weerspreekt GM Kyle Dubas in de media deze geruchten hardnekkig – wat overigens vaak een teken is van.. –.


GOALIE OF THE WEEK

FREDERIK ANDERSEN (CAROLINA HURRICANES)

Dat Carolina Hurricanes als de brandweer gaat, is ook de NHL-redactie van SportAmerika niet ontgaan. Onze goalie van deze week draagt namelijk ook het rood-zwarte tricot van de Stanley Cup winnaar van 2006. Frederik Andersen beleeft dit seizoen niet het meest in het oog springende jaar uit zijn loopbaan. De 34-jarige Deen werd op 6 november 2023 voor onbepaalde tijd op de LTIR geplaatst, nadat er tijdens een medische check een bloedprop werd aangetroffen.

Op 7 maart jongstleden keerde Andersen terug op het roster van head coach Rod Brind’Amour, maar in zijn eerste 48 uur was de Deen veelvuldig onderwerp van gesprek. De contender was erg afhankelijk van Pyotr Kochetkov, die in de tandem met Antti Raanta de meubelen nagenoeg in zijn eentje moest zien te redden. Desondanks waren er behoorlijk wat speculaties, dat Andersen in een mogelijke (block)buster trade betrokken zou worden. Naar verluidt was voornamelijk Pittsburgh Penguins geïnteresseerd in de komst van de Deen, daar Penguins-goalie Tristan Jarry op zijn beurt ook op het trade hakblok lag.

De Deen werd uiteindelijk niet als tradechip in een deal betrokken en heeft sinds zijn terugkeer tussen de palen de wind flink in de zeilen. Op 7 maart maakte Andersen tegen Montreal Canadiens direct zijn rentree op het ijs en is sindsdien foutloos. Na zes wedstrijden staat er een vlekkeloos 6-0-0 record in de boeken en veegt de Deen met een .928 sv% en 1.50 GAA de vloer aan met zijn concullega’s in onder meer New York, Vancouver en Las Vegas. De voorbije week kwam Andersen tot een formidabel .948 sv% en wonnen de Canes met de Deen tussen de palen van New York Islanders, Philadelphia Flyers en Toronto Maple Leafs.


GAME OF THE WEEK

WASHINGTON CAPITALS – CAROLINA HURRICANES (7-6 SO)

Het Carolina Hurricanes sausje is deze week behoorlijk de smaakmaker in onze NHL Highlights. Ook in de Game of the Week vinden we de rood-zwarte formatie terug. Echter viel het kwartje dit keer de verkeerde kant op.

Carolina Hurricanes – Washington Capitals is één van de spectaculairste wedstrijden van het huidige NHL seizoen. Beide ploegen maakten er geen schotenregen van, maar schoten wel behoorlijk met scherp. Het spel golfde ouderwets op en neer en na zestig minuten (+ shootout) stond er een 7-6 eindstand op de borden. Naast Sebastian Aho tekende ook Capitals-forward Sonny Milano voor een hattrick. Het was voor de 27-jarige Amerikaan zijn eerste hattrick uit zijn NHL loopbaan. De winger werd in 2014 door Columbus Blue Jackets gedraft, maar loste zijn potentie in Ohio nimmer in. Via Anaheim Ducks belandde de forward uiteindelijk in Washington, waar hij na een prima start zijn vaste stek op het roster heeft gevonden.

Mede door de mooie overwinning op divisiegenoot Carolina is ook Washington Capitals nog volop in de strijd om de wildcardtickets. Op moment van schrijven staat de ploeg van head coach Spencer Carbery op een wildcardticket (79 punten) en heeft het bovendien op naaste achtervolgers Detroit Red Wings (78) en New York Islanders (75) nog een wedstrijd tegoed.

Cover photo: James Guillory/USA TODAY Sports

Kentucky, Auburn en Mast klaar na eerste ronde March Madness

0

De eerste twee dagen van March Madness, de dagen waarop de wedstrijden uit de eerste ronde werden afgewerkt, zitten erop en hebben al genoeg verrassingen en spannende wedstrijden opgeleverd. Een overzicht van de uitslagen uit de eerste ronde van March Madness 2024.

EAST REGION

We beginnen in de East region, waar er een paar upsets en spectaculaire duels waren. De eerste overtime-wedstrijd van March Madness 2024 ging naar het duel tussen #8 Florida Atlantic en #9 Northwestern. Na een eerste helft waarin beide teams even de leiding hadden, kreeg Northwestern deze voorsprong wat steviger in handen door aan het begin van de tweede helft een run te maken. Met negen punten voorsprong ging het team de laatste zes minuten van de wedstrijd in, maar dit bleek niet voldoende. Northwestern moest zelfs nog een lay-up scoren met nog een paar seconden te gaan om overtime af te dwingen, nadat het de voorsprong had weggegeven.

In overtime domineerde Northwestern echter, waardoor het met 77-65 won. Ryan Langborg en sterspeler Boo Buie waren met 27 PTS en 22 PTS de uitblinkers. Vooral Langborg ging los in overtime.

YALE EN DUQUESNE ZORGEN VOOR UPSET

Daarnaast waren er ook twee upsets, te beginnen met #11 Duquesne dat #6 BYU uit wist te schakelen. Vanaf het begin van het duel nam Duquesne met hun agressieve defense het heft in handen, waardoor het al snel een voorsprong van tien punten had gepakt. Dit deed het onder leiding van Dae Dae Grant (19 PTS). BYU kreeg het voor elkaar om aan het einde van het duel het nog spannend te maken en zelfs op gelijke hoogte te komen, maar uiteindelijk hield Duquesne het vol en won het met 67-71.

De grootste verrassing was echter toch wel #13 Yale dat #4 Auburn, voor veel mensen een dark horse voor dit toernooi, in de eerste ronde uitschakelde. Auburn had gedurende de wedstrijd een voorsprong van iets minder of meer dan tien punten, nadat het al twee runs van Yale had afgeslagen. De derde run, die begon met nog vijf minuten te gaan in de wedstrijd, bleek echter te veel van het goede te zijn voor Auburn. Yale won met 78-76 dankzij 28 punten van John Poulakidas. Auburn zou drie free throws en een driepunter missen en daarnaast ook nog twee schoten geblokt zien worden in de laatste negen seconden van het duel. Ja, dat lees je goed.

OVERIGE DUELS

Verder wonnen in de East Region Illinois (85-69 vs Morehead State), UCONN (91-52 vs Stetson), San Diego State (69-65 vs UAB), Iowa State (82-65 vs South Dakota State) en Washington State (66-61 vs Drake) hun duels. Dit levert de volgende duels op in de tweede ronde.

1 UCONN – #9 Northwestern

#5 Sani Diego State – #13 Yale

#3 Illinois – #11 Duquesne

#2 Iowa State – #7 Washington State

WEST REGION

In de West region zagen we tijdens de eerste ronde eigenlijk amper verrassingen en spannende duels. Daar waar er maar een enkel duel met een verschil van drie punten werd afgerond, was er wel een upset. #12 Grand Canyon verraste, na een eerste helft die gelijk op ging, in de tweede helft #5 St. Mary’s door een voorsprong van meer dan tien punten te pakken. Tyon Grant-Foster scoorde 22 punten. St. Mary’s zou aan het einde van de wedstrijd nog wel in de buurt komen, maar Grand Canyon sloeg de aanval af voor een 75-66 overwinning een duel met #4 Alabama.

DAYTON MAAKT BIZARRE COMEBACK AF

Het meest spannende duel ging tussen #7 Dayton en #10 Nevada. Dayton en Nevada gingen tijdens de eerste helft gelijk op, maar aan het einde van de eerste helft en begin tweede helft vond Nevada haar ritme en pakte het een voorsprong van zeventien punten. Het was een voorsprong die met nog zeven minuten te gaan ook op het bord stond, maar het bleek niet genoeg. Onder leiding van sterspeler DaRon Holmes II (18 PTS, 9 REB) en Koby Brea (15 PTS, 5 driepunters) kwam Daytona in de slotfase terug om met 63-60 te winnen en door te gaan naar de tweede ronde. De slotfase is zeker de moeite waard om terug te kijken.

OVERIGE DUELS

Verder wonnen in de West Region North Carolina (90-62 vs Wagner), Michigan State (69-51 vs Michigan State), Arizona (85-65 vs Long Beach State), Baylor (92-67 vs Colgate), het Clemson van Bas Leyte – die geen minuut zou spelen – (92-67 vs New Mexico State) en Alabama (109-96 vs Charleston). Dit levert de volgende duels op in de volgende ronde:

#1 North Carolina – #9 Michigan State

#4 Alabama – #12 Grand Canyon

#3 Baylor – #6 Clemson

#2 Arizona – #7 Dayton

SOUTH REGION

Het meest spannende duel was die tussen #10 Colorado en #7 Florida. Florida schoot uit de startblokken in de eerste helft en had al snel een voorsprong van tien punten te pakken, maar richting het einde van de eerste helft was deze voorsprong verdwenen. In de tweede helft ws het Colorado dat een voorsprong van tien punten zou veroveren en in de slotfase weer weg zou geven mede door 33 PTS van Walter Clayton Jr. Het leverde een bizarre slotfase op, met een game-tying driepunter van Clayton voor Florida en daarna een game-winner van KJ Simpson (23 PTS) voor Colorado: 100-102.

JAMES MADISON EN OAKLAND ZORGEN VOOR VERRASSINGEN

In deze regio waren er ook twee upsets. Te beginnen met #12 James Madison, die door veel mensen wordt gezien als een team dat de Sweet Sixteen kan halen als verrassing of wellicht wel verder kan komen. #5 Wisconsin was het eerste slachtoffer. James Madison had vanaf het begin van het duel de touwtjes in handen en keek, ondanks een run richting het einde van de eerste helft door Wisconsin, niet meer om. Vier spelers scoorden meer dan tien punten, met Terrence Edwards Jr (14 PTS) als topscorer.

De grootste verrassing van de eerste ronde was echter de uitschakeling van #3 Kentucky door #14 Oakland. Kentucky had het de hele wedstrijd lastig met Oakland, dat gedurende de wedstrijd de voorsprong afwisselde met de Wildcats. In de tweede helft greep Oakland definitief de leiding en kwam Kentucky deze achterstand niet meer te boven: 76-80. Dit kwam vooral door Jack Gohlke, die 32 punten scoorde en 10-20 ging van achter de driepuntlijn. Voor Kentuckt scoorde Antonio Reeves nog wel 27 punten.

