Home Blog

MLB Dutch Watch: pech voor Albies, Bogaerts en Rafeala nog niet uit dipje

Hans Mulder
-
0
MLB Dutch Watch: pech voor Albies, Bogaerts en Rafeala nog niet uit dipje

Met een onfortuinlijke Ozzie Albies beginnen we deze derde Dutch Watch van het seizoen. De infielder van de Braves raakte deze week namelijk geblesseerd. In San Diego wil het nog niet zo vlotten voor Xander Bogaerts, terwijl in Boston Kenley Jansen zijn eerste tikken te verwerken kreeg. Toch gebeurde er ook genoeg moois deze week en ook dat is terug te lezen in deze editie!

OZZIE ALBIES (2B, Atlanta Braves)

SEASONSTATS: 63 AB, .317/.386/.492, .878 OPS, 14 R, 14 RBI, 4 2B, 2 HR, 2 SB, 141 OPS+

Met 3 multi-hit games op rij stapte Ozzie Albies vorige week op het vliegtuig naar Miami. Daar troffen ze in de Marlins een tegenstander die teleurstellend aan het seizoen was begonnen. Of zeg maar gerust ronduit slecht met 2 overwinningen in 13 wedstrijden. Op vrijdag 12 april hadden de Braves ook niet al te veel te stellen met de Fish. Albies verlengde zijn streak multi-hit games met 2 singles, een run en een RBI-single naar vier wedstrijden en stapte met een 8-1 overwinning van het veld.

Op zaterdag had Chris Sale het lastiger. De ervaren starter gaf 5 runs op en daar kwam de sterke slagploeg deze avond bij lange na niet aan. Albies tekende in de derde inning nog wel voor zijn vijfde double van ’t jaar maar dat was niet genoeg om de Marlins in verlegenheid te brengen. Zij wonnen hun eerste thuiswedstrijd in 2024 en leken dit zondag al een vervolg te geven. Ozzie Albies kwam voor de zevende wedstrijd op rij tot minimaal 1 hit (1-for-5) maar het was toch vooral Marcell Ozuna die met een beslissende 3-run homerun de aandacht trok in de negende inning met al 2 nullen op het bord. Atlanta sleepte daarmee een 9-7 zege uit het vuur.

Op de plek waar de Braves in 2021 hun laatste titel vierden, was Ozzie Albies dit keer minder fortuinlijk. Na Sean Murphy en Spencer Strider werd hij namelijk de volgende speler in de ziekenboeg. Albies werd in de tweede inning geraakt op zijn voet, maar met die HBP hengelde hij wel Jarred Kelenic binnen. De tweedehonkman besloot deze wedstrijd 1-for-3 met een walk en een RBI. Zijn Braves versloegen de Houston Astros met 6-1, maar voor Albies eindigde hier de serie. Zijn grote teen bleek gebroken en dat houdt hem enige tijd uit de roulatie. Atlanta vertrok overigens met een sweep uit Houston.

XANDER BOGAERTS (2B, San Diego Padres)

SEASONSTATS: 80 AB, .200/.273/.263, .535 OPS, 14 R, 7 RBI, 2 2B, 1 HR, 1 SB, 54 OPS+

Een slaggemiddelde van .237 en iets meer dan een handvol RBIs. Het zijn niet de cijfers die we van Xander Bogaerts gewend zijn. De infielder is echter ervaren genoeg om te weten dat het seizoen nog heel lang is en dat het wel goed zal komen. Vorig weekend was daar een prachtige gelegenheid voor, want met de Padres bracht Bogaerts een bezoek aan de LA Dodgers. Hoewel hij op vrijdag 12 april met een productieve out een run binnenbracht, deed z’n 0-for-5 zijn slaggemiddelde geen goed. Dat er na elf innings 8-7 in het voordeel van de Friars op het bord stond, vergoedde heel veel.

Op een voor Bogaerts vrije zaterdag trokken de Dodgers de stand in dit drieluik gelijk met een 5-2 zege. In de series finale was de infielder weer van de partij. Weer wist hij geen hit te noteren, maar wel werd tot drie keer toe vier wijd afgedwongen. Eén van die walks resulteerde in de zevende inning tot een belangrijke run die uiteindelijk leidde tot een 6-3 overwinning. Na dit duel stapten de Friars in het vliegtuig voor een trip naar de andere kant van het land waar de Brewers op hen wachtten.

Aan de oostkust bleven de Padres hun wedstrijden winnen, maar bleef de knuppel van Bogaerts ook veel te vaak stil. San Diego opende maandag met een 7-3 overwinning. Voor Xander Bogaerts bleef het bij één single in 5 AB’s. Hetzelfde gold voor de wedstrijd van dinsdag. San Diego zegevierde met 6-3, maar hun tweedehonkman kwam niet verder dan een single in de eerste inning. In beide wedstrijd had Bogaerts met een run nog wel een aandeel in de overwinning. De series finale ging woensdag met 1-0 naar de Brewers. Door de 0-for-4 aan slag zakte het slaggemiddelde van Xander Bogaerts naar .200.

KENLEY JANSEN (CL, Boston Red Sox)

SEASONSTATS: 6.2 IP, 0-0 (3 SV-1 BS), 2.70 ERA, 1.800 WHIP, 4.55 FIP, 2 R, 2 ER, 8 BB, 9 K, 162 ERA+

Voor Kenley Jansen viel er op 12 april weinig eer te behalen in de eerste wedstrijd tegen de LA Angels. De Red Sox hadden hun eerste drie thuiswedstrijden verloren van de Orioles en de 0-7 tegen Mike Trout en consorten beloofde ook al weinig goeds. Een dag later mochten de fans in Beantown eindelijk de eerste thuiszege (7-2) verwelkomen. Een score waarbij de hulp van Jansen niet nodig was, maar dat veranderde in de derde en laatste wedstrijd van deze serie.

Met een 5-3 voorsprong zette manager Alex Cora zijn closer aan het werk. Niet voor het eerst dit jaar begon Jansen wankel aan zijn opdracht met een HBP voor Logan O’Hoppe. Daarna volgde de eerste hit tegen Jansen dit seizoen. Mickey Moniak was de man die deze eer te beurt viel. Na vier wijd voor Zach Neto liepen de honken vol en had Anthony Rendon aan een sac fly genoeg om de eerste run tegen Kenley Jansen te laten scoren. Die herpakte zich even snel als knap met strikeouts voor Luis Rengifo en Mike Trout. Ondanks die ene run stelde Kenley Jansen daarmee de 5-4 winst en zijn vierde save veilig.

Afgelopen dinsdag gebeurde het onvermijdelijke. Door de vele walks zag het er af en toe al wankel uit bij Jansen en thuis tegen de Cleveland Guardians was daar zijn eerste blown save. Jansen begon met een 6-5 voorsprong aan de negende inning, maar een single, een double en een RBI-single liet die voorsprong verdwijnen. Na de RBI-single van Andres Gimenez herstelde de closer zich nog wel, maar het kon niet voorkomen dat Boston na elf innings met 7-10 verloor.

RICHIE PALACIOS (OF, Tampa Bay Rays)

SEASONSTATS: 37 AB, .270/.386/.378, .765 OPS, 6 R, 2 RBI, 1 2B, 1 HR, 1 SB, 128 OPS+

De Tampa Bay Rays hadden hun twee laatste series gewonnen toen ze vorige weekend de San Francisco Giants ontvingen. De ploeg uit de NL West startte niet grandioos aan de nieuwe jaargang, dus lag een volgende series win voor het grijpen in Tampa Bay. Met een 2-1 overwinning in de eerste ontmoeting werd de eerste stap alvast gezet. Richie Palacios startte opnieuw in het outfield, maar kon met 0-for-4 geen potten breken aan slag.

Hoe anders was dat in de wedstrijd van zaterdag. Voor Palacios ging het nog niet vanzelf in het slagperk dit seizoen, maar tegen de Giants tekende hij dit keer voor 3 hits in 4 AB’s. Daarmee was de international één van de weinige lichtpuntjes in de line-up van Tampa Bay, dat met 11-2 klop kreeg. Het bracht manager Kevin Cash echter niet op het idee om in de serie tegen de LA Angels vaker van de diensten van Palacios gebruik te maken.

Op maandag (0-for-1) en woensdag (defensieve vervanging) kwam hij in de negende inning binnen de lijnen. In de tweede ontmoeting speelde hij wel de volledige wedstrijd, maar deze was dan ook direct goed voor dertien innings. Palacios liet met 2 hits van zich horen, maar vooral die in de dertiende inning was van groot belang. Met 2 uit en een 5-6 achterstand trok hij met een RBI-double (zijn eerste double in 2024) de stand gelijk. Een RBI-single van Ahmed Rosario was even later genoeg om Palacios de winnende run te laten scoren in wat ook de enige overwinning voor de Rays was in deze serie van drie.

JURICKSON PROFAR (OF, San Diego Padres)

SEASONSTATS: 67 AB, .299/.405/.478, .883 OPS, 9 R, 13 RBI, 6 2B, 2 HR, 0 SB, 152 OPS+

Met twee homeruns en een vracht aan RBIs stond Jurickson Profar ze vorige week goed te raken. Hij wist maar al te goed dat het lastig werd die lijn door te trekken, maar in LA tegen de Dodgers kon het geen kwaad het toch te proberen. Na zijn 3-for-3 tegen de Cubs op 10 april volgde een minder imposante 1-for-4 op vrijdag 12 april. Zijn Friars konden het dit keer ook zonder de hulp van Profar, want na extra innings dwongen zij de Dodgers op de knieën.

Ook in de twee volgende wedstrijden was Jurickson Profar telkens goed voor een hit. Met name die op 14 april zal in LA nog wel even nadreunen. Bij een 3-3 stand in de zevende inning en alle honken bezet kwam Profar namelijk door met een 3-run RBI-double. Achteraf bleek het de beslissende klap in de wedstrijd, want met 6-3 ging deze naar de bezoekers uit San Diego. Het zette onze landgenoot op 13 RBIs voor het seizoen en daarmee moest hij bij de Padres alleen Jake Cronenworth (14 RBIs) voor zich dulden.

Met een slaggemiddelde van .321 en hits in 10 van zijn laatste 11 wedstrijden vertrok Jurickson Profar met de Padres naar Milwaukee. Hij opende de serie daar op maandag met 1-for-5 aan slag. Met 1-for-3 en 2 runs liet de eerstehonkman van dienst ook dinsdag zijn aanwezigheid blijken. Met respectievelijk 7-3 en 6-3 werden beide wedstrijden door de Padres gewonnen.

Woensdag kwam er een einde aan zijn 6-game hitting streak. De Brewers wonnen nipt met 1-0 en legden de knuppel van Profar (0-for-3 met een walk) het zwijgen op. Met vier overwinningen in zes wedstrijden kan San Diego terugkijken op een goede road trip. Dit weekend ontvangen ze de Blue Jays om vervolgens naar Denver te vliegen voor een serie van vier tegen de Rockies. Ze beginnen aan die wedstrijden in de wetenschap dat ze tweede staan in de NL West op één gewonnen wedstrijd van de Dodgers.

CEDDANNE RAFAELA (CF, Boston Red Sox)

SEASONSTATS: 62 AB, .161/.206/.258, .464 OPS, 8 R, 6 RBI, 2 2B, 0 HR, 1 SB, 32 OPS+

Ceddanne Rafaela begon het seizoen met 4 hits in zijn eerste drie wedstrijden, maar die put is daarna aardig opgedroogd. De rappe jongeling kwam in zijn 27 at-bats daarna namelijk tot slechts 3 hits. Helaas voor Rafaela veranderde dat vorige week vrijdag niet in de eerste ontmoeting tegen de Angels. Boston verloor met 7-0 en hun talentvolle outfielder was 0-for-3. Na vier wedstrijden zonder hit was daar zaterdag iets van een bevrijding.

Met een RBI-single stelde Rafaela teamgenoot Emmanuel Valdez in staat de vierde run te scoren. Dit alles al in de eerste inning. De BoSox legden daar de basis voor de uiteindelijk 7-2 overwinning. Winst was er zondag ook in de derde en laatste wedstrijd tegen LA, maar met 0-for-4 wist Rafaela dit keer aanvallend geen bijdrage te leveren. Helaas was dit niet anders maandag in de eerste wedstrijd tegen de Guardians. Boston ging met 0-6 onderuit en Rafaela bleef 0-for-3 aan slag.

In het tweede duel kwam Ceddanne Rafaele in de zesde inning door met zijn tweede double van dit jaar. Hij maakte daarmee onderdeel uit van een bijzonder productieve inning voor de BoSox, die mede dankzij een run van Rafaela een 1-5 achterstand ombogen naar een 6-5 voorsprong. Voor de thuisploeg ging het in extra innings alsnog mis, want er werd met 7-10 verloren. Veel minder runs waren er in de series finale. Boston trok deze met 2-0 over de streep, maar hun jonge outfielder zag na zijn 0-for-3 zijn slaggemiddelde zakken naar .155.

Met een single in de zesde inning tilde Rafaela dat gemiddelde iets omhoog. Hij zou in die inning één van de 2 runs namens Boston scoren, maar voor de derde keer in vier wedstrijden bleken de BoSox niet opgewassen tegen deze Guardians. De Red Sox blijven daardoor steken op 10 overwinningen in 20 wedstrijden en dat .500 record bezorgt hen voorlopig de laatste plaats in de AL East.

CHADWICK TROMP (C, Atlanta Braves)

SEASONSTATS: 17 AB, .235/.222/.412, .634 OPS, 1 R, 5 RBI, 2 2B, 0 HR, 0 SB, 71 OPS+

Braves-manager Brian Snitker had deze week mooie woorden over voor Chadwick Tromp. De catcher is een uitermate betrouwbare vervanger voor Travis d’Arnaud of in dit geval Sean Murphy gebleken en Snitker schroomde niet dit met de buitenwereld te delen. Die woorden waren niet zozeer gebaseerd op het optreden van Tromp tegen de Miami Marlins afgelopen zondag. De Braves sleepten op het laatste moment een 9-7 zege uit het vuur, maar de catcher moest het in zijn innings doen met een 0-for-3 aan slag.

Een paar dagen later in Houston bewees de international wel degelijk zijn waarde voor deze Braves. Op bezoek bij de Astros had Atlanta de eerste ontmoeting al gewonnen. Met Tromp in de line-up begon de ploeg al met een kleine voorsprong aan de negende inning. Mede dankzij een 2-run RBI-double van de catcher konden Snitker en de zijnen rustig achterover leunen in de gelijkmakende negende. Tromp tilde de stand naar 6-0 waardoor de 2 runs van Houston de Braves geen pijn deden. Hij was 2-for-4 aan slag in dit duel waarbij ook zijn andere hit een tweehonkslag betrof. Met d’Arnaud achter de plaat legden de Braves woensdag ook beslag op de derde ontmoeting.

De Braves vertrokken daardoor met een record van 12-5 terug naar Atlanta voor een series tegen de Texas Rangers dit weekend. Ondanks al hun problemen op het fysieke vlak staan Tromp en consorten met dat record “gewoon” bovenaan in de NL East. Zij hebben een voorsprong van twee gewonnen wedstrijden op de Phillies.

Cover photo: Matthew Grimes Jr.

NHL Play-Offs: preview eerste ronde Eastern Conference

Hans Mulder
-
0
NHL Play-Offs: preview eerste ronde Eastern Conference

It’s the most wonderful time of the year! Zanger Andy Williams had het over kerstmis, maar voor de ijshockeyfans begint dat zaterdagavond als de eerste ronde van de NHL Play-Offs aanvangen. Zestien teams die elk nog zestien overwinningen verwijderd zijn van eeuwige roem en die fenomenale Stanley Cup. Bij SportAmerika volgen we ook dit jaar de NHL PlayOffs op de voet en blikken we in twee previews vooruit op wat komen gaat. Vandaag trappen we af met de Eastern Conference.

NEW YORK RANGERS – WASHINGTON CAPITALS

1e Metropolitan Division (114 punten) – 4e Metropolitan Division (91 punten)

Een treffen tussen de club die als eerste een ticket bemachtigde tegen ’t team dat zich als laatste plaatste voor de play-offs. De Rangers werden vooraf gezien als één van de topfavorieten in het oosten, maar velen twijfelden over de Capitals. Een oud roster, dat vooral de zinnen zette op het doelpuntenrecord van Alex Ovechkin, Die twijfels zijn er nog steeds nu de Capitals het moeten opnemen tegen de beste ploeg van het reguliere seizoen. Op papier zou dit voor de Rangers een eitje moeten zijn, maar schuilt daarin vaak niet het gevaar?

WE ZIJN DE BESTE!!!

De New York Rangers wonnen 12 van hun eerste 15 wedstrijden, grepen vanaf het eerste moment de macht en stonden deze ook niet meer af. Dat is in het kort ’t verhaal van de Blueshirts in 2023-2024. Duiken we wat dieper in de materie, dan zien we vooral ook een onwaarschijnlijk goede Artemi Panarin. De Russische winger ging voor het eerst door de grens van 100 punten. En dik ook! We doen echter Chris Kreider (39 goals waarvan 7 GWG) en Vincent Trocheck (bijna 80 punten en winst in bijna 60% van de face-offs) tekort als we alleen Panarin noemen.

De winnaar van de Presidents’ Trophy had alleen in januari even een mindere serie. Toen verloren ze vier wedstrijden op rij. Dat werd in februari ruimschoots gecompenseerd met een 10-game winning streak. Het waren vooral de special teams waarin de Rangers uitblonken. De PP behoorde tot de betere in de NHL en de PK was zelfs nog beter. Coach Peter Laviolette zal zich mogelijk wel zorgen maken over de 5-on-5 statistieken. Wat scoring chances of high-danger scoring chances betreft, scoorde zijn team namelijk als een grijze middenmoter. In New York moeten ze ervoor waken dat dit hen niet gaat opbreken nu ’t echt om de knikkers gaat.

OPMERKELIJK VERHAAL

Wat hebben de Sabres, Senators, Coyotes en Kraken met elkaar gemeen? Naast ’t feit dat ze geen van allen de play-offs haalden, zijn al deze teams in het bezit van een (veel) beter doelsaldo dan de Washington Capitals. Hoe raar het ook klinkt met een negatief saldo van -37 leunde de club die het altijd van de goals van Alex Ovechkin moest hebben, dit jaar op de defensie. Spencer Carbery wist dat hij niet het beste roster in de clubgeschiedenis had, maar maakte er wel een erg lastig te kloppen geheel van. In close wedstrijden bleken deze mentaal sterke Capitals namelijk heel moeilijk te verslaan.

En dan te bedenken dat The Great Eight pas in de laatste maanden op gang kwam, Dylan Strome met slechts 67 punten clubtopscorer is en Charlie Lindgren de verrassende starting goalie is. Statistisch gezien behoren deze Capitals niet in de play-offs, maar ze staan er dus wel degelijk. In een waanzinnige strijd om de laatste postseason-tickets lieten ervaren rotten als Ovechkin, T.J.Oshie, Tom Wilson en John Carlson minder steken vallen dan de concurrenten. Dat is knap van de spelers, maar ook een hele prestatie van rookie-coach Carbery.

PROGNOSE

Met een verschil van 23 punten in de stand zou je verwachten dat de Rangers freewheelend naar de tweede ronde kunnen. Natuurlijk zijn de Blueshirts zwaar favoriet in deze matchup, maar in de vier onderlinge wedstrijden wonnen zij toch maar twee keer van Washington. We mogen verwachten dat ze in New York hebben geleerd van de eerste ronde tegen de Devils vorig jaar.

De Rangers waren heer en meester, maar haalden de voet van het gaspedaal bij een 3-1 voorsprong in de serie met alle gevolgen van dien. Als ze dat pedaal nu wel tot de finish blijven intrappen, mag deze best-of-7 eigenlijk geen probleem zijn. Zondagavond 21.00 uur (Nederlandse tijd) staat Game 1 van deze serie op het programma.

Voorspelling: New York Rangers in vijf wedstrijden

CAROLINA HURRICANES – NEW YORK ISLANDERS

2e in de Metropolitan Division (111 punten) – 3e in de Metropolitan Division (92 punten)

So, we’ll meet again… Net als vorig jaar staat ook nu de Sebastian Aho-derby (beide teams hebben een speler met die naam) op het programma in de eerste ronde van de play-offs. Toen was ’t Carolina dat als kampioen van de Metropolitan het opnam tegen de eerste wildcard, de New York Islanders.

Dit keer hadden de Isles geen wildcard nodig maar plaatsten zij zich twee wedstrijden voor het einde van de competitie door in New Jersey van de Devils te winnen. Daarmee stelden de mannen van Patrick Roy de derde plaats in de Metropolitan veilig. Carolina wist zich al veel langer verzekerd van ’t toetje. Zij deden tot ’t laatste moment mee om de divisietitel maar moesten deze aan de Rangers laten.

TIJD OM BELOFTE IN TE LOSSEN

Carolina werd voor het seizoen al genoemd als één van de belangrijkste kandidaten voor de Stanley Cup. De Hurricanes werden echter ook gezien als de keizers van het reguliere seizoen, die in de play-offs constant door de hoeven zakten. Na een moeizame seizoenstart heeft het keurkorps van Rod Brind’Amour zich ontzettend sterk herpakt. Het is dat de Rangers al een aardige buffer hadden opgebouwd, anders was de Metropolitan-titel opnieuw in Raleigh beland.

In vrijwel alle aanvallende statistieken vinden we de Hurricanes terug in de bovenste regionen. Hun Sebastian Aho heeft met bijna 90 punten een prima seizoen, maar ook Seth Jarvis, Martin Necas, Teuvo Teravainen en Andrei Svechnikov doen ’t prima. Tijdens de trade deadline werden ook nog eens namen als Jake Guentzel en Evgeny Kuznetsov aan een toch al goede aanval toegevoegd. Daarnaast draagt de blauwe lijn van Carolina bij aan het succes. Al is dat nauwelijks een verrassing als je daar een Brent Burns of Brady Skjei hebt lopen. Defensief leek het aanvankelijk allemaal wat wankel bij de Canes, maar mede dankzij de terugkeer van Frederik Andersen staat ook dat de laatste weken als een huis.

AAN DE HAND VAN PATRICK ROY

Waar de Hurricanes verwacht werden in het postseason, daar waren de kenners het niet eens over de aanwezigheid van de Islanders. Een betrekkelijk oud roster met weinig scorend vermogen, zo was de algemene tendens. Dat de Islanders onderweg afscheid namen van coach Lane Lambert geeft wel aan dat ’t reguliere seizoen niet altijd over rozen ging. Onder Patrick Roy ging het aanvankelijk niet eens veel beter, maar precies op het juiste moment gingen de Islanders hun wedstrijden winnen. En dat met de slechtste PK in de NHL…

Mathew Barzal, Bo Horvat en Brock Nelson moeten hier voor de aanvallende impulsen zorgen, maar een belangrijke rol is ook weggelegd voor Noah Dobson. De jonge blueliner brak dit jaar definitief door. Wat de Isles de laatste weken ook hielp, was de prima vorm van Semyon Varlamov. Bij de Avalanche was hij in het verleden al goud waard voor Roy en de geschiedenis herhaalt zich op Long Island.

PROGNOSE

Er zat een gat van zo’n 20 punten tussen deze teams na 82 wedstrijden, dus is het overduidelijk dat Carolina zaterdagavond 23.00u (Nederlandse tijd) – met ook nog het thuisvoordeel – als grote favoriet aan deze best-of-7 begint. In de onderlinge confrontaties kwamen de Isles echter als winnaar uit de bus. Zij pakten 5 van de 8 mogelijke punten in die vier wedstrijden en weten dus wel raad met ’t surplus aan talent bij de Canes. We mogen echter verwachten dat de Hurricanes hebben geleerd van fouten uit het verleden en deze horde zonder al te veel problemen nemen.

Voorspelling: Carolina in vijf wedstrijden

FLORIDA PANTHERS – TAMPA BAY LIGHTNING

1e in de Atlantic Division (110 punten) – 4e in de Atlantic Division (96 punten)

Voor de derde keer in de laatste vier seizoenen treffen de twee powerhouses uit Florida elkaar in de play-offs. In 2021 was ’t in de eerste ronde en een jaar later in de tweede. De uitkomst was in beide gevallen hetzelfde. Tot twee keer toe moest de uitdager uit Sunrise het onderspit delven tegen de ploeg uit Tampa Bay. Net als in 2022 – toen de Panthers de Presidents’ Trophy wonnen – beginnen zij als favoriet aan deze serie. Uit ervaring weten zij echter maar al te goed dat dit zeker tegen de Lightning geen enkele garantie geeft.

EERSTE TITEL AL BINNEN!

Na de verloren Stanley Cup-finale ging GM Bill Zito aan de slag bij de Panthers. Met onder meer Dmitry Kulikov, Niko Mikkola en Oliver Ekman-Larsson werd de wankele defensie gestut en legde Zito een stevige basis voor succes. Tel daar nog bij dat Sam Reinhart een weergaloos seizoen heeft, Matthew Tkachuk zichzelf is en Sergei Bobrovsky zijn vorm uit Columbus benadert en je krijgt een levensgevaarlijke combinatie.

Het is ook een combinatie die op allerlei manieren een wedstrijd kan winnen. Spelers als Tkachuk en Nick Cousins kunnen je het bloed onder de nagels vandaan halen, maar diezelfde Tkachuk is ook een zeer begenadigd talent. En dan zouden we een Aleksander Barkov of Carter Verhaeghe nog bijna vergeten. Vorig jaar was het knap dat de Panthers het tot de finale schopten, maar iedereen in de NHL zal het er over eens zijn dat deze editie van de Cats (veel) beter is.

GEVAARLIJKE KLANT

Een team dat in december nog een middenmoter was, is nu in april weer een angstgegner voor een hoop clubs in het oosten. Topscorer Nikita Kucherov was lang degene die alle ballen in de lucht moest houden voor de Lightning, maar richting het einde van het seizoen kreeg de Rus steeds meer assistentie. Captain Steven Stamkos ging beter presteren, Brayden Point pakte zijn puntjes mee en coach Jon Cooper zal vooral tevreden hebben gezien hoe Andrey Vasilevskiy in maart weer helemaal zichzelf was. Niet voor niks wonnen de Bolts negen van hun elf wedstrijden die maand en zetten ze daarin een grote stap richting de play-offs.