OVERIGE DUELS

Verder won NC State (80-67 vs Texas Tech) en trok het de lijn van het ACC Tournament door, terwijl de Nederlander Rienk Mast (4 PTS) met Nebraska kansloos was tegen Texas A&M (98-83). Houston (86-46 vs Longwood), Duke (64-47 vs Vermont) en Marquette (87-69 vs Western Kentucky) wonnen verder ook. Dit levert de volgende duels op in de round of 32:

#1 Houston – #9 Texas A&M

#4 Duke – #12 James Madison

#11 NC State – #14 Oakland

#2 Marquette – Colorado

MIDWEST REGION

Tot slot de Midwest Region, waarin er eigenlijk maar een duel was waarbij het spannend was. #4 Kansas deed dit echter vooral zichzelf aan. Het duel tegen #13 Samford was van begin tot ongeveer drie minuten voor het einde onder controle, maar in de slotfase kwam Samford een paar keer op een punt van Kansas. Deze slotfase werd echter ontsierd door een call tegen Samford en in het voordeel van Kansas die de underdog wellicht een upset heeft gekost. Kansas won uiteindelijk met 89-93, mede door 20 punten van KJ Adams Jr.

OVERIGE DUELS

In de Midwest region was het verder totaal niet spannend, spectaculair of verrassend. Tennessee (83-49 vs Saint Peter’s), Texas (56-44 vs Colorado State), Creighton (77-60 vs Akron), Utah State (88-72 vs TCU), Purdue (78-50 vs Grambling State), Oregon (87-73 vs South Carolina) en Gonzaga (86-65 vs McNeese) wonnen allemaal met gemak hun duels om door te gaan naar de tweede ronde.

Dit levert de volgende duels op in de round of 32:

#1 Purdue – #8 Utah State

#4 Kansas – #5 Gonzaga

#3 Creighton – #11 Oregon

#2 Tennessee – #7 Texas

Foto: Matt Freed / Associated Press

NHL Weekly: Pastrnak schuift op, milestones voor Kopitar en Ovi en meer

1

Een iets andere opzet van de NHL Weekly deze week, maar niet minder interessant. Zo zette David Pastrnak een paar dagen geleden zijn grote baas opzij, blijft het ongemeen spannend in de Central Division, vinkte Alex Ovechkin maar weer eens een record af en streek John Tortorella z’n captain tegen de haren in.

Door Dennis Bakker en Hans Mulder

EASTERN CONFERENCE

PASTRNAK PASSEERT NEELY OP ALL-TIME LIST

Een bijzonder moment voor David Pastrnak afgelopen dinsdag. De Tsjechische scherpschutter van de Boston Bruins haalde bijna in zijn eentje de Ottawa Senators door de gehaktmolen en om dat luister bij te zetten, noteerde Pasta zijn tweede hattrick van dit seizoen. Die hatty was zijn zeventiende (inclusief play-offs) in de NHL, maar dankzij die derde goal passeerde Pastrnak ook nog eens Cam Neely op de all-time topscorerslijst van de Bruins.

Neely – tegenwoordig president van de club – scoorde 344 goals in 525 wedstrijden voor de franchise. Zijn derde treffer tegen de Senators (6-2 winst) was voor Pastrnak nummer 345 voor Boston. Hij staat nu zevende op de all-time lijst en moet slechts legendes als Johnny Bucyk (545 goals), Phil Esposito (459), Patrice Bergeron (457), Rick Middleton (452), Brad Marchand (399) en Ray Bourque (395) voor zich dulden. We moeten hierbij overigens niet vergeten dat Pastrnak pas 27 is en nog een contract tot medio 2031 heeft. Normaal gesproken meer dan genoeg tijd om nog een flinke sprong te maken.

LIGHTNING STRIKES

Ruim een maand geleden, op 17 februari, kregen ze een enorme dreun. Die dag verloren de Tampa Bay Lightning met maar liefst 9-2 van buurman Florida. Een machtsoverdracht, zo zagen ze het in Sunrise. In Tampa Bay zien ze het als een wake-up call. De knop ging nog niet direct om, want na dat pak slaag werd ook nog van Washington en Ottawa verloren. Langzaam maar zeker maakte de ijshockeywereld zich op voor een postseason zonder de Bolts. Iets te voorbarig, zo blijkt nu. Tampa Bay heeft acht van de laatste elf wedstrijden gewonnen en pakte in totaal 17 punten.

Die tussensprint komt voor de Lightning op het juiste moment. Teams als de Sabres en Islanders dreigden op de deur te kloppen, maar moeten nu toch weer een flink gat zien te overbruggen. Momenteel is Tampa Bay bezig aan een 5-game winning streak. Als laatste werden de Sharks geklopt, maar het rijtje daarvoor is best imposant. Zo kregen de Flyers met 7-0 klop en werden titelpretendenten als de Rangers, Panthers en Golden Knights achtereenvolgens verslagen. Dit alles nog altijd aan de hand van Nikita Kucherov. Tegen de titelhouder was de Rus bijvoorbeeld goed voor één goal en maar liefst 3 assists.

Tegen de Sharks (4-1) was Kucherov wederom goed voor 4 punten. Scoren deed hij niet, maar als aangever is de 30-jarige winger ook van grote waarde. De Bolts hebben de eerste wildcard stevig in handen en lijken zich langzaam maar zeker op te kunnen maken voor een best-of-7 tegen één van de divisiewinnaars. Kucherov op zijn beurt slaat een gat van 5 punten op Nathan MacKinnon in de strijd om de algemene topscorerstitel.

MATTHEWS WINT CLASH DER GOALGETTERS

Woensdag stonden misschien wel de twee beste pure goalgetters van hun generatie tegenover elkaar. In Washington ontvingen de Capitals van Alex Ovechkin de Toronto Maple Leafs van Auston Matthews. Ovechkin had een paar dagen eerder voor de negentiende keer in zijn loopbaan de grens van 20 goals in een seizoen geslecht, maar deze avond was het Matthews die het laatste woord had. De Amerikaan in Canadese dienst had met 2 goals en 3 assists een groot aandeel in de 7-3 zege van Toronto op de Capitals.

Met zijn 2 goals kwam Matthews op 57 treffers voor het seizoen. Met nog 14 wedstrijden te gaan, moet het raar lopen wil AM34 niet voor de tweede keer in drie seizoenen de barrière van 60 goals slechten. Om de 70 te halen, zal hij nog een tandje bij moeten schakelen. Alex Ovechkin noteerde tegen de Leafs zijn tweede multi-goal game op rij. De 38-jarige Moskoviet was vijf keer trefzeker in zijn laatste drie wedstrijden en heeft op het moment van schrijven nog 50 goals nodig om Wayne Gretzky diens record afhandig te maken.

OVECHKIN VOEGT ZICH ANDERMAAL IN ILLUSTER RIJTJE

Dat Alex Ovechkin inmiddels tot een van de beste spelers uit de geschiedenis van de NHL is uitgegroeid, hoef je tegenwoordig zelfs de beginnende kijker niet meer uit te leggen. De 38-jarige Rus speelt al zijn gehele carrière in het shirt van Washington Capitals en voegde zich afgelopen week andermaal in een illuster rijtje namen.

Tegen Calgary Flames noteerde ‘Ovi’ namelijk zijn twintigste goal van het seizoen. Niet heel bijzonder zou je denken. Ware het niet dat het alweer het negentiende seizoen op rij is, waarin de winger de grens van twintig goals aantikt. In totaal presteerden slechts vijf spelers in de geschiedenis de mijlpaal van negentien seizoenen met twintig goals, waarvan er slechts drie het achter elkaar bewerkstelligden. All-time legende Gordie Howe presteerde het 22 (!) seizoenen op rij en Brendan Shanahan kwam net als Ovechkin nu op negentien uit. Toch is ’the Great Eight’ nog ergens uniek in: Hij is de eerste en enige speler die dit vanaf de start van zijn NHL-carrière voor elkaar kreeg.

Bovendien passeerde de Capitals-captain voor de 174e maal een verschillende NHL-goalie. Met het passeren van Calgary Flames sluitpost Dustin Wolf, kruipt ‘Ovi’ weer een goal dichter naar Jaromir Jagr (178) en Patrick Marleau (177). Op moment van schrijven heeft de Rus nog slechts 49 goals nodig, om het all-time goals record van Wayne Gretzky (894) uit de boeken te schieten.

De Capitals hebben zich na een lakend begin van het seizoen opgewerkt tot een belangrijke kandidaat voor een wildcard. De ploeg van head coach Spencer Carbery staat met 75 punten uit 68 wedstrijden op drie punten van Detroit Red Wings, maar heeft ten opzichte van de roodhemden nog twee wedstrijden tegoed.

RED WINGS VERSCHAFFEN ZICH WAT LUCHT

Dylan Larkin is terug bij de Red Wings en tegen de New York Islanders werd duidelijk wat dit met de ploeg doet. Met het oog op de wildcards was dit een ontzettend belangrijke wedstrijd voor de Wings, maar aan de hand van hun captain hielden ze de Isles van zich af. Larkin was goed voor 2 goals in dit met 6-3 gewonnen duel, waarin ook Andrew Copp twee keer het net vond. Door deze overwinning vergroot Detroit het gat met de Islanders naar 5 punten. New York heeft nog wel één wedstrijd minder gespeeld, maar de huidige 6-game losing streak geeft weinig houvast.

Het was voor de Red Wings een productieve donderdag. Niet alleen wonnen zij van een concurrent, maar de Sabres gingen in Edmonton hard onderuit (3-8). Een week geleden hoopten ze in Buffalo stiekem nog een rol van betekenis te spelen, maar na drie nederlagen in de laatste vier wedstrijden is het gat met Detroit opgelopen naar 7 punten. Dat is één punt meer dan de Devils, die Winnipeg met 4-1 wisten te kloppen.

PANTHERS TANDENLOOS

Moeten we ons zorgen maken over de Florida Panthers? Door velen gezien als één van de topfavorieten voor de Stanley Cup, maar nu al drie wedstrijden op rij verloren. En in twee daarvan kwamen ze niet eens tot scoren. Nadat eerst de Hurricanes en Lightning de Cats op de knieën kregen, was het donderdag de beurt aan Nashville. De Predators wonnen voor de veertiende keer in zestien wedstrijden en pakten in al die duels punten.