Niemand hoeft de Lightning te vertellen hoe ze zich moeten gedragen in deze tijd van het jaar. Na twee Cups en een verloren finale was er vorig jaar een vroegtijdige uitschakeling tegen de Leafs, maar dat maakt hen nu des te gevaarlijker. Aanvallend behoort dit Tampa Bay nog altijd tot de elite van de NHL. Hoewel ze relatief veel goals tegen hebben gekregen, blijft het defensief best degelijk. En met een Vasilevskiy in vorm kan dit Tampa Bay op een goede dag van elke ploeg in de league winnen.

PROGNOSE

Van de drie onderlinge ontmoetingen verdwenen er twee in de pocket van de Panthers. Met name de wedstrijd van 17 februari zal door Jon Cooper nog wel even worden aangehaald als motivatie voor de Bolts. Die dag boekten de Panthers namelijk een vernederende 9-2 overwinning. Zo groot zal het verschil nu zeker niet zijn. Tampa Bay zit er momenteel veel beter in en Florida moet op z’n hoede zijn voor deze geslepen Lightning. De kwaliteit en diepte van de Panthers zal uiteindelijk de doorslag moeten geven. Zondag (18.30u Nederlandse tijd) is Game 1 in deze serie.

Voorspelling: Florida in zes wedstrijden

BOSTON BRUINS – TORONTO MAPLE LEAFS

2e in Atlantic Division (109 punten) – 3e in Atlantic Division (102 punten)

Voor de derde keer in de laatste vijf seizoenen leek Boston de divisie te winnen. Tot ze op het allerlaatste moment hun eigen glazen ingooiden. De Bruins verloren drie van de laatste vier wedstrijden en zagen Florida vlak voor de eindstreep passeren. Als straf voor die kleine inzinking zijn de Bruins nu veroordeeld tot een eerste ronde tegen de Maple Leafs. Een team waar veel, zo niet alles, dit seizoen draaide om Auston Matthews en zijn poging de grens van 70 goals te halen.

DEGELIJKHEID TROEF

Dat de winnaar van de Presidents’ Trophy vorig jaar ook dit seizoen zo goed presteert, was niet bij voorbaat een zekerheidje. Met Patrice Bergeron en David Krejci stopten twee belangrijke routiniers, maar er bleef nog genoeg over. Zo bleek achteraf. David Pastrnak ramde weer door de slagboom van de 100 punten, Brad Marchand heeft een goed eerste jaar als captain achter de rug en dan is er natuurlijk nog dat ongeëvenaarde goalie-tandem van Jeremy Swayman en Linus Ullmark.

In dat laatste zit ‘m ook de grote kracht van deze Bruins. Met een gemiddelde van 3.21 goals per wedstrijd is het aanvallend niet super, maar traditiegetrouw vangen de blauwe lijn en de goalies dit makkelijk op. Ook de overige aanvallende statistieken zijn niet fameus bij de Bruins. Zo creëren ze niet overdreven veel (grote) kansen en behoort de powerplay evenmin tot de elite. Daar zetten ze echter een gezonde portie werklust, wilskracht en fanatisme tegenover. Zoals we dat eigenlijk wel gewend zijn van de Big Bad Bruins, een franchise die voor het eerst sinds 2019 wel weer eens voorbij de tweede ronde wil komen.

ALLES OP DE AANVAL

Wat de goalies voor de Bruins zijn, is de aanval voor de Toronto Maple Leafs. Naast Matthews hebben ze daar nog Mitch Marner, John Tavares en natuurlijk William Nylander lopen. Stuk voor stuk spelers die een wedstrijd in hun eentje kan beslissen. En dat ook met de regelmaat van de klok doen. Over de aanval zal niemand in Toronto zich dan ook veel zorgen maken. Als je tot de drie meest productieve teams in de NHL behoort, zit dat wel snor.

De defensie daarentegen is al behoorlijk lang een zorgenkindje bij de Leafs. Ook dit seizoen ontstijgen ze op dat gebied de middelmaat niet. Tussen de palen heeft Sheldon Keefe nog wel een harde noot te kraken. Zowel Ilya Samsonov als backup Joseph Woll lijkt niet de stabiele factor waar een echte contender naar op zoek is. Samsonov leek vorige maand (.926 sv%) aan de beterende hand, maar komt in april dan weer niet verder dan een .865 sv%.

PROGNOSE

Een interessante serie tussen de aanval van de Leafs tegen de verdediging van de Bruins. In de onderlinge ontmoetingen was Boston dit seizoen vier keer de sterkste. Twee keer na 60 minuten en twee keer moesten de Bruins even overwerken voor de 2 punten. Daarnaast hebben de B’s het thuisvoordeel in deze best-of-7. Dat laatste zou zomaar eens de doorslag kunnen geven. Het ervaren Boston lijkt op voorhand licht favoriet, maar dat kan in een mum van tijd veranderen als Matthews het op z’n heupen heeft. Deze twee zwaargewichten beginnen in de nacht van zaterdag op zondag 02.00 uur (Nederlandse tijd) aan hun eerste ronde.

Voorspelling: Boston in zeven wedstrijden

OVERIG NIEUWS

GRANATO GAAT, ST. LOUIS MAG BLIJVEN

Na drie seizoenen valt het doek voor Don Granato als coach van de Buffalo Sabres. Na een moeizaam 2021 leken Granato en de Sabres vorig seizoen de weg omhoog te zijn ingeslagen. Het piepjonge Buffalo miste op een haar na de play-offs en zou dit jaar beginnen te oogsten. Niets bleek echter minder waar. Aanvallend kwamen de Sabres niet in de buurt van hun prestaties in 2022-2023 en verdedigend was het eenvoudigweg niet goed genoeg. Een dag na hun laatste wedstrijd kreeg Don Granato te horen dat de club niet meer van zijn diensten gebruik wenst te maken.

Veel beter nieuws was er voor Martin St. Louis. De 48-jarige coach wist de Montreal Canadiens niet naar de play-offs te loodsen, maar maakte genoeg indruk om een nieuw contract te verdienen. De club besloot een optie te lichten waardoor St. Louis ook de komende drie seizoenen achter de bank van de Canadiens zal staan. Montreal verloor deze week twee thrillers tegen de Detroit Red Wings. In Detroit werd verloren na OT en een dag later in Montreal bleken de Wings beter bedreven in het nemen van de shootouts. Aangezien Washington de Flyers versloeg dankzij een empty-netter vlak voor tijd waren die zeges voor Detroit – waar Daniel Sprong scoorde – niets meer waard.

TWEEVOUDIG CUP-WINNAAR CARTER NEEMT AFSCHEID

Jeff Carter heeft deze week zijn pensioen aangekondigd. De 39-jarige speler van de Pittsburgh Penguins zet na 19 seizoenen NHL een punt achter zijn imposante loopbaan. Carter werd in 2003 door de Flyers gedraft in de eerste ronde, maar vierde zijn grootste successen in Los Angeles. Jeff Carter speelde tien seizoenen in het zilver-zwart van de Kings, scoorde 194 goals en won twee keer de Stanley Cup.

De laatste vier seizoenen van zijn loopbaan hoopte Carter in Pittsburgh nog een derde Cup aan zijn verzameling toe te voegen. Helaas voor hem en de franchise mocht dat niet zo zijn. Na een knappe achtervolging liepen de Pens deze week de play-offs mis. Woensdag speelde Carter op Long Island zijn laatste wedstrijd in de NHL en wist dit op te luisteren met zijn 442e en laatste goal in de league.

Cover photo: Amy Irvin/The Hockey Writers

Lakers en 76ers als #7 naar playoffs, Warriors en Hawks klaar

Lars Leeftink
-
0
Lakers en 76ers als #7 naar playoffs, Warriors en Hawks klaar

De afgelopen twee nachten hebben de eerste vier duels van het play-in toernooi plaatsgevonden. De Los Angeles Lakers en Philadelphia 76ers hebben zich als #7 geplaatst voor de playoffs, terwijl de Golden State Warriors en Atlanta Hawks klaar zijn en tiende zijn geworden in hun conference.

EASTERN CONFERENCE: 76ERS VERSLAAN HEAT, BULLS STUREN HAWKS NAAR HUIS

In de Eastern Conference hebben de Philadelpia 76ers zich met grootste moeite geplaatst voor de playoffs als de #7 seed. In het tweede kwart namen de Heat de wedstrijd verrassend in handen zonder een fitte Jimmy Butler (blessure, speelde wel door), waardoor ze met twaalf punten voorsprong de rust in zouden. Dit gaat zou gedurende de tweede helft gedicht werden door de 76ers, waarna ze in de slotfase met moeite het duel wonnen: 104-105. Tyler Herro was met 25 punten de speler met het hoogste aantal punten, terwijl bij de 76ers Joel Embiid 23 punten en 15 rebounds noteerde.

De Heat gaan het in een rechtstreeks duel om de #8 seed spelen tegen de Chicago Bulls, die in eigen huis te sterk bleken voor de Atlanta Hawks. Aan het einde van het eerste kwart liepen de Bulls uit naar een voorsprong van bijna tien punten, waarna de Hawks gedurende het duel dichterbij zouden komen. Aan het einde van het derde kwart werd de voorsprong echter weer groter, iets waar de Hawks zich niet meer van zouden herstellen: 131-116. Coby White scoorde 42 punten en was de topscoorder van het duel.

Nacht van vrijdag op zaterdag om 01:00 uur Chicago Bulls – Miami Heat (winnaar naar de playoffs als #8 seed en tegen de #1 Boston Celtics)

WESTERN CONFERENCE: LAKERS #7 NAAR ZEGE OP PELICANS, SEIZOEN WARRIORS TEN EINDE

In de Western Conference namen de Lakers en Pelicans het als #7 en #8 in een direct duel op om als #7 door de te gaan naar de playoffs en tegen de #2 Denver Nuggets te spelen in de eerste ronde. Het duel begon met het constant ruilen van een voorsprong, maar richting het einde van de eerste helft liepen de Lakers weg. In het vierde kwart was er nog een run waardoor de Pelicans op gelijke hoogte kwamen, maar in de slotfase wonnen de Lakers alsnog met 110-106 in New Orleans. Zion Williamson, die geblesseerd uitviel, was met 40 punten de enige speler die boven de 30 punten uit zou komen.

De Lakers zijn dus door, maar de Pelicans mogen nog strijden voor de #8 seed in een direct duel tegen de Sacramento Kings. De Kings maakten in eigen huis namelijk een einde aan het seizoen van de Golden State Warriors, die een rommelig en teleurstellend seizoen hebben gekend. De Kings stonden na het eerste kwart met 22-31 voor en zouden deze voorsprong in de tweede helft verder uitbreiden: 94-118. Met 32 punten en 8 driepunters was Keegan Murray de uitblinker van het duel. Voor Stephen Curry, Klay Thompson, Draymond Green, Chris Paul en de Golden State Warriors zit het seizoen erop.

Nacht van vrijdag op zaterdag 03:30 uur: Sacramento Kings – New Orleans Pelicans (winnaar naar de playoffs als #8 seed tegen de #1 Oklahoma City Thunder)

Foto: David Dow/NBAE via Getty Images

Chris Paul: de beste winnaar die nooit won

Eduard van den Brink
-
0
Chris Paul: de beste winnaar die nooit won

Na het verlies van afgelopen dinsdagnacht, zullen de Warriors geen kampioen worden. Dit betekent dat Chris Paul, ook in zijn 18e jaar, geen kampioenschap kan vieren. Hoe heeft iemand die zo veel gewonnen heeft. Die behoort tot de 75 beste die ooit een basketbal hebben aangeraakt, nog nooit een kampioenschap gewonnen?

Chris Paul staat bekend als een van de beste spelers van zijn generatie aan beide kanten van de vloer, met 11 All-NBA en 9 All-Defensive selecties. De point guard was elke wedstrijd goed voor 19 punten en 10 assists. Na zijn vertrek uit New Orleans, waren Chris Paul teams goed te rekenen voor 50 overwinningen en home-court in de play-offs. Toch heeft hij nooit een ring om zijn vinger mogen doen.

WAT MAAKT PAUL ZO SPECIAAL?

Ondanks een trade naar de Warriors eindigt ook dit seizoen zonder Larry O’Brien trofee voor Chris Paul. In zijn 18e jaar in de NBA, enkele weken weg van zijn 39e verjaardag, mag hij weer geen feest vieren. Ondanks een ongelooflijk succesvolle carrière.

Het mooie aan Paul is dat hij in fases van zijn carrière een compleet andere speler was. Als jonge speler was hij een atletische, snelle speler, die zorgde voor gevaar rond de basket. Nadat Paul ouder werd en meer blessures had gehad, veranderde hij in de speler met een fantastisch schot, vooral van mid-range. Het mid-range schot is steeds meer iets van een verloren tijd, van een tijd voordat data-analisten de NBA hadden gevonden. Desondanks zie je de inmiddels zeldzame kunstvorm nog steeds terug bij ‘CP3’. Het schot van Paul is een van de puurste dingen die je kan zien in basketbal. Hoe hij naar zijn plek komt, hoe hij net genoeg ruimte weet te creëren en hoe het schot er altijd in lijkt te gaan. Zelfs op oudere leeftijd wisten veel verdedigers niet hoe ze hem moesten stoppen als hij in vorm was.