Onderschatting kan dus onmogelijk een verklaring zijn voor de 0-3 nederlaag van Florida. De afwezigheid van Aleksander Barkov is dat mogelijk wel. De Finse captain kampt met een blessure, maar de aard en de ernst is onduidelijk. Daarnaast missen de Panthers blueliner Aaron Ekblad al een paar weken. Desondanks zou Florida dit gemis moeiteloos moeten kunnen opvangen. Waarschijnlijk moeten we dit dipje niet groter maken dan het is. De Panthers staan nog altijd tweede in de Atlantic op 3 punten van de Bruins met twee wedstrijden minder gespeeld.

Boston weigerde donderdag namelijk te profiteren van de misstap van Florida. Mede door een hattrick van Artemi Panarin gingen de Bruins in eigen huis met 5-2 onderuit tegen de Rangers.

TORTORELLA HOUDT CAPTAIN AAN DE KANT

Een coach die zijn captain aan de kant houdt als healthy scratch tijdens de race om postseason-tickets. Dat kan er eigenlijk maar één zijn! Sean Couturier scoorde slechts één goal in zijn laatste 27 wedstrijden voor de Flyers en 1 assist in de laatste negen. John Tortorella had wel even genoeg gezien. Deze week baarde de coach opzien door zijn captain tegen de Maple Leafs (en Hurricanes) naar de tribune te verwijzen.

Gebruikelijk is het niet in de NHL, maar eerder dit seizoen was deze aanpak in meer of mindere mate succesvol bij Morgan Frost, Joel Farabee en Cam Atkinson. Stuk voor stuk leuke spelers, maar toch niet van het kaliber Couturier. Erik Lupien, de zaakwaarnemer van de Flyers-captain, vindt dat Tortorelle in zijn communicatie naar zijn cliënt tekort is geschoten. Iets wat een hoop voormalig spelers van de coach misschien wel herkennen.

Toch haalde Torts al dan niet bewust wel degelijk zijn gelijk. Zonder Couturier wonnen de Flyers met 4-3 van de Leafs en ging het duel met Carolina nipt met 2-3 verloren. Met nog minder dan een maand te gaan, bezet Philly daarom nog altijd de derde plaats in de Metropolitan.


WESTERN CONFERENCE

MIJLPAAL VOOR KOPITAR ALS KINGS STRALEN

Het was al even geleden dat de Minnesota Wild niets aan een wedstrijd over wisten te houden. Dat was op 2 maart om precies te zijn. In St. Louis werden ze toen met 1-3 verslagen door de Blues. Daarna volgden acht wedstrijden op rij met minimaal één en veel vaker twee punten. Woensdag kwam aan die point streak een einde. Uitgerekend tegen een team dat voor hen mogelijk nog interessant wordt in de wildcard-race. Voorlopig heeft LA helemaal geen wildcard nodig, want dankzij een eclatante 6-0 zege op Minnesota liepen ze weer 2 punten weg van Vegas in de Pacific Division.

Niet alleen boekten de Kings hun dertiende zege in 21 wedstrijden onder Jim Hiller, maar het was ook voor Anze Kopitar een avond om nooit te vergeten. De Sloveense veteraan van LA was na een kwartier in de eerste periode betrokken bij de goal van Kevin Fiala. Die assist betekende voor Kopitar zijn 1200e punt in de NHL. Later volgde punt 1201 al toen de 36-jarige centre zelf de puck in het doel deponeerde. Anze Kopitar had slechts 1361 wedstrijden nodig om deze mooie mijlpaal te bereiken.

Met de Kings bezet Kopitar momenteel de derde plek in de Pacific. Ze hebben 3 punten minder dan Edmonton, dat tweede staat, en 4 punten meer dan Vegas.

SHARKS OP POLE, DUCKS WINNEN KELDERKRAKER

De Pacific Division mogen we wel een beetje typeren als de divisie van de losers. Anaheim won donderdag weliswaar met 4-0 van de Blackhawks, maar zag de zeven voorgaande wedstrijden verloren gaan. Seattle wacht inmiddels al zes wedstrijden op een overwinning en hetzelfde geldt voor de San Jose Sharks. Het goede nieuws voor die laatste franchise is dat ze nu wel weer de beste kansen hebben op de first-overall pick in de komende draft. Voor die franchise zou dat een unicum zijn, want nooit eerder hadden de Sharks die luxe.

De Kraken leden hun zesde nederlaag op rij tegen de Vegas Golden Knights. Een belangrijke overwinning voor de titelhouder, want zij zullen toch ook met een schuin oog kijken naar de Central Division. De Knights staan momenteel vierde in de Pacific met 81 punten. Dat zijn maar 4 punten meer dan St. Louis, dat vijfde staat in de Central. Minnesota acht zichzelf ook nog niet helemaal kansloos met één puntje minder dan de Blues. Vegas kan hen echter de komende dagen alle hoop ontnemen door de onderlinge confrontaties met winst af te sluiten.

SPANNING BLIJFT IN CENTRAL

Wie pakt de titel in de Central Division? Met minder dan vijftien wedstrijden te gaan, is dat nog altijd de million-dollar-question in de NHL. Op het moment van schrijven, lijken de Colorado Avalanche de beste papieren te hebben. Niet alleen vanwege hun surplus aan kwaliteit, maar ook door de reeks van zeven opeenvolgende overwinningen die ze geboekt hebben. Colorado, dat in Nathan MacKinnon de topscorer heeft met 117 punten, komt in hun laatste dertien wedstrijden zowel Dallas als Winnipeg nog één keer tegen.

De Jets zagen donderdag door de 4-1 nederlaag in New Jersey hun 3-game winning streak spaak lopen. Zij zijn voor velen nog altijd de vreemde eend in de bijt als het gaat om de kop van de Central. Van Dallas en Colorado werden grootse daden verwacht, maar dat gold in mindere mate voor de ploeg van Rick Bowness. Eenvoudig zal het voor Winnipeg niet worden om de divisietitel te pakken. In de laatste anderhalve week brengen ze een bezoek aan Minnesota, Nashville, Dallas en Colorado.

Hoewel ook Dallas 93 punten heeft, lijkt dit de minst constante van de drie. De Stars begonnen als één van de favorieten aan het seizoen, maar met minder dan een maand te gaan bekruipt ons het gevoel dat ze nog niet het achterste van de tong hebben laten zien. Het resterende programma kon wel eens in hun voordeel zijn. De Stars komen nog de nodige teams tegen die al uit beeld zijn voor de play-offs.

Cover photo: Gary A. Vasquez

SportAm 2024 March Madness Bracket Challenge

Het is maart en dat kan maar één ding betekenen: March Madness. De tijd van het jaar waarin iedereen probeert om zo goed mogelijk de bracket van het NCAA Tournament te voorspellen. Net zoals elk jaar is er voor alle volgers en fans van SportAmerika een speciale Bracket Challenge! Daarin kan je het opnemen tegen de tientallen redacteuren van SportAmerika en tegen de vele andere fans, volgers en sportliefhebbers die stuk voor stuk pretenderen dat zij weten hoe het toernooi gaat verlopen.

HOE DOE IK MEE?

Heel simpel: klik op deze link om bij de pagina van de groep uit te komen. Nu heb je alleen nog een wachtwoord nodig: SportAmerika2024. Hierna kan je aan de slag met je bracket die je tot donderdagmiddag 21 maart kan aanpassen nadat je de bracket hebt ingevuld. Donderdagmiddag 21 maart om 17:15 barst het spektakel namelijk los, met twee Nederlanders die meedoen aan het toernooi: Bas Leyte (Clemson) en Rienk Mast (Nebraska). Vul dus voor die tijd je bracket volledig in, want daarna kan het niet meer!

Tijdens het NCAA Tournament zal SportAmerika na elke speeldag of speelronde de nodige updates zullen volgen over alle resultaten. Veel succes en alvast sterkte aan eenieder die al na enkele wedstrijden zijn bracket in duigen ziet vallen!

Foto: AP Photo/Mary Altaffer

NHL Highlights: scorende Sprong, Flower Power, Bedard on fire en meer

0

Een hoop bekende namen in de NHL Highlights van deze week. Zo komen we onder meer Alex Ovechkin tegen, blonk Steven Stamkos uit voor Tampa Bay en speelde Daniel Sprong een belangrijke rol bij de Detroit Red Wings. De Rangers en Penguins maakten in onze Game of the Week reclame voor de sport, terwijl Marc-Andre Fleury zijn oude vorm weer flink te pakken heeft. Verder is ook superster Connor Bedard sinds zijn terugkeer van een gebroken kaak op de brommer gesprongen en niet meer gestopt.

Door Dennis Bakker en Hans Mulder

HIGHLIGHTS

TYLER TOFFOLI vs ANAHEIM DUCKS

Waar concurrenten Dallas en Colorado meedraaien in de top voor wat betreft het gemiddeld aantal goals per wedstrijd, daar moeten de Jets het doen met een plekje in de middenmoot. Rond de trade deadline werd daar goed op ingespeeld. Met Sean Monahan en vooral Tyler Toffoli werden spelers gehaald die doorgaans de weg naar de goal wel weten te vinden. Afgelopen vrijdag liet de laatste zien wat de mensen in Winnipeg kunnen verwachten de komende tijd.

Toffoli stond droog in zijn eerste wedstrijden voor Winnipeg, maar haalde zijn gram tegen de Ducks. Mede dankzij twee goals van de van New Jersey overgekomen aanvaller haalden de Jets eens flink uit. Anaheim kreeg met 6-0 een pak slaag en Laurent Brossoit mocht zijn tweede shutout van dit seizoen bijschrijven. Hij deed dit zelfs in voor hem back-to-back games. Dankzij deze dikke overwinning vestigden de Jets zich weer aan kop van de Central. Zij kwamen in punten (89) gelijk met Dallas en Colorado maar hebben nog wat wedstrijden tegoed ten opzichte van die teams.