Chris Paul staat bekend als iemand die niet wint vanwege zijn eigen tekortkomingen. Gedeeltelijk klopt dit, hij heeft zelf nooit een team weten te dragen naar een kampioenschap. Desondanks is hij een van de enige spelers die zoveel won. Feit is, als Chris Paul fit is voor een heel seizoen, win je minstens 50 wedstrijden. Dit landt hem in een illustere rij, maar brengt het probleem van zijn carrière wel naar voren: blessures.

HUIDIGE KLIMAAT NBA

In het huidige klimaat van de NBA is jammer genoeg weinig plek voor het groot maken van een speler die nooit een ring om zijn vinger hebben mogen doen. Je denkt aan Russel, niet aan Baylor. Je maakt Jordan groot, niet Charles Barkley. Je prijst Steph Curry, niet Chris Paul. In de NBA win je bijna niet als je beste speler de kleinste is op de vloer. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, zoals Steph Curry en Isaiah Thomas, maar het blijft een sport van de giganten. 

Kleine spelers moeten vechten voor hun bestaan. Ze hebben gemene- of slimme trucjes nodig. Paul is hier een meester in, zoals hij zelf zegt: hij weet ‘de wedstrijd te manipuleren’. Hij trekt aan touwtjes bij de scheidsrechter, weet hoe hij onder de nagels kan kruipen bij tegenstanders en probeert op de kleinste details een wedstrijd te winnen. Als je niet groter bent, moet je slimmer zijn. Ondanks zijn kwaliteiten en slimme maniertjes, heeft hij nooit zijn carrière mogen bekronen met een kampioenschap.

PAARS EN GOUD

8 december 2011, Een van de eerste ‘Woj bomb’s’: Chris Paul naar de Los Angeles Lakers. ‘CP3’ zou samen spelen met Kobe Bryant, een van zijn grootste idolen. Bryant was op zoek was naar zijn 6e kampioenschap, deze zou hem er evenveel geven als zijn mentor Michael Jordan. De Lakers waren ondanks het verlies van Pau Gasol en Lamar Odom direct titelfavoriet. De twee spelers die nek aan nek waren voor de MVP 3 jaar eerder in 2008, zouden nu samen spelen in het ‘paars en goud’. Paul zou na jaren middelmatige teams meeslepen naar de play-offs in New Orleans eindelijk zijn kans krijgen op een kampioenschap. 3 uur na de eerste aankondiging was de trade van de baan.

David Stern, NBA-commissaris en tijdelijk eigenaar van de Hornets, die zonder eigenaar onder de macht van de NBA vielen, annuleerde de trade voor ‘Basketbal redenen’. Een week later landde Paul alsnog in ‘de stad van de engelen’, bij de Clippers, het team dat sinds zijn verhuizing naar Los Angeles in 1984 in de schaduw staat van de Lakers

LOB CITY

Bij de Clippers speelde Paul met opkomende ster Blake Griffin en All-Defense center DeAndre Jordan. Al snel stonden ze bekend als ‘lob city’, de kleine Paul strooide met lobpasses naar de hoogspringers, wat zorgde voor de beste highlights en veel ‘business decisions’. Niemand wilde op de poster komen van Blake Griffin die 2 meter de lucht in sprong en de bal met alle woede in hem dunkte, na een fantastische pass van Paul.

De Clippers waren nooit ‘cool’ geweest. Niemand wilde een Clippers fan zijn, of naar hun wedstrijden gaan. Na de komst van Paul en de opkomende superster Griffin veranderde dit, het was cool om Clippers fan te zijn. Alhoewel Los Angeles voor altijd een ‘Lakers stad’ zal zijn, wisten de Clippers een impact te maken. Op de vloer, maar ook daarbuiten.

Ondanks de culturele impact, staat deze periode van zijn carrière toch bekend als een teleurstelling. Vaak was een van de twee niet fit als de play-offs begonnen. In de zes seizoenen samen wisten ze slechts drie maal de tweede ronde te halen. In 2014 waren de Clippers het laatste team dat de Warriors, in het westen, in een play-off serie wist te verslaan. Maar in de volgende ronde, tegen de Thunder, gaf Paul het weg.

PLAYOFFS

Game vijf, best of 7, de twee teams hebben allebei twee wedstrijden gewonnen, de Clippers staan twee punten voor. Met iets meer dan vijftien seconden over probeert Paul zo veel mogelijk tijd uit te dribbelen, Russel Westbrook zorgt ervoor dat Paul de controle over de bal verliest, waardoor de Thunder de bal terugwinnen. Na een time-out maakt Paul een overtreding op de driepunt schietende Russel Westbrook, een 32% driepunt schieter dat seizoen. Westbrook maakt alle drie de vrije worpen. Paul heeft nog een kans om het goed te maken, 6.4 seconden zijn over, hij dribbelt naar rechts, de plek voor zijn herkenbare midrange schot, hij heeft een perfect schot en… hij verliest controle van de bal, Clippers verliezen.

De uren hierna waren de donkerste van zijn leven, zo zeggen teamgenoten: ‘dat is het laagste dat ik CP3 ooit heb gezien’, zei zijn teamgenoot JJ Reddick later in zijn podcast. Hij had het verprutst, de Clippers verloren de zesde wedstrijd van de serie twee dagen later en het seizoen was daarmee direct voorbij.

Blessures

Een jaar later waren de Clippers terug in de play-offs, Paul maakte het winnende schot in game 7 tegen de verdedigende kampioen San Antonio Spurs. Met een verrekte hamstring die hij in dezelfde wedstrijd opliep, hinkte hij naar rechts en maakte hij een bijna onmogelijk schot met twee verdedigers op zijn nek. Het winnende schot in de laatste wedstrijd van een serie, een van de grootste schoten van de laatste tien jaar.

De serie daarna was hij niet meer dezelfde. Na de eerste 2 wedstrijden van de serie tegen de Houston Rockets te missen, door de hamstringblessure, stonden de Clippers alsnog 3-1 voor in de serie. Hierna zakte het team door de mand, ondanks dat Paul in de laatste 3 wedstrijden individueel fantastisch speelde, verloren ze.

Op dit punt begin je jezelf af te vragen waarom Paul nou nooit wint. Ondanks zijn fenomenale spel doen zijn teams het nooit goed in de play-offs. De ‘point god’, zoals hij genoemd wordt, viel zelf door de mand of hij had een blessure om ieder seizoen af te sluiten. Een van de efficiëntste en beste spelers ieder seizoen, de speler waarmee je altijd won… in het reguliere seizoen.

HOE DEFINIEER JE EEN WINNAAR?

Een winnaar is in sport is vaak makkelijk aan te wijzen. Toch zijn de karakteristieken van een echte winnaar herkenbaar. De grootste spelers in de sport hebben het allemaal, de wil om te winnen. Sommige willen het op hun eigen manier doen, veel aan de bal komen en de ‘reden’ zijn dat hun team wint. De spelers die het team voorop zetten en persoonlijke onderscheidingen niet belangrijk vinden, zijn de spelers die zich onderscheiden.


Ik denk altijd terug aan The Last Dance, waar Michael Jordan op de bank gehouden wordt met een minuten-restrictie. Zelfs met 30 seconden over in de wedstrijd, laat in het seizoen, mocht Jordan de vloer niet betreden van general manager Jerry Kraus. Kraus wilde een hogere draft pick en niet de play-offs halen. In de play-offs zouden zij het op moeten nemen tegen de Boston Celtics, dat jaar, een van de beste teams die de NBA ooit gezien heeft. John Paxson maakt alsnog het winnende schot en Jordan is de speler die het hardst juicht.

Tegenwoordig zie je het steeds vaker, spelers boos op de wereld als een klein kind huilend in de Intertoys die geen speelgoed krijgt van zijn moeder. Spelers die hun omstandigheden de schuld geven van hun tekortkomingen, die maar aan een kant van de vloer moeite doen. Paul probeert een leider op de vloer te zijn. Hij kent de zwakke en sterke punten van zichzelf, maar nog belangrijker, ook van zijn teamgenoten. Veel spelers excelleren met Paul. Hij probeert de beste beslissing voor zijn team te maken.

ROCKETS

Na 6 jaar bij de Clippers, besloot Paul op 32-jarige leeftijd naar de Houston Rockets te gaan, om samen te spelen met James Harden. Ondanks dat ze niet altijd even gelukkig met elkaar waren op de vloer, behaalde ze direct successen. Na een wedstrijd waar Paul 41 punten, waarvan 20 in het vierde kwart, had tegen de Jazz, haalde hij voor het eerst in zijn carrière de Western Conference Finals. 

Hier namen ze het op tegen de gedoodverfde favoriet: The Golden State Warriors, met Kevin Durant, Steph Curry, Klay Thompson en Draymond Green. 50 seconden over in de 5e wedstrijd van de serie. Ze staan op het punt om te winnen en het gaat weer fout. Weer een hamstringblessure. Ondanks dat de Rockets deze wedstrijd er nog uit wisten te slepen, wisten ze de laatste twee wedstrijden zonder Paul niet te winnen. Het team herstelde nooit van dit verlies. Een jaar later, na weer verloren te hebben van de Warriors, kon Paul zijn tassen pakken. Tegen zijn wil, ging hij voor de Thunder spelen, Russel Westbrook ging de andere kant op.

DE LEIDER

De Thunder werden na het weg-traden van Westbrook en Paul George weggezet als een team zonder veel kansen. Desondanks wist Paul het team te leiden naar de play-offs waar zij het opnamen tegen de Houston Rockets. Het team dat een jaar geleden nog zo graag af wilde van Paul.

Paul had een team vol jonge of elders ongewilde spelers goed laten spelen. Zijn ervaring hielp veel spelers. Bijvoorbeeld Shai Gilgeous-Alexander, nu een van de gezichten van de NBA, die bij Paul ging ontbijten in de ochtend. De twee werden goede vrienden en Gilgeous-Alexander noemde Paul: ‘een goed voorbeeld om te volgen’. Ondanks dat hij maar een jaar lang in Oklahoma City speelde, heeft hij een impact gehad op de spelers.

In game 6 tegen de Rockets speelde Paul met al het vuur in zijn kleine lichaam, met vijftien punten in het vierde kwart, waaronder twee vrije worpen met 13 seconden op de klok om OKC de voorsprong te geven die ze niet meer zouden weg geven. In game 7 kwamen de Thunder twee punten tekort, Paul kreeg direct te horen dat de Thunder een jonge lijn in wilde slaan, hier paste de inmiddels 35-jarige ‘point god’ niet bij.

PAUL BIJ DE SUNS

Na een trade met de Phoenix Suns landde Paul in Arizona, weer een jong team. Ditmaal een team dat vooruit keek met Paul. CP3 ging samen spelen met All-Star Devin Booker, een jonge ster die jaren vast zat in een slecht team. De komst van ‘The point god’ en de verbetering van veel jonge spelers zoals Mikal Bridges, Cam Johnson en Deandre Ayton zorgde voor een goed team. Individueel deed hij het ook goed, hij eindigde als vijfde in de MVP-stemming en was voor de elfde keer in zijn carrière een All-Star.

De Suns bereikten, na een close-out wedstrijd waarin Paul 31 punten scoorde in de tweede helft, de finale. Onder luide boo’s van Clippers fans die hem ooit omarmden als hun eigen zoon. Enkele weken na zijn 36e verjaardag had hij eindelijk een kans in de finale. De Suns wonnen de eerste twee wedstrijden van de best of 7. Toch bleken de Bucks, geleid door Giannis Antetokounmpo die 50 punten scoorde in de zesde en beslissende wedstrijd, te sterk in de volgende vier wedstrijden.

PAUL WERD STEEDS BETER

Phoenix leek, na een trage start, alleen maar beter het volgende seizoen. De Suns wonnen een Franchise-record 64 wedstrijden en waren de grote favoriet voor de Larry O’Brien trofee. Toch hadden ze het in de eerste ronde al moeilijk, dankzij een blessure van Booker. De New Orleans Pelicans wisten het de Suns moeilijk te maken, waardoor Paul gevraagd werd om een grotere rol op zich te nemen. Hij antwoordde hierop door in de beslissende zesde wedstrijd van de serie geen schot te missen. 14 van 14 field goals, waaronder de beslissende field goal om de wedstrijd buiten handbereik van de Pelicans te zetten. Weer wist Paul beslissend te zijn tegen een team en stad waar hij eerder in zijn carrière voor gespeeld had.

Dit maakt de serie die er op volgde nog raarder. Paul wist in de series hierna slechts een keer meer dan 13 punten te scoren. De Suns werden in de zevende wedstrijd afgedroogd door de Mavericks van Luka Dončić, die in zijn eentje evenveel punten had als de Suns in totaal in de eerste helft. Er gaan geruchten rond dat Chris Paul met een blessure speelde, maar deze zijn nooit bevestigd.

Het jaar daarop hadden de Suns, ondanks een trade voor superster Kevin Durant, nooit een kans. Ze versloegen de Clippers in de eerste ronde, maar de ronde daarna verloren ze van de Nuggets. Mede dankzij een blessure van Paul, die de laatste vier wedstrijden van de serie miste, gingen de Suns naar huis na zes wedstrijden.

HOE NU VERDER?