ANZE KOPITAR vs CHICAGO BLACKHAWKS

Is Anze Kopitar een ondergewaardeerde speler? Mogelijk dat de tijdzone (3 uur later dan aan de oostkust) er debet aan is dat hij wat minder aandacht krijgt dan de Ovechkins, Malkins en Crosby’s van deze wereld. In Los Angeles kan de Sloveen namelijk wel degelijk rekenen op bakken met waarderen. En volledig terecht. Afgelopen vrijdag scoorde hij twee keer in de met 5-0 gewonnen wedstrijd in Chicago en tikte daarmee voor de dertiende (!) keer in zijn loopbaan de 20 goals aan in één seizoen. Geen enkele King deed hem dat ooit voor.

De Kings, die onder Jim Hiller weer aardig onderweg zijn, hadden weinig te duchten van de Blackhawks. Binnen een kwartier had Kopitar er al twee in het mandje liggen en genoten de bezoekers al van een 4-0 voorsprong. De ervaren Sloveen naderde daarmee de grens van 1200 punten tot op 4 punten. In de Pacific Division kregen de Kings dankzij de winst in elk geval voor even het alleenrecht op de derde plaats. Goalie Cam Talbot mocht zijn derde shutout van het jaar bijschrijven.

DANIEL SPRONG vs BUFFALO SABRES

Het werd een prima zaterdag voor de Detroit Red Wings. Niet alleen rekenden zij zelf af met de Buffalo Sabres, maar de Islanders gingen daarnaast – dankzij een hattrick van Brady Tkachuk –  in OT onderuit tegen de Senators (4-3). Voor Detroit was het niet zomaar een zege. Daniel Sprong en consorten zaten flink in de put de laatste tijd, verloren zeven wedstrijden op rij en zagen de kansen op de play-offs verdampen.

Tegen de Sabres, die de Wings een paar dagen eerder nog met 7-2 afschminkten, begon het wederom beroerd voor Detroit. Het gemor in de Little Ceasars Arena verstomde echter rap. Na goals van Christian Fischer en Patrick Kane was het ook de beurt aan Daniel Sprong om z’n steentje bij te dragen. Met zijn zeventiende van dit seizoen gaf hij de Wings wat ruimte op het scorebord. Detroit won met 4-1 en joeg zo de losing streak de deur uit.

Voorlopig lijkt dit even een opleving, want zo’n 24 uur na deze overwinning gingen de Wings in Pittsburgh met 6-3 onderuit.

ALEX OVECHKIN vs VANCOUVER CANUCKS

Op de avond waarop T.J. Oshie zijn duizendste wedstrijd in de NHL speelde, kroonde Alex Ovechkin zich voor de 127e keer in zijn imposante loopbaan tot matchwinner. De Rus scoorde in de tweede periode doelpunt nummer 841 in de League en die 2-1 bleek achteraf genoeg voor de winst. De Vancouver Canucks – toch niet de minsten – maakten zo kennis met de nieuwe werkelijkheid van de Capitals. Niet meer het scoren staat daar centraal, maar het voorkomen van tegengoals.

Nu het roster ouder is en behoorlijk wat aan kwaliteit heeft ingeboet ten opzichte van de gloriejaren heeft coach Spencer Carbery het anders aangepakt. De nadruk ligt nu op de defensie en daardoor mogen ze nog altijd hopen op een toetje. De knappe zege in Vancouver hielp hen in de stand voorbij de Islanders. Ze naderden de Red Wings zaterdag tot op één punt met ook nog een wedstrijd minder gespeeld.

Bij de Canucks kon Quinn Hughes weer een assist aan zijn totaal toevoegen. De jonge captain bereikte daarmee een totaal van 77 punten in het seizoen en daarmee schept hij z’n eigen franchiserecord aan voor aantal punten van een blueliner. Zijn oude record van 76 punten hield het nog geen seizoen vol.

STEVEN STAMKOS vs FLORIDA PANTHERS

De Florida Panthers worden door velen gezien als favoriet voor de Cup. Een positie waarmee de buren uit Tampa Bay maar al te bekend zijn. Jarenlang waren het de Bolts die de toon zetten, maar die vette jaren lijken voorbij. Lijken, want Nikita Kucherov, Victor Hedman, Steven Stamkos, Brayden Point en al die anderen weigeren zich daar zomaar bij neer te leggen. In het geval van Stamkos zou het zelfs wel zijn laatste dans in het tenue van de Lightning kunnen zijn. Het contract van de captain loopt na dit seizoen af en het wordt een flinke puzzel hem in te passen in het salarishuis.

Zaterdag tegen de Panthers liet de 34-jarige centre eens te meer zien dat Julien BriseBois daarvoor toch echt tot ’t uiterste moet gaan. Met 2 goals en 2 assists had Stammer een groot aandeel in de even knappe als verrassende 5-3 zege op Florida. Het was voor de Lightning de derde overwinning op rij en die reeks kon niet op een beter moment komen. De top 3 van de Atlantic is te ver weg voor hen, dus zijn ze afhankelijk van een wildcard. En juist op die plekken zitten een hoop teams te azen in het oosten.

ROMAN JOSI vs SEATTLE KRAKEN

Leading by example… Het is een kreet die je vaak hoort als het om aanvoerders, captains of leiders binnen een team gaat. Lang niet altijd is het van toepassing, maar bij Roman Josi is dat zeker wel het geval. De Zwitserse blueliner is al jaren het gezicht van de Nashville Predators en zelden was de 33-jarige Josi beter dan dit seizoen. En het mooie is dat zijn medespelers zich optrekken aan hun captain.

Afgelopen zaterdag waren de Predators met 4-1 te sterk voor Seattle. Roman Josi nam hier de helft van die productie voor zijn rekening. De Zwitser kwam daarmee op 17 goals en een totaal van 67 punten. Alleen in 2021-2022 kende Josi met 96 punten een beter jaar. Voor de Predators was het alweer hun twaalfde overwinning in de laatste veertien wedstrijden. In beide gevallen betrof het een nederlaag in OT of SO waardoor Nashville bezig is met een point streak van 14 wedstrijden. Het moet dan ook raar lopen, willen zij nog naast een wildcard grijpen.

SEAN WALKER vs EDMONTON OILERS

Hij is gehaald om tegen te houden, maar zaterdagavond tegen de Edmonton Oilers was Sean Walker eens het feestvarken. De van Philadelphia overgekomen blueliner scoorde zijn eerste in dienst van de Avalanche. En in de tweede periode vinkte hij z’n tweede ook maar direct af. Colorado had de laatste vijf wedstrijden gewonnen en kwam dus met het nodige vertrouwen naar Edmonton.

We kunnen er over discussiëren of de twee teams met de beste aanval in het westen tegenover elkaar stonden. Feit is wel dat de twee kemphanen er een mooi spektakel van maakten. Alexandar Georgiev kreeg 34 schoten te verwerken, terwijl collega Stuart Skinner zelfs 43 keer in actie moest komen. Drie keer moest de Oilers-goalie capituleren. Twee keer in de reguliere speeltijd en de laatste keer in OT. Op aangeven van Cale Makar en Nathan MacKinnon (zijn 116e punt van ’t seizoen) scoorde Artturi Lehkonen de gamewinner.

In de Central levert die 6-game winning streak nog niet al te veel op. Aangezien Winnipeg en Dallas ook blijven winnen, gaan de drie concurrenten samen aan kop met elk 91 punten.

THOMAS HARLEY & MORGAN FROST

Dallas won afgelopen weekend betrekkelijk eenvoudig van de LA Kings. Het was de dag waarop een standbeeld voor clublegende Mike Modano werd onthuld. Dat eerbetoon kreeg nog wat extra cachet dankzij een 4-1 overwinning. Al vrij snel wisten ze in Big D dat deze wedstrijd wel hun kant op zou vallen. Verdediger Thomas Harley wist de weg naar de vijandelijke goal al voor de vijftiende keer dit seizoen te vinden, maar nooit scoorde hij een gelukkiger treffer dan die tegen LA.

Gelukkig was de treffer van Morgan Frost allerminst. Fraai des te meer! In een toch al bijzonder vermakelijke wedstrijd tegen de Bruins scoorde de Flyers-centre op prachtige wijze. Het leverde hem misschien de originaliteitsprijs op, maar de punten bleven toch echt in Boston: 6-5. Ondanks die nederlaag staan de Flyers nog altijd derde in de Metropolitan. De Capitals (twee wedstrijden minder) en Islanders (één minder) zijn echter wel tot op 3 punten genaderd.


GOALIE OF THE WEEK

MARC-ANDRE FLEURY (MINNESOTA WILD)

Toen John Hynes op 27 november 2023 het stokje van voorganger Dean Evason overnam, ging de voormalig Predators head coach er niet direct met de botte bijl overheen. De fans van de groenhemden waren allesbehalve content met het vroegtijdig vertrek van Evason en waren bovendien bepaald niet over Hynes te spreken.

Toch krijgt de 49-jarige Amerikaan er steeds meer de duim onder. Met name tussen de palen heeft hij de tandem Filip Gustavsson – Marc-Andre Fleury aan de praat gekregen. In overleg met zijn staf en goalie coach Frederic Chabot ontwikkelde Hynes het plan om de goalies na iedere maand te switchen. Toch wijkt hij in de laatste weken van het seizoen af van zijn “gebruikelijke” manier van werken.

Reden? Marc-Andre Fleury! De 39-jarige Canadees was na zijn vertrek uit Chicago totaal niet meer de Fleury van weleer, maar heeft in Minnesota zijn groove weer volledig terug. De voorbije week noteerde de sluitpost een 1.45 GAA en onderstreepte hij zijn geweldige vorm met een .943 sv%. Vooral sinds de jaarwisseling is ‘the Flower’ op de brommer gesprongen. Met een 8-2-0 record sinds 13 januari is hij één van de beste goalies in de NHL.

Als klap op de vuurpijl bewerkstelligde Fleury in de 2-0 overwinning op Anaheim Ducks zijn 75e shutout uit zijn carrière. Hiermee vestigt de Canadees zich op de elfde plaats in het all-time shutout klassement. Hiermee kruipt MAF richting de top tien, waar Ed Belfour en Tony Esposito met veertig staan te wachten.