Paul, nu weken weg van zijn 39e verjaardag, zal waarschijnlijk nooit zijn carrière mogen bekronen. Toch mag ook wel eens teruggekeken worden op een carrière die heel succesvol was. Ik hoop dat Paul de boeken ingaat als een van de beste winnaars die nooit won. De speler die teams leidde en overwinningen bracht. Iemand wiens beste play-off wedstrijden, close-out wedstrijden waren. De speler die zijn teamgenoten met zich meebracht, die jonge teams succesvol wist te maken. De leider die ieder team waar hij terechtkwam beter maakte. Hij was altijd de kleinste speler op de vloer en toch was hij een van de beste die we ooit hebben mogen aanschouwen.

FOTO: PATRICK SMITH/GETTY IMAGES

Nets vinden in Fernandez nieuwe head coach

Lars Leeftink
-
0
Nets vinden in Fernandez nieuwe head coach

De Brooklyn Nets hebben hun nieuwe head coach al gevonden voordat de playoffs zijn begonnen. Jordi Fernandez gaat vanaf 2024-25 de nieuwe head coach zijn van het team uit New York.

Tijdens het reguliere seizoen werd head coach Jacque Vaughn al ontslagen. De Nets eindigde teleurstellend met een 32-50 record en een elfde plaats in de Eastern Conference. Zijn rol werd door een interim overgenomen totdat het reguliere seizoen voorbij was, maar met Fernandez is er nu dus een opvolger gevonden.

Fernandez komt van de Sacramento Kings. Daar fungeert hij al jaren als assistent van een sterke coaching staff die de Kings twee keer achter elkaar terug naar de playoffs heeft geleid. Het is de eerste baan als head coach voor Fernandez.

TOEKOMST NETS

De Nets zitten in de Atlantic Divison zitten met de Celtics, 76ers, Knicks en Raptors. Fernandez zal flink aan de bak moeten om volgend jaar in een sterke divisie competitief te zijn. C Nicholas Claxton, PG Dennis Smith Jr en SG Lonnie Walker Jr zijn free agents, terwijl het merendeel van het roster intact gaat blijven en pas volgend jaar aflopende contracten heeft.

Foto: AP Photo/Jeff Chiu

NHL Highlights: Stars pakken Central, Knights geplaatst, oosten blijft spannend

Hans Mulder
-
0
NHL Highlights: Stars pakken Central, Knights geplaatst, oosten blijft spannend

In deze laatste NHL Highlights van dit reguliere seizoen houden we natuurlijk de strijd om de laatste tickets in de gaten. In het oosten lijkt dat tot de laatste dag spannend te blijven. Dat heeft er mede mee te maken dat Artemi Panarin namens de Rangers de buren in de wielen reed. In Dallas mochten ze al een bescheiden feestje vieren en in zekere zin gold dat ook voor Tomas Hertl en de Vegas Golden Knights.

Door Dennis Bakker en Hans Mulder

HIGHLIGHTS

TOMAS HERTL vs MINNESOTA WILD

Het werd een mooie vrijdag voor iedereen die de Golden Knights een warm hart toedraagt! Eerst was er het niet al te verrassende bericht dat captain Mark Stone de training heeft hervat, toen was er de eerste goal van Tomas Hertl en als kers op de taart de definitieve plaatsing voor het play-offs. Daar waar ’t allemaal om te doen is. Dat geldt natuurlijk voor veel clubs, maar zeker voor de titelverdediger.

Vegas had de laatste drie wedstrijden verloren toen ze begonnen aan het duel met Minnesota. De Wild hadden hun postseason-ambities al een tijdje terug in de ijskast gezet en konden deze avond geen moment spelbreker zijn. Marat Khusnutdinov zorgde daar voor een klein lichtpuntje met zijn eerste NHL-goal, maar ’t waren voornamelijk de Golden Knights die heersten. Mede dankzij die eerste van Hertl stond er na 60 minuten een duidelijke 7-2 op het scorebord. Dit in combinatie met de nederlaag van St. Louis tegen de Hurricanes betekende een clinch voor Vegas.

FILIP FORSBERG vs CHICAGO BLACKHAWKS

Ook in Nashville weten ze zeker dat ze vanaf komend weekend van de partij zijn. De Predators presteren verrassend goed en profiteren optimaal van de scoringsdrang van Filip Forsberg. Twee jaar geleden waren er twijfels over de toekomst van de 29-jarige Zweed in Nashville. Een vet nieuw contract nam die twijfels al weg en dit seizoen bewijst Forsberg het gelijk van de organisatie. Hij scoorde vrijdag zijn tweede hattrick van ’t seizoen en leidde Nashville naar een 5-1 overwinning op Chicago.

De Predators weten dat ze als vierde eindigen in de Central en dat ze een wildcard te pakken hebben. Het zal de komende dagen duidelijk worden of ze de eerste of tweede krijgen. Dit heeft dan weer gevolgen voor de matchup in de eerste ronde van de play-offs. De ploeg in het westen met de eerste wildcard ontmoet Vancouver, terwijl Dallas de tegenstander wordt van de tweede wildcard.

Over Vancouver gesproken, deze vrijdag scoorde een oud-speler van hen zijn eerste hattrick voor de Calgary Flames. Andrei Kuzmenko heeft z’n scoring touch in Calgary weer aardig gevonden. Waar hij 8 goals scoorde voor de Canucks in 43 wedstrijden dit seizoen zette hij de teller vrijdag op 13 treffers in 26 wedstrijden voor Calgary.

ARTEMI PANARIN vs NEW YORK ISLANDERS

De één strijdt voor de Presidents’ Trophy en de ander voor een plek in de play-offs. Het kon bijna niet anders of de burenruzie tussen de Rangers en de Islanders zaterdag in MSG moest wel vuurwerk worden. De fans werden geen moment teleurgesteld! Goalies Igor Shesterkin en Ilya Sorokin verkeerden in bloedvorm, maar Brock Nelson wist toch twee keer een gaatje in het pantser van de Rangers-sluitpost te vinden. Het was aan wie anders dan Artemi Panarin te danken dat Shesterkin alsnog als laatste lachte!

Dat de Rus bezig is aan een geweldig seizoen is algemeen bekend. Zaterdag hadden wat Islanders-fans bij een 2-1 voorsprong laat in de derde periode mogelijk de 2 punten al geteld, maar Panarin dacht daar anders over. Hij scoorde de gelijkmaker en was in de noodzakelijke shootout eveneens trefzeker. Iets was Shesterkin wist te voorkomen bij de Isles. Hoewel er een einde komt aan hun 7-game winning streak kan dat puntje voor de Isles erg belangrijk zijn. De Rangers op hun beurt boekten hun 54e overwinning van dit seizoen en hebben daarmee nu een franchiserecord in handen.

WILDCARD-WATCH

Met het puntje van de Islanders in MSG kwam er nog wat meer druk te liggen op de concurrenten zaterdag. Eén van die concurrenten won zaterdag op de voor hen bijna kenmerkende wijze. De Philadelphia Flyers riepen vorige week hun losing streak een halt toe door de Rangers te kloppen en dat moest hen de oh zo noodzakelijke boost geven. Thuis tegen de Devils gebeurde dit inderdaad. Goalie Samuel Ersson was foutloos en voor de zoveelste keer dit seizoen scoorde Philadelphia short-handed. Halverwege de tweede periode nam Travis Konecny de enige treffer van de wedstrijd voor zijn rekening. Met nog een wedstrijd tegen de Capitals te gaan, mogen de Flyers daardoor nog altijd hopen.

Voor de Washington Capitals was winst eveneens noodzakelijk, maar op bezoek bij de Tampa Bay Lightning werd dit geen sinecure. Met 2 goals van Sonny Milano en onder meer een PPG van John Carlsson trokken de bezoekers de winst echter wel naar zich toe. Washington boekte een even knappe als belangrijke 4-2 overwinning en heeft de postseason-kansen weer in eigen hand. Als de Capitals deze week zowel de Bruins als Flyers verslaan, mogen Alex Ovechkin en de zijnen zich opmaken voor het toetje. En een mogelijk treffen met de Rangers.

De Caps hebben namelijk een onderling voordeel ten opzichte van de Detroit Red Wings, die zaterdag in Toronto ook hun seizoen wisten te redden. Dat Dylan Larkin hier een belangrijke rol speelde, zal niemand verbazen. De captain van de Red Wings besliste het duel met een PPG in overtime en bezorgde Detroit daarmee de 5-4 zege. Een knap staaltje mentale weerbaarheid, want de Wings – waar Daniel Sprong 6.33 minuten speelde – gaven een 4-1 voorsprong uit handen.

Zij kwamen in punten gelijk met Washington en Philadelphia, waarbij de Flyers nog maar één wedstrijd te gaan hebben. Detroit speelt nog twee keer tegen Montreal en is vanwege de tiebreaker afhankelijk van een misstap in Washington.

MORGAN GEEKIE vs PITTSBURGH PENGUINS

De Boston Bruins staan op de drempel van hun derde divisietitel in de laatste vijf jaar. Komende nacht (maandag op dinsdag) kan het zelfs al zover zijn als Boston in Washington de Capitals verslaat. Net als afgelopen zaterdag treffen ze daarmee een tegenstander die met het oog op de play-offs vol voor de winst moet gaan. Hetzelfde scenario joegen de Penguins namelijk na en die kwamen van een koude kermis thuis.

Vier goals in de tweede periode waren voor de B’s echter nog niet genoeg voor de volle mep. Daarvoor hadden ze nog een vijfde nodig en die kwam van de stick van Morgan Geekie. De 25-jarige centre, een voormalig third-round pick van Carolina, wordt elk jaar een stukje beter in de NHL en scoorde tegen de Penguins zijn zeventiende van het seizoen. De nederlaag betekende voor Pittsburgh dat ze hun lot niet meer in eigen hand hebben.

Ze spelen nog tegen het al geplaatste Nashville en sluiten het reguliere seizoen af op Long Island. De Penguins beginnen aan die duels met een achterstand van één punt op Detroit, Washington en Philadelphia. De Islanders hebben als derde in de Metropolitan 4 punten meer.

JASON ROBERTSON vs SEATTLE KRAKEN

Ze gingen er in Dallas eens goed voor zitten. Bij winst van hun Stars op de Seattle Kraken wisten de fans dat de titel in de Central Division binnen was. Voor de Stars betekende dat hun eerste divisietitel sinds 2016. De bezoekers uit Seattle waren echter niet van plan mee te werken aan dat feestje. De Kraken weerden zich kranig, maar moesten letterlijk in de slotseconde van de eerste periode voor het eerst capituleren.

Van achterover leunen was echter geen sprake in Big D. In de tweede periode moest er opnieuw een late treffer aan te pas komen om ’t verzet van de Kraken te breken. Soort van dan. De Stars zijn de laatste tijd stabiel genoeg om een voorsprong over de streep te trekken en dat bleek ook zaterdag weer. Die goal van Jason Robertson bleek uiteindelijk de gamewinner en schonk daarmee de Stars hun divisietitel. Dallas ontloopt daarmee Colorado en Winnipeg in de eerste ronde, maar de komende dagen zal duidelijk worden of ze mogelijk hun revanche krijgen voor de verloren serie tegen Vegas van vorig jaar of dat de Kings de eerste horde op weg naar de Cup zijn.

ADAM LOWRY vs COLORADO AVALANCHE

Of de Winnipeg Jets klaar zijn voor de play-offs? Als we naar hun uitslagen van de laatste dagen kijken, hoeven ze zich daar in Manitoba niet druk om te maken. Eerst was er de indrukwekkende 3-0 zege op Dallas en die kreeg zaterdag een vervolg met een nog veel indrukwekkender 7-0 overwinning op Colorado. Zowel de Jets als de Avalanche hadden al afscheid genomen van de divisietitel, maar in deze clash stond onder meer het thuisvoordeel in de eerste ronde op het spel. Een eerste ronde waarin deze twee franchises tot elkaar veroordeeld zijn.

Dat de Jets aan de beterende hand zijn, is goed nieuws voor hen. Zij schuiven door die onverwachte zevenklapper op naar de tweede plaats in de Central en passeren daarmee de Avs. In Denver zullen ze zich langzaam maar zeker wat zorgen maken over de defensie. Met 22 tegengoals in de wedstrijden tegen Edmonton, Dallas, Minnesota en Winnipeg ga je niet met een kalm gemoed richting de play-offs. Bij gebrek aan een goede backup moest Alexandar Georgiev heel vaak in actie komen. Met ’t einde van het reguliere seizoen in zicht lijkt dit de goalie nu op te breken.

Zondagavond (Nederlandse tijd) leken de Avalanche zich knap te herstellen van dit pak slaag door in Vegas de Golden Knights te kloppen. Een 3-0 voorsprong bleek echter niet genoeg voor de dolende Avs, want in OT trok Vegas het duel alsnog naar zich toe: 4-3.

FRANK NAZAR vs CAROLINA HURRICANES

In de laatste thuiswedstrijd van dit seizoen maakte het publiek in Chicago nog net kennis met het volgende pareltje binnen de organisatie. Frank Nazar, als dertiende gekozen in 2022 en net uit college, debuteerde zondag tegen de Carolina Hurricanes. Voor de net 20-jarige centre werd het een debuut om nooit te vergeten. Zijn allereerste schot in het walhalla van ’t ijshockey was namelijk direct goed voor een goal.