PLAYER OF THE WEEK

CONNOR BEDARD (CHICAGO BLACKHAWKS)

Connor Bedard heeft zich de afgelopen week weer als de rising superstar gemanifesteerd.  De 18-jarige Canadees was in vier wedstrijden goed voor tien punten (vier goals, zes assists) en verzekerde Chicago van drie overwinningen. Tegen “naaste concurrenten” Arizona Coyotes (7-4), Anaheim Ducks (7-2) en San Jose Sharks (5-2) speelden de Blackhawks alleraardigst en bedraagt het gat met nummer laatst San Jose reeds vier punten.

Mede door zijn sterke week staat Bedard weer feilloos bovenaan in de Calder Trophy rankings. Met 53 punten in 54 wedstrijden flirt het generationele talent met de point-per-game grens. Hiermee is ‘CB98’ hard op weg om Sidney Crosby op te volgen. De Pittsburgh-legende was namelijk in het seizoen 2005 – 2006 de laatste rookie, die in zijn eerste seizoen in de NHL meer dan een punt per wedstrijd noteerde. Op achttienjarige leeftijd kwam Crosby tot een duizelingwekkend aantal van 102 punten (39 goals, 63 assists). Bovendien werd Bedard na Eddie Olczyk de tweede Blackhawk ooit, die in zijn debuutjaar meer dan twintig goals tegen de touwen schoot.

Nadat de Canadees door een gebroken kaak meer dan veertien wedstrijden miste, heeft Bedard zijn spel iets aangepast. Met een meer gedoseerde zestig minuten is naast zijn productie ook de klik met Nick Foligno boven komen drijven. Op defensief vlak zakt de centre iets meer in, wat hem regelmatig de gelegenheid geeft rushes à la Connor McDavid te maken. Bovendien zorgt het er voor, dat Bedard meer ruimte en overzicht voor zichzelf creëert. Toegegeven. De blue-line van Arizona en Anaheim puilt niet uit van sterkte, maar het geeft de Chicago-fans vooral de rust dat de nieuwe face of the franchise weer is begonnen met leveren.


GAME OF THE WEEK

NEW YORK RANGERS – PITTSBURGH PENGUINS (7-4)

Veelvuldig bespreekt de NHL-redactie in de NHL Powerplay Podcast, maar staat er uiteraard ook in de NHL Highlights iedere week steevast een wedstrijd centraal. Deze week hebben we (naar onze mening) weer een echte ‘reclame voor de sport’ wedstrijd te pakken! New York Rangers en Pittsburgh Penguins vermaakten het publiek vrijdagavond van begin tot einde. Met drie goals binnen 03:33 minuten was de toon reeds gezet. Ondanks het feit dat de wedstrijd grotendeels in de 5 v 5 werd beslist, waren alle drie de goals in de tweede periode in een overtalsituatie.

Toch lichten we graag een specifiek moment uit de zestig minuten uit. Eindstation? Artemi Panarin. Beginstation? K’Andre Miller:

Sommige goals benaderen haast de perfectie. De derde goal van de blauwhemden uit the Big Apple kwam aardig in de buurt. Een onderschepping in de neutrale zone van K’Andre Miller was al van een schoonheid – niet in de eerste plaats omdat de blue-liner fabelachtig forecheckte –, de pass op Vincent Trocheck was ook in de roos. De 30-jarige Amerikaan betrad met overtuiging de aanvallende zone en wipte de puck welhaast met een perfecte saucer pass over de inglijdende Ryan Greaves heen. Artemi Panarin hoefde alleen nog maar de puck achter Tristan Jarry in het net te deponeren.

Een van de mooiste voorbeelden waarom ijshockey de mooiste sport in de wereld is.

Cover photo: Michael Reaves

2024 NFL Prospect Watch: offensieve posities

0

Nadat we eerder al de QB’s van deze draft class apart hebben besproken, is het nu tijd om de rest van de offensieve posities onder de loep te nemen. Hoe ziet de draft class van de RB’s, WR’s, TE’s, OT’s en OG/C’s eruit voor de komende draft?

RUNNING BACKS

We beginnen met de running back class van 2024. Mensen die NFL Free Agency hebben gevolgd vorige week, zagen opvallend vroeg in het proces dat er al veel running backs een nieuw team vonden. Dit komt deels omdat deze running backs van hoge kwaliteit zijn, maar toch vooral ook omdat de draft class van 2024 niet zo extreem sterk is. Er zit geen Bijan Robinson of Saquan Barkley bij, waardoor een RB in de eerste ronde weggestreept kan worden. Op dag twee (ronde twee of drie) zullen een paar running backs kans maken.

Hierbij moet aan Trey Benson en Jaylen Wright gedacht worden, terwijl ook Jonathon Brooks ondanks zijn ACL-blessure wellicht de tweede ronde nog wel haalt en Blake Corum vanwege zijn pure running back skills ook een kans maakt om op dag twee gekozen te worden. Achter deze vier en Will Shipley wordt het niveau echter al een stuk lager, met Marshawn Lloyd die bijvoorbeeld op dag twee nog zou kunnen gaan.

Met Kimani Vidal, Audric Estime, Bucky Irving en Braelon Allen kom je vervolgens in de categorie RB’s terecht die in de NFL een specifieke rol zullen hebben, zoals 1st down running back en blocker (Allen, in mindere mate Vidal), power back (Estime) en explosieve playmaker met kwaliteiten in de passing game (Irving). Benson, Wright en Brooks zijn de enige drie RB’s die eigenlijk alle faceten onder de knie hebben: pass catching, running back skills en prima blockers. De kans is, zeker in een draft class waarin een enorm groot talent ontbreekt, groot dat dit soort running backs eerder dag twee van de draft halen dan rol-specifieke RB’s.

WIDE RECEIVERS

De Wide Receiver class van 2024 is, net zoals voorgaande draft classes, enorm sterk en goed gevuld. Er zouden wel zes tot acht receivers in de eerste ronde kunnen gaan in 2024. Wat betreft outside receiver spant Marvin Harrison Jr, de beste speler van deze draft, de kroon. Een completere receiver dan Harrison Jr ga je niet vinden. Rome Odunze is daarnaast OW2 in deze draft class, waarna Brian Thomas Jr en Adonai Mitchell volgen.

Thomas Jr is meer een deep threat met veel inconsistenties als receiver, terwijl Mitchell een bizarre atleet is die vooral nog erg ruw is. Met Troy Franklin is er wat dat betreft een nog wat zekere receiver beschikbaar. Met Xavier Legette, Keon Coleman, Johnny Wilson zijn er nog wat atletische 1vs1 contested catch monster beschikbaar, voor dag twee van de draft, terwijl Cornelius Johnson, Jamari Thrash, Brendon Rice en Luke McCaffrey leuke opties zijn voor het einde van dag twee, maar vooral dag drie.

Wat slot receivers betreft wordt het niet beter dan Malik Nabers, die met afstand de beste slot receiver is in deze draft class en ook outside receiver kan spelen. Xavier Worthy en Devontez Walker zullen dag twee domineren met hun snelheid en functie als deep threat vanuit de slot, terwijl Ladd McConkey, Roman Wilson en Ricky Pearshall weer goede route runners zijn die vooral in short en intermediate erg goed gaan zijn. Met verder ook nog Malachi Corley, Javon Baker, Jermaine Burton, Ja’Lynn Polk beschikbaar op dag twee of drie zijn er voor teams die receivers zoeken weer genoeg opties.

TIGHT ENDS

Bij de Tight End draft class van 2024 gaat het vooral om Brock Bowers. Bowers kan eigenlijk alles wat je van een TE wil: goede blocker, goede receiver vanuit zowel de slot als inline, erg betrouwbaar en een atleet. Zijn zwakke plek is echter wel zijn route running en wendbaarheid, waardoor het nog maar de vraag is of hij in de passing game seperation kan gaan creeren.

Achter Bowers, die de eerste ronde wel gaat halen, lijkt de volgende TE pas in ronde drie te komen. Ja’Tavion Sanders is een prima receiving TE met goede router running skills en atletisch vermogen, maar zijn blocking is vrij matig en zijn prestaties in college erg inconsistent. Vanwege zijn upside zou hij de tweede ronde kunnen halen, maar de derde ronde lijkt realistischer. Achter Sanders zijn Ben Sinnott, Cade Stover, Theo Johnson en Tip Reiman vier TE’s die wellicht dag twee (ronde drie), maar zeker dag drie gaan halen. Zeker Sinnott en Johnson mogen als bizarre atleten gezien worden, waarbij vooral Reiman als receiver indruk heeft gemaakt en Johnson dan weer een uitstekende blocker is.

Voor dag drie zijn er nog wat rol-specifieke TE, zoals Jaheim Bell (pass catcher), Dallin Holker (pass catcher) en AJ Barner (blocking TE) beschikbaar, met daarnaast ook nog atleten zoals Tanner McLachlan en Trey Knox.

OFFENSIVE TACKLES

Dan door naar de offensive tackles, samen met wide receivers de best bezette offensieve posities van 2024.

Joe Alt is de absolute #1 van deze draft class. Alt beschikt eigenlijk over alles: techniek, ervaring, football IQ, bizar atletisch vermogen, pass blocking en run blocking. Alles doet hij goed, met amper een minpunt in zijn spel te vinden. Verder is Olumuyiwa Fashanu nog een andere left tackle die de eerste ronde wel gaat halen, terwijl Graham Barton, Jordan Morgan borderline eerste ronde zijn, met kans om naar ronde twee te vallen.

Op right tackle is er zeker in de eerste ronde wat meer keuze. Taliese Fuaga, die ook op guard kan spelen in de NFL, is de beste optie. JC Latham en Amarius Mims halen de eerste ronde ook wel, terwijl Tyler Guyton borderline eerste ronde in. Met Blake Fister is er nog een ruw talent beschikbaar, terwijl ook Christian Jones en Sataoa Laumea interessante namen zijn voor dag twee of dag drie.

OFFENSIVE GUARDS/CENTERS

Tot slot de guards en centers van deze draft class. Wat betreft guard is Fuaga dus ook een optie, zoals hierboven genoemd, maar verder is er op Troy Fautanu in de eerste ronde niet veel te draften. Jackson Powers-Johnson zou op guard kunnen, maar lijkt beter te zijn op center. De money spot voor guards in deze draft lijkt dag twee te zijn, met onder meer Christian Mahogany, Cooper Beebe, Christian Haynes en Mason McCormick die beschikbaar zijn.

Wat betreft centers is Powers-Johnson dus de best beschikbare speler. Richting het einde van de eerste ronde en begin tweede ronde zullen Zack Frazier, Sedrick van Pran en Graham Barton (ook een optie als tackle) interessante namen worden. Later in de draft, waarschijnlijk dag drie, worden spelers als Beaux Limmer en Drake Nugent pas interessant. Dan komen er ook meer spelers die zowel guard als center kunnen spelen.

CONCLUSIE

De conclusie is toch vooral dat de offensive tackle en wide receiver-posities het best bezet zijn, met verder prima opties op center en quarterback. De running back en tight end-posities zijn het minst bezet in deze draft class. De verwachting is dat er in ieder geval vier QB’s, een TE, zes tackles, zes receivers, een guard en een center gekozen gaan worden in de eerste ronde. Running backs zullen in de eerste ronde niet relevant gaan zijn. Dat zouden in ieder geval negentien van de 32 picks in de eerste ronde zijn, wat een behoorlijk aantal is. Zeker op QB, receiver en offensive tackle kan het aantal richting het einde van de eerste ronde nog groeien.

Foto: Joseph Scheller-The Columbus Dispatch

Celtics al geplaatst voor playoffs, Raptors uit vorm

0

Het NBA-seizoen 2023-24 is in volle gang en er gaat bijna geen dag voorbij zonder ontwikkelingen in de grootste basketbalcompetitie ter wereld. Elke week brengt SportAmerika u twee wekelijkse overzichten: één van de Eastern Conference en één van de Western Conference. Deze overzichten bevatten de hoogtepunten, teleurstellingen, de speler van de week en een vooruitblik op de aankomende week.


29 FEBRUARI – 17 MAART


EASTERN CONFERENCE STAND
  1. Boston Celtics: 53-14
  2. Milwaukee Bucks: 44-24
  3. Cleveland Cavaliers: 42-25
  4. New York Knicks: 40-27
  5. Orlando Magic: 40-28
  6. Indiana Pacers: 38-30
  7. Miami Heat: 37-30
  8. Philadelphia 76ers: 37-30
  9. Chicago Bulls: 33-35
  10. Atlanta Hawks: 30-37
  11. Brooklyn Nets: 26-42
  12. Toronto Raptors: 23-45
  13. Charlotte Hornets: 17-51
  14. Washington Wizards: 12-55
  15. Detroit Pistons: 11-57

IN DE SPOTLIGHTS


CELTICS PLAATSEN ZICH VOOR PLAYOFFS

Het is nog niet eens april, maar er zijn de afgelopen weken nu al beslissingen gevallen in de Eastern Conference. Dit komt vooral door de dominantie van de Boston Celtics, die acht van hun laatste tien duels hebben gewonnen, een vijf game-winning stream hebben en met een 53-14 record een voorsprong van 9,5 duels hebben op de #2 seed. De Celtics zijn door deze vorm al geplaatst voor de playoffs.


DE TEGENVALLERS


RAPTORS COMPLEET UIT VORM

De Wizards en Pistons, die met een 11-57 en 12-55 record aan de andere kant van het spectrum zitten, kunnen de playoffs of het play-in toernooi al niet meer halen en kunnen zich dus op volgend jaar gaan focussen. Toch zijn het niet deze teams die uit vorm zijn. De Toronto Raptors zijn aan hun slechtste periode van het seizoen bezig, wat niet gek is gezien alle blessures (Jakob Poeltl, Chris Boucher en Scottie Barnes) en trades (OG Anunoby, Dennis Schroder en Pascal Siakam). Met zeven nederlagen op rij is het team uit Canada nu 23-45 en staat het twaalfde. Met 6,5 game achterstand is het halen van het play-in toernooi niet onmogelijk, maar wel lastig.


SPELER VAN DE WEEK


Dejounte Murray, Jalen Brunson en het duo van de Celtics, Jaylen Brown en Jayson Tatum, zijn uitstekend in vorm, maar het is toch echt Giannis Antetokounmpo die de SportAmerika speler van de Week is geworden. De Griek noteerde 32.5 PPG met 59% FG, 72.2% FT en ook nog 11.3 RPG en 8.3 APG. De Bucks zijn met een 3-3 record in maart nog niet in erg goede doen, maar voor nu is het genoeg voor de tweede plaats in de Eastern Conference.

Coverfoto: Paul Rutherford-USA TODAY Sports

NHL Weekly: Rempe en Torts brommen, Brommer Byram, bonje in Motown en veel meer

0

Er gebeurde deze week weer genoeg in de National Hockey League. John Tortorella wist weer eens de schijnwerpers op zich gericht en dit keer niet op een positieve manier. Hetzelfde gold voor Matt Rempe, die zijn boekje te buiten ging. Daarnaast bewijst Bowen Byram een echte aanwinst te zijn voor de Sabres, blijft het ontzettend spannend in de Central Division en gaan de Golden Knights all-in.

Door Dennis Bakker en Hans Mulder

ATLANTIC DIVISION

JOSH NORRIS REST VAN HET SEIZOEN UITGESCHAKELD

Ottawa Senators centre Josh Norris is de rest van het seizoen uitgeschakeld. De 24-jarige Amerikaan heeft afgelopen week een schouderoperatie ondergaan en de revalidatie beslaat minimaal drie maanden.

Norris liep de blessure reeds op 28 februari tegen Nashville Predators op. In de tweede periode kreeg de centre een beuk achter het net van Juuse Saros en viel lelijk op de schouder. Zijn schouder ondersteunend verliet de Amerikaan het ijs om niet meer terug te keren. Het is reeds zijn derde operatie aan de schouder in zijn nog jonge carrière.

Aan het begin van het huidige seizoen moest de centre overigens ook al een aantal reguliere wedstrijden aan zich voorbij laten gaan, daar hij in januari 2023 eenzelfde operatie onderging. Toch kwam Norris dit seizoen in vijftig optredens tot dertig punten (zestien goals, veertien assists). Het huidige contract van de centre loopt na een monsterverlenging in 2022 tot en met het seizoen 2029 – 2030 — $7.95 miljoen AAV –.

DETROIT RED WINGS WANKELT

Detroit Red Wings zit de laatste weken in een behoorlijke negatieve spiraal. De roodhemden uit het noorden van de Verenigde Staten hebben op het moment van schrijven zeven nederlagen op rij geleden en hoewel de ploeg nog altijd volop meedoet in de strijd om de play-offs, vervaagt de hoop bij de fans op een wildcard met de dag.

Ondanks het feit dat de manschappen van head coach Derek Lalonde al zeven wedstrijden zonder overwinning van het ijs stapten, ging het de laatste dagen vooral over een akkefietje buiten de Rink. Na de 7-3 nederlaag tegen Buffalo Sabres kregen forward Lucas Raymond en blue-liner Ben Chiarot het op de training met elkaar aan de stok. Er moesten in totaal vijf ploeggenoten aan de pas komen om de twee kemphanen uit elkaar te halen.

Hoewel de scrimmage wat doet denken aan de taferelen die in Winnipeg plaats vonden twee jaar geleden, hing de vlag in Detroit eind februari fier overeind. Met zes overwinningen op rij gaf de Wings recht op een wildcardticket en waren ze bovendien acht punten los van naaste achtervolger New York Islanders.

Na de blessure van captain Dylan Larkin, een vrij makke Trade Deadline en een ontketende Isles ziet de wereld er plots totaal anders uit. Krijgen we eind april wederom een head coach wissel in de NHL?

BOWEN BYRAM OP DE BROMMER IN BUFFALO

Het was voor de NHL-redactie van SportAmerika (ondanks alle blockbusters) de mooiste trade van de voorbije Trade Deadline. Casey Mittelstadt verruilde het blauwe shirt van Buffalo Sabres voor een rol op de tweede lijn in Colorado. De omgekeerde weg werd door blue-liner Bowen Byram bewandeld. Oog om oog, tand om tand.

Hoewel de trade vanuit het oogpunt van Buffalo wat riskant oogde, is Byram vanaf minuut één vertrokken in het shirt van de Sabres. In vier wedstrijden noteerde de blue-liner reeds drie goals en in totaal vijf punten. Ondanks het feit dat de 22-jarige vooral op aanvallend gebied meer dan zijn steentje bijdraagt, is hij ook in de eigen zone belangrijk. Op de eerste lijn met Rasmus Dahlin heeft head coach Don Granato zijn defensieve core voor de komende jaren in ieder geval staan.

BOBBY MCMANN TWEE JAAR LANGER IN TORONTO

Hoe de vlag binnen korte tijd anders voor kan hangen geldt ook zeker voor Toronto Maple Leafs forward Bobby McCann. De 27-jarige Canadees werd voorafgaand aan het seizoen 2023 – 2024 op waivers geplaatst, daar er ruimte op het roster gemaakt dient te worden. Een knieblessure en een matig verlopen Training Camp leken een voorbode voor een vertrek uit Toronto.

Spoelen we door naar maart 2024 en plotsklap ondertekent de forward een tweejarige verlenging — $1.35 miljoen AAV — van zijn aflopende contract. Volledig fit legt McCann enorm veel energie in zijn spel en heeft hij met een aantal goals zich opgewerkt tot één van de belangrijkste bottom-six forwards in de NHL.

Als undrafted speler werkte McCann zich in de WHL uiteindelijk op tot een volwaardig NHL speler. Dit seizoen is de Canadees under the radar uitermate belangrijk in de ploeg van head coach Sheldon Keefe en kan hij ook zomaar een belangrijk puzzelstukje worden in de komende play-offs.


METROPOLITAN DIVISION

ISLES ZIEN STREAK STRANDEN IN LA

Waar een goede tussensprint in deze fase van het seizoen toe kan leiden, laten de New York Islanders deze weken zien. De ploeg van Patrick Roy heeft defensief de zaakjes beter voor elkaar en dat resulteerde tussen 26 februari en 10 maart tot een 6-game winning streak. In die wedstrijden scoorden de Islanders zelf 30 goals en kregen ze er 11 tegen. Veel belangrijker nog was de sprong die ze maakten in de Eastern Conference.