Het lukte de Blackhawks niet om het debuut van Nazar te bekronen met een overwinning. De Canes stapten na 60 minuten met een 4-2 overwinning van het ijs en maken zo nog altijd kans op de titel in de Metropolitan. De Rangers kunnen die hoop komende nacht al wegnemen door thuis van Ottawa te winnen. Bij een overwinning van NY wordt het gat met Carolina namelijk 3 punten en doet de wedstrijd van de Hurricanes tegen Columbus er woensdag eigenlijk al niet meer toe.

GOALIE OF THE WEEK

SERGEI BOBROVSKY (FLORIDA PANTHERS)

Florida Panthers is na een Stanley Cup finale vorig jaar ook dit seizoen één van de absolute favorieten om er met de Cup vandoor te gaan. De roodhemden hebben nog een minuscule kans op de divisietitel in de Atlantic, maar lijken zich nu al op te kunnen maken voor een best-of-7 tegen divisiegenoot Toronto Maple Leafs.

Ondanks het feit dat Sergei Bobrovsky geen finalist zal zijn voor de Vezina Trophy, is de Rus deze week de laatste goalie die we in het reguliere zonnetje zetten. De gedachten van menig fan zullen ongetwijfeld terug gaan naar twaalf maanden geleden, toen de gehele NHL wereld over haar dikbetaalde goalie heen viel. Met een erbarmelijk sv% werd de ‘man van tien miljoen’ zelfs door Spencer Knight in de pikorde voorbijgestreefd. Als een duiveltje uit een doosje greep Bobrovsky een laatste strohalm en loodste zijn ploeg naar de SCF tegen Vegas Golden Knights. Deze week bereikte ‘SB’ overigens de grens van 700 wedstrijden in de NHL. De 35-jarige veteraan heeft bovendien nog slechts vier overwinningen nodig, om 400 wins achter zijn naam te schrijven. Tegen Columbus Blue Jackets schreef de Rus andermaal een shutout bij en kwam tot een 2-0 en .966 sv%.

PLAYER OF THE WEEK

NAZEM KADRI (CALGARY FLAMES)

Calgary Flames is al een tijdje uit de running voor een plekje in de play-offs. De Canadese formatie is dit seizoen geen moment stabiel geweest en volgen op maar liefst zeventien punten van nummer vier Vegas Golden Knights. De roodhemden zagen de voorbije maanden onder meer Noah Hanifin, Elias Lindhol en Chris Tanev uit de Saddledome Arena vertrekken en op korte termijn lijkt er ook geen verandering in het ‘grijze muis gehalte’ te komen.

Toch belanden we in onze laatste NHL Highlights van het seizoen 2023 – 2024 in het rode gedeelte van Alberta. Voormalig Avs centre Nazem Kadri zal zich na het winnen van de Stanley Cup in Colorado wellicht twee keer achter de oren hebben gekrabd, maar feit is wel dat de 33-jarige Canadees één van de beste seizoenen uit zijn loopbaan speelt.  Met 74 punten (29 goals, 45 assists) voert Kadri met verve de franchise ranglijst aan. Nummer twee Yegor Sharangovich volgt met 59 punten op gepaste afstand.

De voorbije zeven dagen noteerde ‘K3’ de meeste punten (acht) van alle spelers in de NHL. Vooral in de 6-5 overwinning op (nu nog) Arizona Coyotes trok de centre de wedstrijd op eigen houtje naar zich toe. Kadri noteerde de gelijkmakende én winnende treffer en verzorgde bovendien ook nog een assist.  

GAME OF THE WEEK

WINNIPEG JETS – COLORADO AVALANCHE (7-0)

Winnipeg Jets en Colorado Avalanche zijn definitief tot elkaar aangewezen in de eerste ronde van de play-offs. Ondanks het feit dat dit al een aantal dagen bekend is, ligt er voor beide teams nog het thuisvoordeel in de serie in het verschiet. Om het verhaal compleet te maken kruisten beide teams in de nacht van zaterdag op zondag de degens.

Hoewel de statistieken in het voordeel van Colorado spraken, ging de winnaar van 2022 met 7-0 genadeloos onderuit. Onder leiding van Sean Monahan (drie punten) en een uitblinkende Connor Hellebuyck namen de Jets al binnen veertig minuten afstand.

Cover photo: Kyle Ross / USA Today Sports

2024 NFL Prospect Watch: defensieve posities

Lars Leeftink
-
0
2024 NFL Prospect Watch: defensieve posities

De defensieve posities van de 2024 NFL Draft zullen minder aandracht krijgen in het algemeen, maar zijn ook in 2024 weer prima gevuld. Een overzicht van alle posities en de spelers die over anderhalve week gekozen gaan worden.

DEFENSIVE LINEMAN

Te beginnen met de defensive lineman, waar er twee spelers bovenuit steken. Byron Murphy II en Jer’Zhan Newton zijn locks voor de eerste ronde, waarbij Newton dat vooral aan zijn atletisch vermogen en zijn pass rush vanaf de defensive line-positie te danken heeft. Murphy II is wat meer een allrounder die elk team goed kan gebruiken en die zat upside heeft voor meer. Spelers als Braden Fiske en Ruke Orhorhoro zullen waarschijnlijk de tweede dag van de draft wel halen, met spelers als Khris Jenkins, T’Vondre Sweat en Brandon Dorlus die dit waarschijnlijk ook wel kunnen zeggen. Daarna volgen nog wat interessante projecten (Michael Hall Jr en Leonard Taylor III) of typische run defenders (Maason Smith).

EDGE RUSHERS

Dan door naar de pass rushers van de 2024 NFL Draft, samen met cornerback de beste gevulde posities aan de verdedigende kant van de bal. Dallas Turner is wellicht de meest ruwe diamant van de drie top pass rushers, maar heeft ook met afstand de meeste upside en is tevens de jongste van de drie. Jared Verse, wat meer ervaren en net zoals Turner en atletische freak, zal ook een eerste ronde pick zijn. Dit kan ook van Laiatu Latu gezegd worden, die een wat meer technisch verfijnde pass rusher is met wat minder atletisch vermogen. Daarnaast maakt Chop Robinson ook nog kans op de eerste ronde.

Op dag twee zijn er pass rushers als Chris Braswell, Darius Robinson, Jalen Trice en Jonah Ellis die interessante en productieve namen zijn die zichzelf in college al bewezen hebben. Toch zakt het niveau na de eerst drie pass rushers wel behoorlijk af en zijn het vooral spelers voor de tweede dag van de draft.

LINEBACKERS

Dan door na de eerste van de twee minst sterk bezette posities van deze draft aan de verdedigende kant van de bal: linebackers. De enige twee linebackers die een kans maken op de eerste ronde zijn Edgerrin Cooper (meer een outside linebacker/slot) en Payton Wilson (meer een inside linebacker). De vraag is of ze de eerste ronde gaan halen, maar dag twee gaat wel lukken. Dit is ook zo voor Junior Colson en Jeremiah Trotter, twee goede inside linebackers. Colson zou ook in de slot kunnen.

Met Cedric Gray, Tommy Eichenberg en Marist Liufau nog als opties daarna wordt het voor de linebackers toch vooral pas interessant tijden de derde ronde of dag drie van de draft.

SAFETY’S

Dan naar de andere positie die een beetje dun bezet is: safety’s. Tyler Nubin en Jaden Hicks worden gezien als zekerheidjes op dag twee, waarbij Nubin meer een full/free safety is en Hicks meer een strong safety/slot corner. Vervolgens zullen Javon Bullard en Kamren Kinchens ook interessante namen zijn op de tweede dag, met vervolgens daarna safety’s als Calen Bullock, Dadrion Taylor-Demerson en Sione Vaki waarschijnlijk pas tijdens de derde ronde of dag drie in beeld komen.

CORNERBACKS

Tot slot de best bezette posities aan de verdedigende kant in deze draft: cornerback. De kans is vrij groot dat we zes cornerbacks in de eerste ronde gaan zien, waarvan er vijf wel gegarandeerd zijn. Quinyon Mitchell, die outside receiver gaat zijn en ook in de slot kan, is de WR1 van deze draft. Terrion Arnold lijkt van alle cornerbacks echter de meeste upside en potentie te hebben, waardoor deze twee corners bovenaan de meeste lijstjes staan.

Vervolgens zullen Cooper DeJean, Nate Wiggins en Kool-Aid McKinstry ook de eerste ronde wel halen, waarbij de laatste twee pure outside cornerbacks zijn. DeJean is een interessante naam, aangezien hij naast outside corner en slot corner ook op safety zou kunnen spelen vanwege zijn kwaliteiten.

Toch zijn er aan het einde van de eerste ronde en op dag twee met T.J. Tampa, Ennis Rakeshaw, Kamari Lassiter, Mike Sainristil en Khyree Jackson meer dan interessante namen beschikbaar voor teams die cornerbacks zoeken.

CONCLUSIE

De voornaamste conclusie is dat vooral cornerback en pass rushers goed gevuld zijn, zoals dit de afgelopen jaren al het geval is geweest. Ook voor teams die defensive lineman zoeken zijn er opties genoeg, terwijl teams die linebackers en safety’s zoeken wellicht pas op de tweede en derde dag aan hun trekken gaan komen.

De verwachting is dat er geen safety’s en linebackers, twee defensive lineman, vier pass rushers en zes cornerbacks gedraft worden in de eerste ronde.

Cover Photo: site Toledo

MLB Dutch Watch: productieve Profar en mooi nieuws voor Rafaela!

Hans Mulder
-
0
MLB Dutch Watch: productieve Profar en mooi nieuws voor Rafaela!

In deze Dutch Watch blikken we terug op een week waarin menig Oranje-international van zich liet horen. Zo ramde Jurickson Profar een grandslam het park uit, bleek Ozzie Albies opnieuw een tough out en hoeft Ceddanne Rafaela zich voorlopig geen zorgen te maken over zijn sportieve toekomst.

OZZIE ALBIES (2B, Atlanta Braves)

SEASONSTATS: 47 AB, .319/.373/.532, .904 OPS, 10 R, 12 RBI, 4 2B, 2 HR, 1 SB, 145 OPS+

Bij de eerste serie thuiswedstrijden kregen Ozzie Albies en de Braves het vorig weekend aardig voor de kiezen. Niet alleen op het veld hadden ze hun handen meer dan vol aan de Arizona Diamondbacks, maar naast het veld kreeg de franchise een bittere pil te slikken. Spencer Strider, één van de beste starters in MLB momenteel, kampt met een elleboogblessure en moet waarschijnlijk onder het mes. Het zou het pas in de loop van 2025 weer beschikbaar maken.

Binnen de lijnen had Ozzie Albies het minder naar zijn zin als tijdens de road trip. De Braves poetsten vrijdag een 2-5 achterstand weg om met 6-5 te winnen in extra innings. Albies was daarin 1-for-5 met een run. Een dag later was hij 0-for-5 en werkten zijn Braves een 0-6 en 2-8 achterstand weg en trokken met 9-8 aan het langste eind. Zondag maakten ze met een 5-2 overwinning de sweep compleet en kwam Albies in de achtste inning door met zijn tweede double van dit jaar. Hij scoorde uiteindelijk dankzij een homerun van Austin Riley.

Aan doubles, hits en RBIs geen gebrek voor de infielder in de serie tegen de New York Mets. Ozzie Albies opende de score maandag met een 2-run double in de derde inning. In de achtste tekende hij voor zijn derde RBI, maar dat alles was niet genoeg om de Braves aan de zege te helpen. Die ging namelijk met 9-8 naar de bezoekers. Met opnieuw 2 hits, een double en 2 RBIs van Albies ging het dinsdag een stuk beter voor Atlanta: 6-5. Na een verregende woensdag zullen Albies en de Braves de series finale snel willen vergeten. De tweedehonkman was weliswaar voor de derde keer in drie wedstrijden goed voor 2 hits, maar dat compenseerde de blamerende 4-16 nederlaag niet.

XANDER BOGAERTS (2B, San Diego Padres)

SEASONSTATS: 59 AB, .237/.297/.322, .619 OPS, 11 R, 6 RBI, 2 2B, 1 HR, 1 SB, 76 OPS+

Als leadoff hitter van de San Diego Padres is Xander Bogaerts in de eerste wedstrijden minder productief dan we van hem gewend zijn. In Seoul begon het nog alleraardigst met 4 hits en 3 RBIs, maar in de zeven wedstrijden daarna tekende hij maar voor 1 RBI. Vorig weekend op bezoek bij de Giants kwam daar geen verandering in. Met een double – zijn eerste –  en een run in de eerste inning begon de infielder veelbelovend. Het bleek echter zijn enige hit in die ontmoeting, die ook nog eens met 3-2 naar San Francisco ging.

Xander Bogaerts bracht na een single én een grandslam van Jurickson Profar afgelopen zaterdag de eerste run van San Diego over de thuisplaat. Wederom bleef het bij die ene hit en wachtte hij nog steeds op zijn eerste RBI sinds 28 maart. Dat de Padres deze wedstrijd met 4-0 wonnen, compenseerde echter veel. Het lukte de Friars echter niet om de eerste serie van dit seizoen te winnen. De derde ontmoeting ging zondag met 3-2 naar de Giants en Bogaerts zag zijn slaggemiddelde dalen na een 0-for-4 aan slag.

Terug in San Diego lieten ze zich deze week eindelijk het zoet van een winnende serie eens smaken. Xander Bogaerts had afgelopen maandag een aandeel in de 9-8 zege op de Cubs. De bezoekers uit Chicago hadden na vier innings een 8-0 (!) voorsprong, maar mede dankzij een 2-run homerun van Bogaerts werd deze teniet gedaan. Fernando Tatis Jr. bezorgde de Friars in de achtste inning zelfs nog een totaal onverwachte overwinning.