Door de losing streak in Detroit, de wisselvallige resultaten in Tampa Bay en Philadelphia en de matige prestaties in onder meer New Jersey, Washington en Pittsburgh zijn de Islanders aangeschoven bij de teams die strijden om de play-offs. Donderdag liepen ze wel weer averij op door in Buffalo met 4-0 te verliezen. De Sabres zijn serieus in gang geschoten, maar het lijkt te laat om alsnog via de achterdeur de play-offs te bereiken.

TORTORELLA ONTKOMT NIET AAN SCHORSING

Hij kwam, hij zag en… hij weigerde te vertrekken. John Tortorella is niet vies van wat aandacht en afgelopen weekend had hij daar geen gebrek aan. Wat is het geval? Zijn Flyers kregen in de eerste periode alle hoeken van de Amalie Arena te zien van de Tampa Bay Lightning. Na ruim tien minuten stond er al een 4-0 stand op het bord en na wéér een dubieuze beslissing van de arbitrage trok Tortorella het niet meer.

Vanaf de bank ging Torts ouderwets tekeer tegen de scheidsrechters van dienst. Hen restte niet veel anders dan de Flyers-coach weg te sturen, maar konden daarbij niet op veel medewerking rekenen. Het duurde even voordat Tortorella besefte dat hij dit gevecht hoe dan ook zou verliezen. Nadat de coach naar de kleedkamer vertrokken was, maakten de Lightning er een ouderwetste zevenklapper van. Voor de Flyers een flinke domper twee dagen nadat ze de Panthers nog met 2-1 wisten te verslaan.

Voor Tortorella – die in Tampa nog geëerd werd vanwege de twintigste verjaardag van de Stanley Cup die hij met de Bolts won in 2004 – kreeg dit verhaal nog een staartje. De coach werd voor twee duels geschorst en kreeg een boete van $ 50.000. Daarnaast worden de Flyers nu onder meer door de Islanders op de hielen gezeten in de playoff-race. De zwaarbevochten 3-2 zege op de Sharks – zonder Tortorella dus – kwam de club dan ook goed uit.

Helaas konden de Flyers dit donderdag geen vervolg geven tegen Toronto. Er werd met 6-2 (met onder meer de 55e van Matthews) verloren van de Leafs. De voorsprong op de Islanders en Capitals in de divisie bedraagt echter nog altijd respectievelijk 4 en 5 punten in de Metropolitan. Beide teams hebben wel twee duels minder gespeeld.

REMPE GAAT OVER DE SCHREEF

De New York Rangers moeten het even stellen zonder hun Rempire State Building. Matt Rempe is pas 21 jaar, niet overdreven technisch, maar zijn aanwezigheid op het ijs valt niet te missen. De ruim 2 meter lange vechtjas heeft zich in korte tijd enorm populair gemaakt onder een deel van de Rangers-fans. Rempe gaat letterlijk de strijd aan. Met 54 strafminuten voert hij de lijst in New York aan. En dat terwijl hij in totaal maar 56 minuten op het ijs stond in de tien wedstrijden die hij tot dusver speelde.

Voor wie op het randje van het toelaatbare speelt, is de stap over die rand maar een kleine. Dat was eerder deze week het geval bij Rempe. Na een hit plantte hij zijn elleboog in het gezicht van Devils-blueliner Jonas Siegenthaler. De arbitrage hoefde er niet lang over na te denken om Rempe weg te sturen. Matt Rempe ontkwam ook niet aan een schorsing. Hij moet vier wedstrijden toekijken. De eerste daarvan was de met 1-0 gewonnen topper tegen Carolina. Adam Fox werd laat in de eerste periode de matchwinner.

PENGUINS WETEN NET WEER TE VINDEN

Misschien wel tegen beter weten in hopen ze in Pittsburgh nog altijd op de play-offs. Ja, ze hebben nog wat wedstrijden tegoed op wat  concurrenten, maar de ervaren Penguins weten ook dat je moet scoren om te winnen. En dat was de laatste tijd nogal een dingetje. Donderdag versloegen ze de Sharks met 6-3, maar in de vier wedstrijden daarvoor leek de vijandelijke goal gesloten door een betonnen muur. De Penguins noteerden in die duels in totaal 154 SOG en kwamen tot welgeteld 2 goals. Iets wat sinds 1959-1960 niet meer was voorgekomen in de NHL.

Met een winstpartij op de Sharks in eigen huis lieten ze zien dat ze nog wel degelijk kunnen scoren. Sommige Penguins-volgers zullen dit duel zien als een treffen met de eigen toekomst. De Sharks zitten immers middenin een rebuild en namen afscheid van de nodige dure contracten van oudere spelers. Iets waar GM Kyle Dubas ook mee te dealen heeft in Pittsburgh. Voorlopig houden ze dat nog even op afstand en dankzij de nederlaag van de Isles in Buffalo mogen ze zelfs nog blijven hopen op ’t toetje dit seizoen.

ALLEN DEBUTEERT MET ZEGE BIJ DEVILS

De New Jersey Devils werden met zo’n beetje elke goalie in de NHL in verband gebracht. In de zomer zou het Connor Hellebuyck worden, in de winter Jacob Markstrom en uiteindelijk werd het Jake Allen. In onze meest recente podcast bespraken we de handel en wandel van general manager Tom Fitzgerald al. Het debuut van Jake Allen konden we nog niet meenemen, maar dit verliep donderdag uitermate voorspoedig.

Vanwege de gebruikelijke formaliteiten rond een visum kon Allen tegen de Stars pas debuteren. Hij had even tijd nodig om in de wedstrijd te groeien, maar daar kreeg de voormalig Canadien dankzij z’n teamgenoten alle gelegenheid voor. Allen zag 37 SOG en redde 35 keer. Collega’s Oettinger en Wedgewood hadden het veel minder druk, maar moesten samen wel zes keer vissen. De 6-2 zege van de Devils houdt hen nog altijd in leven voor wat betreft de play-offs. Zij hebben 4 punten minder dan de Islanders met binnenkort nog twee onderlinge duels te gaan.

Overigens spelen ook de ontzettend wisselvallige Capitals nog altijd een rol van betekenis. Alex Ovechkin en de zijnen wonnen donderdag nipt in Seattle en brachten het gat met de wildcards terug tot slechts één punt.

KUZNETSOV SCOORT IN TITANENSTRIJD

De New York Rangers gaan nog altijd aan de leiding in de Metropolitan, maar de Blueshirts zijn zich er terdege van bewust dat Carolina in aantocht is. De Hurricanes versterkten zich vorige week met Jake Guentzel en Evgeny Kuznetsov en die laatste scoorde donderdag zijn eerste goal. Een paar weken geleden gingen de Canes er tegen de Panthers als een dief in de nacht met 2 punten vandoor.

Deze keer zat er meer ruimte tussen de twee topteams in het oosten. In Raleigh hielden de Canes hun tegenstander knap in toom. Frederik Andersen hoefde maar 21 keer in actie te komen en noteerde zijn eerste shutout sinds 5 maart vorig jaar. Ook voor Evgeny Kuznetsov was het een bijzondere wedstrijd. De van Washington overgekomen Rus scoorde zijn eerste goal voor de Hurricanes in dit met 4-0 gewonnen duel. Een paar minuten eerder kon Jake Guentzel met een assist zijn eerste punt als Cane al afvinken.

In de stand nadert Carolina de Rangers nu tot op 4 punten. De Blueshirts dachten na de eerste periode een eenvoudige avond te krijgen in Tampa Bay, maar onder meer door een hattrick van Brayden Point gingen de Bolts (6-3) er met 2 punten vandoor. Daar kon ook de eerste goal van Jack Roslovic als Ranger niets aan veranderen.


CENTRAL DIVISION

TITELRACE CENTRAL KAN NOG ALTIJD ALLE KANTEN OP

De titelrace in de Central Division kan op vrijdag 15 maart 2024 nog alle kanten op. Winnipeg Jets, Dallas Stars en Colorado Avalanche stevenen alle drie af op de eerste plaats en bepalen het verschil tussen een divisie-onderonsje of een wildcardteam uit één van de twee divisies. Een week na de Trade Deadline maakt SportAmerika de balans op en bekijken we welk van de drie teams op dit moment het meeste aanspraak maakt op de divisietitel.

COLORADO AVALANCHE

In Colorado kunnen de fans content zijn met het duo Joe Sakic – Chris MacFarland. De ploeg van head coach Jared Bednar was voorafgaand aan de Deadline al een eliteteam, maar met de komst van onder meer Casey Mittelstadt, Sean Walker, Brandon Duhaine en Yakov Trenin is de kampioen van 2022 zich langzaam tot diezelfde juggernaut aan het ontwikkelen.

Mede ook de terugkeer van Valeri Nichuskin geeft de blauw-rode formatie helemaal een dynamisch, snel en getalenteerd roster. Toch blijft bij menig analist de vraag rijzen of de plek tussen de palen sterk genoeg bezet is. Alexander Georgiev wordt gesteund door youngster Justus Annunen en hoewel de 24-jarige Fin in zeven wedstrijden goed voor de dag kwam, ontbreekt het echter nog aan ervaring.

Toch hebben de Avs zich bottom line uitstekend versterkt. De lat is door het Front Office hoog gelegd en met een ontketende Nathan MacKinnon voorop is dit seizoen (wederom) alles mogelijk.

DALLAS STARS

Ook in Texas staat een Stanley Cup waardig roster op het ijs. Dallas Stars was eveneens in aanloop naar de Deadline loaded, maar ontbrak het aan diepte op de blue-line. Met de komst van Chris Tanev heeft Jim Nill wat ons betreft in de roos geschoten.

Buiten Tanev bleef het overigens vrij rustig in Dallas en staat de ploeg van head coach Peter DeBoer er prima voor in de Central. Na 68 wedstrijden hebben de groenhemden evenveel punten als Colorado is het na Vancouver Canucks het tweede beste team uit de Western Conference. Prospect Logan Stankoven past zich naadloos aan het niveau in de NHL aan en is in zijn eerste negen wedstrijden reeds goed voor acht punten (vijf goals, drie assists).

Met de komst van Tanev is de kampioen van 1999 diep, getalenteerd en bovenal sterk genoeg om 25 jaar na dato andermaal een Stanley Cup aan haar palmares toe te voegen. Hoewel op papier wellicht Colorado en Vegas een betere kans maken bij de bookmakers, blijven de Stars de ultieme dark horse.