Na zijn eerste homerun moest Bogaerts dinsdag pas op de plaats maken. Met 1-for-4 en een run deed hij het niet slecht, maar de Padres gingen wel met 1-5 onderuit. Met een walk, een run én een bijzonder duidelijke 10-2 overwinning revancheerde de ploeg zich woensdag. Xander Bogaerts is aan slag nog altijd niet waar hij wezen wil, maar heeft met San Diego in elk geval voor het eerst dit seizoen een serie gewonnen.

KENLEY JANSEN (CL, Boston Red Sox)

SEASONSTATS: 4.2 IP, 0-0 (3 SV), 0.00 ERA, 1.500 WHIP, 4.73 FIP, 0 R, 0 ER, 7 BB, 7 K, – ERA+

De eerste week van het seizoen bracht Kenley Jansen 2 saves. Daarmee doet de closer het niet onverdienstelijk, maar duiken we dieper op de statistieken in dan komen we wel degelijk wat problemen tegen. Jansen had relatief veel pitches nodig en dat kwam voornamelijk dat hij te vaak vier wijd gooide. Vorige week vrijdag tegen de LA Angels mocht Jansen direct bewijzen dat hij leerde van zijn fouten. De BoSox zetten hem aan het werk met een 8-6 voorsprong in de negende inning.

Met Mike Trout kreeg Jansen niet zomaar iemand tegenover zich. De All-Star van de Halos sloeg de bal het rechtsveld in, maar werd wel de eerste nul. Het zal Jansen vertrouwen hebben geven en dat vertrouwen werd alleen maar meer toen ook Taylor Ward snel kon gaan zitten. De closer maakte een wat stabielere indruk en onderstreepte dat door Brandon Drury met drie strikes weg te zetten. Eindelijk een “eenvoudige” inning voor Jansen en dat leverde hem zijn derde save op. De Red Sox wonnen twee van de drie wedstrijden in LA en hadden voor die tweede winst (12-2) hun closer niet nodig.

De eerste serie thuiswedstrijden werd geen succes voor Kenley Jansen en de Red Sox. De Baltimore Orioles namen de bezem ter hand en wonnen elk van de drie ontmoetingen. Alleen op donderdag was er een rol weggelegd voor Jansen. Bij een 3-3 stand moest hij de O’s van scoren houden in de negende inning. Hoewel de closer opnieuw twee keer vier wijd weggaf, klaarde hij die klus wel. Dat kan niet worden gezegd van Isaiah Campbell, die in de tiende inning de Orioles maar liefst 6 runs toestond en zo de 4-9 loss achter zijn naam kreeg.

RICHIE PALACIOS (OF, Tampa Bay Rays)

SEASONSTATS: 22 AB, .227/.414/.364, .777 OPS, 4 R, 1 RBI, 0 2B, 1 HR, 1 SB, 131 OPS+

Zonder Richie Palacios begonnen de Tampa Bay Rays met een 7-10 nederlaag aan hun eerste road trip van het seizoen. Dat er veel runs te noteren vielen, was geen toeval. De Rays openden deze trip namelijk in Coors Field, sinds jaar en dag de thuishaven van de Colorado Rockies. Dit hitter friendly ballpark had Palacios echter nog niet veel geluk gebracht. Vorige week zaterdag maakte hij voor de tweede keer zijn opwachting in dat stadion en moest tot de achtste inning wachten op z’n eerste hit.

Dat betrof een single naar het rechtsveld en dat werd er één met gevolgen voor de Rockies. Colorado begon met een 6-3 voorsprong aan die inning, maar mede door de tik en een run van Richie Palacios kwamen de Rays er met een 8-6 voorsprong uit. Overigens ook de eindstand. Spannender was het in de series finale. Slechts 3 runs hadden de Rays daar nodig om het duel te winnen. Palacios was 0-for-2 met 2 walks in die met 3-2 gewonnen rubber game.

In de eerste series van dit jaar werd Palacios al een paar keer uit de line-up gehouden. Als je bedenkt dat z’n homerun op 1 april tegen de Rangers één van zijn zeldzame wapenfeiten is, is dat ook niet zo vreemd. Tegen de Angels kwam Richie Palacios deze week alleen in de derde en laatste wedstrijd in actie. LA opende met een klinkende 7-1 zege, maar Tampa Bay herstelde zich met een 6-4 zege in de tweede ontmoeting. Met 2-for-4 en een run ontwaakte de knuppel van de Oranje-international op woensdag een beetje. Met die run droeg hij mede bij aan de 4-2 overwinning.

JURICKSON PROFAR (OF, San Diego Padres)

SEASONSTATS: 45 AB, .333/.434/.578, 1.012 OPS, 6 R, 7 RBI, 5 2B, 2 HR, 0 SB, 185 OPS+

Drie K’s en een double naar het centerfield. Dat was de oogst van Jurickson Profar na de eerste wedstrijd in de serie tegen de Giants vorige week. Dat zijn Padres die wedstrijd ook nog eens verloren, maakte het gemoed al niet veel beter. Dat zijn knuppel het nog wel degelijk doet, bewees de veelzijdige outfielder in de tweede ontmoeting. Met 2 uit stonden Xander Bogaerts, Manny Machado en Ha-Seong Kim al op de honken toen werper Keaton Winn Profar de gang naar het slagperk zag maken.

Lang stond onze landgenoot daar niet, want de eerste de beste bal nam hij diep voor een homerun. Een grandslam ook nog eens! Het was z’n derde in zijn loopbaan en zijn eerste sinds april 2022. Ook toen in het shirt van de Padres. Profar besliste letterlijk in één klap de wedstrijd, want verder werd er niet meer gescoord. San Diego kon die 4-0 zege zondag geen vervolg geven, want de laatste wedstrijd werd opnieuw verloren: 2-3. Met 1-for-3 tilde Profar zijn hitting streak naar vijf wedstrijden.

Met 2-for-3 en een run tikte die hitting streak maandag tegen de Chicago Cubs de zes wedstrijden aan. De Padres hadden na een 0-8 achterstand een gigantische achtervolging nodig, maar wonnen uiteindelijk wel. Voor Profar bleef die streak steken op zes wedstrijden na de 1-5 nederlaag van dinsdag, maar woensdag schoot de outfielder uit zijn slof. Jurickson Profar was 3-for-3 aan slag en was in dit met 10-2 gewonnen duel verantwoordelijk voor 3 RBIs. Eerst kwam hij met een RBI-double door in de vierde om vervolgens in de zesde inning zijn tweede homerun in vijf wedstrijden te slaan. In tegenstelling tot de eerste leverde deze “slechts” 2 runs op.

CEDDANNE RAFAELA (CF, Boston Red Sox)

SEASONSTATS: 37 AB, .189/.238/.324, .562 OPS, 6 R, 5 RBI, 1 2B, 0 HR, 1 SB, 61 OPS+

Op vrijdag 5 april begon voor Ceddanne Rafaela en de Red Sox dan eindelijk de laatste stop van de lange road trip. Zij begonnen die serie van drie wedstrijden tegen de Angels met een 8-6 overwinning en met 2 runs droeg de rappe centerfielder zijn steentje bij. Hoewel Rafaela 0-for-2 aan slag was, bereikte hij middels vier wijd en een HBP de honken. Fouten van de Angels die uiteindelijk dus werden afgestraft.

Na een 0-for-2 en 2 K’s in de verloren tweede wedstrijd begon Rafaela de derde op de bank. Vanaf de zesde inning kreeg hij echter nog genoeg kansen om zijn visitekaartje aan slag af te geven. Bij een 7-0 voorsprong kwam Rafaela in de achtste inning door met een triple – al zijn tweede dit seizoen – die leidde tot de 8-0. Een inning later was zijn tweede hit, een single dit keer, goed voor 2 RBIs. De Red Sox wonnen met 12-2 en sloten die hele lange road trip met een keurig 7-3 record af.

Nog voor Rafaela ook maar één bal had gegooid of geslagen op Fenway Park wist hij de schijnwerpers al op zich gericht. Onze jonge landgenoot verlengde dinsdag zijn verblijf in Boston met acht jaar en gaat in totaal $ 50 miljoen verdienen. In de drie wedstrijden tegen de Orioles kon Rafaela dit mooie nieuws niet van extra glans voorzien. Hij bleef in 7 AB’s verstoken van een hit en kreeg met de BoSox ook nog een sweep om z’n oren.

CHADWICK TROMP (C, Atlanta Braves)

SEASONSTATS: 10 AB, .200/.182/.300, .482 OPS, 1 R, 3 RBI, 0 2B, 0 HR, 0 SB, 30 OPS+

Met Sean Murphy nog altijd in de lappenmand mocht Chad Tromp afgelopen weekend tegen de Diamondbacks opnieuw acte de presence geven achter de thuisplaat. Net als tegen de Phillies was Chris Sale de catcher van dienst en wederom kan deze met een prima optreden op de proppen. Nadat de twee eerste wedstrijden waren geëindigd in een slugfest was het zondag een wedstrijd van andere orde. De Braves wonnen voor de derde dag op rij, maar dit keer “slechts” met 5-2.

Eén van die runs – de tweede om precies te zijn – werd door Chadwick Tromp binnengeslagen. Een sac fly naar het rechtsveld liet Marcell Ozuna scoren en gaf Tromp z’n eerste RBI van ’t seizoen. En z’n eerste sinds eind april vorig jaar. Met 2 RBIs tegen de Mets gaf hij dit donderdag een goed vervolg. Met een 2-run RBI-double sloeg Tromp in de vijfde inning Adam Duvall en Orlando Arcia binnen voor de eerste runs namens Atlanta bij een 0-7 achterstand. Met 2-for-4 en die RBIs is Tromp één van de weinige Braves die met een enigszins goed gevoel kan terugkijken op die vernederende 4-16 nederlaag voor eigen publiek.

Cover photo: Jason Parkhurst/USA TODAY Sports

NHL Weekly: Coyotes op weg naar SLC, Svechnikov doet het weer en blik op de play-offs

Hans Mulder
-
0
NHL Weekly: Coyotes op weg naar SLC, Svechnikov doet het weer en blik op de play-offs

In alweer de laatste NHL Weekly van dit seizoen – volgende week blikken we vooruit op de play-offs – hebben we een verhuisbericht namens de Arizona Coyotes. De Derst Dogs lijken hun heil in Utah te gaan zoeken volgend seizoen. Daarnaast imiteert Andrei Svechnikov zichzelf, is het nog altijd erg spannend in het oosten en zetten de Oilers de Canucks onder druk.

Door Dennis Bakker en Hans Mulder

EASTERN CONFERENCE

FLYERS CRASHEN

In Philadelphia staat een beeld van Rocky Balboa. Een bokser die zich regelmatig uit geslagen positie wist terug te knokken. Het zou de Flyers kunnen inspireren, maar deze parachute lijkt te laat open te klappen om de vrije val te breken. Met een 4-1 overwinning op de Rangers – die een einde maakte aan een 8-game losing streak – hebben ze die parachute mogelijk gevonden, maar de komende dagen zullen uitwijzen of dit de bekende zwaluw was of dat de Flyers echt nog een rol spelen in de wildcard-race.

Op 23 maart stonden de Flyers op 81 punten. In de weken daarna zijn er slechts 4 aan dat totaal toegevoegd. In een ontzettend spannende strijd om de laatste playoff-tickets is dat simpelweg te weinig. Er zijn echter wel redenen aan te wijzen. Na het wegvallen van Carter Hart moest Samuel Ersson de meubelen redden, maar in maart (.868 sv%) en april (.768 sv%) valt de Zweed enorm tegen. Ivan Fedotov bleek ook niet de ultieme redder in nood. De Rus krijgt ze aan alle kanten om z’n oren en heeft bijna een 5.00 GAA. Het moet gezegd dat Ersson zich donderdag tegen de Blueshirts uitstekend herpakte met een .960 sv%.  

Als dan ook nog spelers als Travis Konecny, Sean Couturier en Joel Farabee bijna droog vallen, wordt het heel lastig om wedstrijden te winnen. De Flyers scoorden slechts 18 goals in hun laatste 8 wedstrijden en kregen er maar liefst 42 tegen. Alleen de Blue Jackets (2-6) en Canadiens (3-9) waren al verantwoordelijk voor 15 tegentreffers. Twee teams die niet eens in de buurt komen van de play-offs. Het zal in Philly stof tot nadenken geven.

De winst op de Rangers geeft eens te meer aan dat deze Flyers tot best veel in staat zijn. Die knappe overwinning lijkt echter te laat te komen om alsnog een serieuze gooi te doen naar een postseason-ticket. Philadelphia bezette lang de derde plek in de Metropolitan, maar die is ingenomen door de Islanders. Die ploeg heeft 4 punten meer dan Philly, dat nog slechts twee wedstrijden speelt dit seizoen. Het gat naar de rivaal uit Pittsburgh bedraagt slechts één punt, maar ook hier zijn de Flyers dus afhankelijk van misstappen.

OVI TIKT OPNIEUW DE 30 AAN!