WINNIPEG JETS

Het leest wellicht een beetje saai, maar ook kanshebber nummer drie heeft een Stanley Cup waardig roster (samengesteld). Voorafgaand aan de Deadline waren er wat lichte twijfels in de media, maar met de komst van onder meer Sean Monahan, Tyler Toffoli en Colin Miller is de stemming onder de fans in Canada hosanna.

GM Kevin Cheveldayoff stond onder enorme druk aan het begin van dit seizoen, maar de puzzelstukjes in Winnipeg vallen dit seizoen aardig op haar plaats. Ondanks de toevoeging van onder meer Monahan en Toffoli blijft voor ons (de redactie) de Pierre-Luc Dubois trade de eye-catcher. Alex Iafallo en Gabe Vilardi zijn uitstekende versterkingen gebleven en met nog altijd Connor Hellebuyck tussen de palen is het roster in de breedte ook prima gebalanceerd.

Hoewel de Jets in de bookie rankings wat zakken, blijven ze nog altijd een ploeg die je als contender niet graag tegenkomt in een best-of-7. Sterker nog: Ook Winnipeg kan zomaar eens de eindstrijd bereiken.

COREY PERRY EN CHICAGO BLACKHAWKS SCHIKKEN IN CONTRACTZAAK

Corey Perry en Chicago Blackhawks (en de NHLPA) hebben een schikking getroffen in de beëindiging van het contract van de 38-jarige forward. Het contract van de Canadees werd afgelopen november door de Blackhawks verscheurd, daar hij een medewerker van het Front Office op een niet nader te noemen manier had beledigd. Dit alles in beschonken toestand.

Na een korte zitting met NHL commissioner Gary Bettman tekende Perry op 21 januari van dit jaar een éénjarig contract bij Edmonton Oilers. De deal ging overigens niet over één nacht ijs, daar Oilers GM Ken Holland voorafgaand uitgebreid met de forward, Blackhawks GM Kyle Davidson en de NHL Board had gesproken.


PACIFIC DIVISION

CANUCKS VERGETEN WINNING STREAK TE VERLENGEN

Ze staan fier bovenaan in de Pacific Division, hebben de concurrentie inmiddels op grote achterstand gezet en kregen deze week de kans een statement te maken. Woensdag kregen ze namelijk bezoek van de Colorado Avalanche. Eén van de drie titelkandidaten in de Central Division én door velen gezien als één van de grote favorieten voor de Stanley Cup. Veel meer nog dan de Canucks, die bij de “kenners” niet echt hoog worden aangeslagen.

De thuiswedstrijd was een prima mogelijkheid om de criticasters van repliek te dienen. En dat gebeurde aanvankelijk ook. Colorado had geen idee wat hen overkwam en stond al binnen drie minuten 2-0 achter. Het zou ook nog 3-0 worden, maar de goal van Mikko Rantanen, 3 tellen voor het verstrijken van de tweede periode, blies de Avs nieuw leven in. In plaats van een statement te maken, zakten de Canucks uiteindelijk door het ijs. Colorado knokte zich terug en won dankzij Valeri Nichushkin deze topper in OT. Geen vijfde zege op rij, maar een volledig onnodige nederlaag.

Na dit duel bleef de voorsprong op naaste belager Edmonton – dat diezelfde dag Washington met 7-2 kleineerde – nog altijd 9 punten. Bij de Oilers noteerde Zach Hyman zijn vierde hattrick van dit seizoen. De 31-jarige winger zette zichzelf op 46 treffers. Hij moet op dat vlak alleen voormalig ploeggenoot Auston Matthews voor zich dulden. Sam Reinhart houdt gelijke tred met Hyman en Nathan MacKinnon is dat duo inmiddels tot op een paar goals genaderd. Komende zaterdag staan Hyman, McDavid, Draisaitl en de overige Oilers in eigen huis tegenover Colorado.

THATCHER DEMKO WEEK-TO-WEEK

Hoewel de Canucks afstevenen op haar eerste divisietitel sinds 2013, kreeg de ploeg van Rick Tocchet een fikse klap te verwerken. Goalie en tevens sterkhouder Thatcher Demko is de komende weken met een lower-body blessure uitgeschakeld. Backup goalie Casey DeSmith neemt tot zijn terugkeer de honneurs als eerste sluitpost waar.

De 28-jarige Amerikaan speelt dit seizoen het beste spel uit zijn carrière. In 49 wedstrijden noteerde de goalie reeds 34 wins en is hij bovendien met een .917 sv% en 2.47 GAA flink op weg naar een Vezina Trophy verkiezing. Hoewel de prognose van zijn (naar verluidt) knieblessure twee tot vier weken is, zullen de fans de adem inhouden voor de start van de play-offs. Het seizoenstoetje staat over zes weken op het programma.

GOLDEN KNIGHTS MIKKEN OP DYNASTIE

What happens in Vegas, stays in Vegas en wat de Golden Knights betreft, geldt dat zeker voor de Stanley Cup. De titelverdediger is niet van zins de troon af te staan. Zoveel werd wel duidelijk tijdens de laatste trade deadline. Dat ze niet bang zijn om groots te denken, bleek al toen ze Jack Eichel haalden. Vorige week vlogen echter twee first-round picks en een voormalig first-round pick over de toonbank om vanaf de tweede helft van april maar zo sterk mogelijk voor de dag te kunnen komen.

Ze haalden naast Noah Hanifin ook nog Anthony Mantha en Tomas Hertl. Met name die laatste trade deed de NHL even op de grondvesten schudden. De Golden Knights haalden een topspeler, die twee jaar geleden nog een achtjarig contract tekende bij de Sharks. In ruil daarvoor stuurden ze de first-round pick van 2025 én David Edstrom – hun first round pick vorig jaar – naar Californië. De Knights wisten de Sharks te verleiden om 17% van het salaris (ruim $ 8 miljoen) voor hun rekening te blijven nemen. Vanuit hun perspectief een pijnpunt, maar in San Jose zijn ze nu wel van de meeste grote contracten verlost.

Ook de first-round pick in de draft van 2026 zijn ze in Vegas kwijt. Die is nu in het bezit van de Flames na de trade van Noah Hanifin. Het maakte de toch al sterke blauwe lijn van de Knights nog een klap sterker. Dat de titelhouder zich zou versterken vorige week wisten we eigenlijk wel. Dat ze spelers van het kaliber Hanifin en Hertl wisten te strikken, was voor velen een verrassing. Het barstte immers al van de grote namen en dito contracten in Vegas, dus hoe kregen ze dit voor elkaar.

SALARY CAP…WELKE SALARY CAP?

De Golden Knights maken al jaren gebruik van een maas in de wet van de NHL. Alle clubs zijn gebonden aan de salary cap van $ 83.5 miljoen (dit jaar), maar in de play-offs vervallen die restricties. Daarnaast telt het salaris van spelers op de Long Term Inured Reserve niet mee. Met andere woorden, zolang Mark Stone ($ 9.5 mln AAV) enige tijd uit de roulatie is, kan Vegas een andere grootverdiener op diens plek in het salarishuis zetten. Stone is nu al voor het derde jaar op rij aan het einde van het seizoen geblesseerd en telkens precies op tijd terug voor de play-offs.

Iedereen heeft wel een mening over deze werkwijze en mogelijk wordt dit in de toekomst door de NHL aangepakt. Voor de Knights werkt het echter als een trein. Binnen zes jaar grepen ze de Cup en daar willen ze er graag nog minimaal één aan toevoegen. Ze moeten die kansen nu ook grijpen, want naar de toekomst wordt niet gekeken. Het is nu all-in voor de Golden Knights en wie over een paar jaar leeft, wie dan zorgt. Ze zijn die first-rounders dus al kwijt, maar in de draft van dit jaar – gehouden in Vegas – hebben ze na de eerste ronde tot de zesde vrij…

Op het moment van schrijven hebben de Knights voor ruim $ 97 miljoen aan spelers op de loonlijst staan. Inclusief de LTIR dus. Om volgend seizoen binnen de salary cap te komen, zullen er keuzes gemaakt moeten worden. Mogelijk dat toekomstig UFA Jonathan Marchessault daar straks de dupe van wordt. Aan de sterkhouder wordt nu nog $ 5 miljoen overgemaakt.

In de Pacific bezetten de Knights ook na de 1-4 nederlaag tegen Calgary donderdag nog altijd de vierde plek. Net als LA hebben ze 77 punten, maar Vegas had daar wel één wedstrijd meer voor nodig.

DE NIEUWE FLAMES

De laatste weken was Calgary één van de hotspots als het ging om trade-geruchten. Nadat de stofwolken waren opgetrokken, zag Flames-coach Ryan Huska dat hij Chris Tanev, Elias Lindholm en Noah Hanifin niet langer tot zijn beschikking had. Drie sterkhouders die vertrokken, maar wat kreeg de club daar nou precies voor terug? Voornamelijk prospects en een hoop draft picks. En in het geval van de Lindholm-trade ook nog Andrei Kuzmenko. Een 28-jarige aanvaller uit Rusland die vorig seizoen tot 39 goals kwam in Vancouver maar nu teleurstelde.

Kuzmenko is dus een bekende naam, maar dat geldt zeker niet voor Artem Grushnikov (Tanev-trade), Joni Jurmo en Hunter Brzustewicz (Lindholm-trade) en Daniil Miromanov (Hanifin-trade). De inmiddels 26-jarige Miromanov had zijn debuut in de NHL al gemaakt in Vegas en heeft zijn eerste vlieguren voor de Flames ook al achter de rug. En zelfs zijn eerste goal gescoord. De overige namen moeten nog even geduld hebben. Met name Jurmo en Brzustewicz zijn jonge verdedigers gehaald met het oog op de toekomst.

Aan zowel de trade met Vancouver (2024) als Vegas (2026) hielden de Flames een first-round pick over. Daarmee heeft de club nu vijf first-round picks in de komende drie drafts. Gezien de leeftijdsopbouw van het huidige roster is dat geen overbodige luxe. Zeven spelers van het huidige roster hebben een (duur) contract na 2025 en de jongste van dat stel is Rasmus Andersson met zijn 27 jaar. General manager Craig Conroy kan natuurlijk ook besluiten om de verdiende picks in een trade te gebruiken om het roster op korte termijn met gearriveerde (ster)spelers te versterken.

Cover photo: NBC Sports Philadelphia