Alex Ovechkin heeft deze week weer een nieuw record aan zijn verzameling toegevoegd. En wij moeten hier direct aan toevoegen dat we deze niet zagen aankomen een paar maanden geleden. De 38-jarige Rus leek zijn touch kwijt toen hij halverwege het seizoen nog niet eens in de dubbele cijfers zat qua doelpuntenaantal. Ovechkin revancheerde zich in de tweede seizoenshelft echter op ongekende wijze.

Deze week scoorde Ovi tegen Detroit zijn vijfde GWG van ’t seizoen. De 2-1 tegen de Red Wings betekende tevens zijn dertigste in 2023-2024. Voor iemand die na 43 wedstrijden op slechts 8 treffers stond bepaald niet slecht. Met die goal passeerde Alex Ovechkin tevens Mike Gartner, die het presteerde in 17 seizoenen tot minimaal 30 doelpunten te komen. Ovi doet ’t nu voor de achttiende keer in 19 seizoenen NHL. Het ene jaar dat ‘m dit niet lukte, was in het ingekorte covid-seizoen. Voor Ovechkin stokte de teller toen op 24 goals.

Ovechkin en de Capitals liepen donderdag flinke averij op in hun poging het postseason te halen. In Buffalo bleken de Sabres met 4-2 te sterk. Met nog wedstrijden tegen de Lightning en Bruins thuis en een uitwedstrijd tegen Philadelphia hebben de Capitals het niet in eigen hand. Zij moeten zelf hun wedstrijden winnen en hopen dat met name Pittsburgh net als vorig jaar in de fout gaat.

PALMIERI VERLOST ISLES

Pieken op het juiste moment. Dat is wat de New York Islanders op dit moment doen. Vorige maand leken ze bezig aan een verloren seizoen toen ze er zes op rij verloren, maar na de OT-gamewinner van Kyle Palmieri zijn de troepen van Patrick Roy springlevend! Sterker nog, met nog drie wedstrijden te gaan, verdedigen ze een voorsprong van 3 punten op de belangrijkste concurrenten voor een plek in de play-offs.

Hoewel ze tegen de Canadiens donderdag alweer de zesde overwinning op rij boekten, kwamen die 2 punten hen bepaald niet aanwaaien. Tot twee keer toe moesten de Islanders zich terugvechten van een achterstand en in OT was het Kyle Palmieri die de oh zo belangrijke 2 punten veiligstelde. Het was de vierde wedstrijd op rij dat de routinier scoorde en de tweede op rij waarin hij verantwoordelijk was voor de gamewinner. We mogen in dit verhaal echter ook Semyon Varlamov niet vergeten. De Rus was in het verleden al belangrijk voor Patrick Roy in Colorado en is dat als 35-jarige veteraan opnieuw op Long Island.

KARLSSON MAAKT AVOND VOOR CROSBY EXTRA SPECIAAL

Het draaide donderdagavond in Pittsburgh om 2 hele, hele belangrijke punten voor de Penguins. En voor de Red Wings niet te vergeten. Beide teams zijn verwikkeld in een schitterende strijd om startbewijzen voor de play-offs en in beide kleedkamers konden ze goede zaken doen. Het ging in Steel City echter ook over Sidney Crosby. Alweer! De captain en superster van de Penguins trad namelijk met een goal en 2 assists (zijn duizendste!) de top tien van de all-time topscorerslijst van de NHL binnen. Met 1591 punten heeft Crosby er nu 1 meer dan Phil Esposito.

Voor Crosby en de Penguins had deze avond een hele vervelende nasmaak kunnen krijgen. Ze gaven namelijk een 4-2 en 5-3 voorsprong uit handen. Ook al omdat Lucas Raymond met 3 goals en een assist een geweldige avond beleefde voor Detroit. In de noodzakelijke OT was het echter de tiende van Erik Karlsson die de kers op de taart plaatste voor Pittsburgh. Zij schuiven daarmee op naar de tweede wildcard-plek en hebben het in de laatste drie wedstrijden volledig in eigen hand. En wie had dat een maand geleden verwacht?

JACK HUGHES ONDERGAAT OPERATIE

Jack Hughes heeft zijn laatste wedstrijd van dit seizoen al gespeeld. Na lang wikken en wegen is de Devils-superster afgelopen woensdag geopereerd aan zijn schouder. Dit gewricht bleek hem al langer parten te spelen, maar desondanks kwam de Amerikaan nog tot 74 punten in 62 wedstrijden. Hoewel veel spelers blij zijn met zulke cijfers mag er van de voormalig first-overall meer verwacht worden na zijn 99 punten vorig seizoen.

Zijn problemen aan de schouder zijn waarschijnlijk debet aan de ietwat tegenvallende statistieken. Aangezien de Devils klaar zijn volgende week hebben de partijen besloten de ingreep nu te doen, zodat Hughes helemaal hersteld is als Training Camp begint. Helaas voor de club was Hughes niet de enige die kampte met fysiek ongemak. Meerdere dragende spelers misten de nodige wedstrijden en dit kon niet opgevangen worden. Daarnaast mag er gekeken worden naar de falende goalies. Zij wonnen eenvoudigweg te weinig wedstrijden voor de franchise.

SVECHNIKOV DOET HET WEER!

In oktober 2019 maakte Andrei Svechnikov naam met de zogenaamde “Michigan”. Een goal die je normaal bij lacrosse ziet, maar de Rus van Carolina had de technische bagage om het met een ijshockeystick en puck te doen. Destijds deed Svechnikov het tegen David Rittich en de Calgary Flames en was het een enorme bezienswaardigheid. In de bijna vijf jaar die volgden, is dat kunstje al een paar keer gekopieerd, onder meer ook door Svechnikov zelf. Afgelopen dinsdag deed hij ’t opnieuw. En bepaald niet tegen de minsten.

Met 5 wins in hun laatste zes wedstrijden zaten de Bruins in een fijne flow richting de play-offs. Zaterdag nog hadden ze goede zaken gedaan richting de divisietitel door Florida in OT te kloppen. Dinsdag troffen ze in Carolina opnieuw een topteam. Eentje die ze op 4 april nog met 4-1 hadden verslagen. Dit keer gaf het scorebord dezelfde cijfers weer, maar nu in het voordeel van de Canes. En met name de eerste goal was er één om te onthouden. Tegen een van de betere goalies in de league lukte het Andrei Svechnikov namelijk voor de derde keer in zijn NHL-loopbaan op zijn bijna kenmerkende wijze te scoren.

Hoewel het Sportjournaal ons woensdag anders wilde doen geloven, wonnen de Hurricanes met 4-1 en hielden ze daarmee de druk op de New York Rangers. Met één wedstrijd meer gespeeld heeft New York 3 punten voorsprong op de Canes. Carolina werkt de komende week nog drie duels af in de hoop dit gat te dichten.

AUSTON MATTHEWS KOMT OP 68 EN RUIKT DE ZEVENTIG

Het nu al onvergetelijke seizoen voor Auston Matthews blijft maar doorgaan. De Amerikaanse superster noteerde afgelopen donderdag tegen New Jersey Devils twee treffers en bracht daarmee zijn seizoentotaal op een reeds duizelingwekkend aantal van 68 goals. Met nog drie wedstrijden te gaan heeft Matthews nog slechts twee treffers nodig om voor het eerst sinds Alexander Mogilny en Teemu Selanne in het seizoen 1992 – 1993 de grens van zeventig goals te doorkruisen. Bovendien bewerkstelligde Matthews pas als tiende speler ooit minimaal 67 goals.

Mocht de Amerikaan het niet verbeteren, heeft hij uiteraard reeds menig franchise record uit de boeken geschoten. Met een totaal van 367 treffers vindt de 26-jarige centre zichzelf op een derde plaatst in de boeken terug. Het all-time record van Mats Sundin (420) is met de huidige vorm en prestaties in nog geen twaalf maanden binnen handbereik.

Kijken we vooruit naar de komende play-offs zullen de fans in Toronto ook opgelucht adem halen. Waar het de voorbije jaren steevast angstgegner Tampa Bay Lightning trof, kan de ploeg uit Ontario met dikke potloodstrepen een best-of-seven met Florida Panthers tegemoet zien. De Panthers staan op slechts een punt van lijstaanvoerder Boston Bruins, maar hebben met een wedstrijd meer gespeeld potentieel drie punten achterstand.

WESTERN CONFERENCE

ARIZONA COYOTES OP WEG NAAR SALT LAKE CITY

Het is al een aantal jaren nu het meest besproken onderwerp in de woestijn in Arizona: De situatie en de toekomst van Arizona Coyotes. Waar de voorbije maanden diverse malen een definitief besluit uiteindelijk niet werd gemaakt, lijkt het nu een kwestie van weken te zijn.

Afgelopen donderdag bespraken we het al in aflevering 77 van de NHL Powerplay Podcast en kwam het ook bij de collega’s van onder meer Daily Faceoff en The Athletic in het nieuws, maar Salt Lake City lijkt de nieuwe bestemming voor het “oogappeltje van Gary Bettman” te worden. In een besloten meeting met de Board of Governors werd het bidbook van SEG — onder leiding van CEO Ryan Smith en eigenaar van Utah Jazz — in detail besproken. Hoewel er naar buiten toe wordt gesuggereerd dat er nog niets in cement gegoten is, is het naar verluidt een kwestie van tijd.

Grootste struikelblok is en blijft het gemakzucht van Coyotes-eigenaar Alex Meruelo, die na meerdere uitgestelde pogingen wederom met een investeringsplan voor een enorme faciliteit in Phoenix op de proppen kwam. Op 27 juni aanstaande wordt er een groot stuk land geveild en één van de gegadigden zou naar verluidt Meruelo zijn. Mocht het stuk land “gewonnen” worden zou het nog minimaal drie jaar in beslag nemen om alle benodigde faciliteiten NHL-waardig te krijgen.

Aan de andere kant van het spectrum komt nu dus de meer dan serieuze mogelijkheid om naar Salt Lake City te verkassen. De organisator van de Olympische Winterspelen in 2002 en tevens belangrijke kandidaat voor de Spelen van 2034 heeft met het Delta Center al een volwaardige NHL-arena tot haar beschikking.

Ondanks het feit de Coyotes nu ogenschijnlijk binnen afzienbare tijd gaan verkassen, hoeven de fans in de woestijn niet te vrezen over het langdurig uitblijven van een NHL franchise. De plannen van Gary Bettman om voor 2030 naar 36 franchises te groeien staat nog altijd fier overeind, waarbij Arizona met afstand op polie position staat om een eerste optie op uitbreiding te krijgen..

NASHVILLE MELDT ZICH IN HET POSTSEASON

Nashville Predators heeft zich tegen menig verwachting in voor de play-offs van 2023 – 2024 geplaatst. De ploeg van head coach Andrew Brunette verloor afgelopen dinsdag weliswaar in overtime (4-3 tegen Winnipeg Jets), maar vergaarde met het ene punt precies genoeg punten om niet meer achterhaalt te kunnen worden. Voor de geelhemden betekent het voor de zestiende keer in de afgelopen twintig jaar, — bovendien negen keer van de laatste tien seizoenen –, dat het zich voor het seizoenstoetje mag gaan opmaken.

Met onder aanvoering van een uitmuntende Filip Forsberg, Roman Josi, Gustav Nyquist en Ryan O’Reilly rekent de ploeg uit Tennessee onder meer met de beter geachte Minnesota Wild en St. Louis Blues af. Wie ze zullen treffen is nog de enige vraag die resteert. Op moment van schrijven kunnen ze met zowel Dallas Stars, Vancouver Canucks als Edmonton Oilers de degens kruisen.

NATHAN MACKINNON DOORKRUIST GRENS VAN VIJFTIG GOALS

Het verhaal Nathan MacKinnon begint de laatste weken een copy-paste verhaal te worden. De Canadees is bezig aan het beste seizoen uit zijn carrière en is met de Avs hard op weg naar een top drie favorietenrol voor het winnen van de Stanley Cup.

Afgelopen dinsdag bereikte de superster andermaal een bijzondere mijlpaal. Met een hattrick won de ploeg uit Denver met 5-2 van Minnesota Wild, maar vestigde MacKinnon alle aandacht op zich. Voor het eerst in zijn loopbaan bereikte de Canadees de grens van vijftig goals en bracht bij met vier punten zijn totaal op 137 punten. Met nog drie wedstrijden te gaan heeft hij het all-time franchise record van Peter Stastny (140) ook nog binnen handbereik.

Het was overigens ook feest in huize Rantanen. De Finse winger schiet ook dit seizoen met scherp en noteerde tegen Minnesota alweer zijn veertigste goal van het seizoen. Wellicht nog veel belangrijker is het feit dat hij voor het tweede seizoen op rij de grens van 100 punten doorkruist.

MCDAVID-LOZE OILERS VOEREN DRUK OP

Deze week bewezen de Edmonton Oilers dat ze niet (meer) volledig afhankelijk zijn van Connor McDavid. De captain werd aan de kant gehouden omdat hij niet geheel okselfris lijkt te zijn, maar zonder hem lukte het ook prima tegen Vegas. In eigen huis zetten de Oiler op indrukwekkende wijze de Golden Knights met 5-1 opzij. Met elk een goal en een assist waren het Zach Hyman en Leon Draisaitl die Edmonton aan de hand namen. Met 18 SOG had goalie Stuart Skinner een opvallend rustige avond.

Door zich te plaatsen voor de play-offs hebben de Oilers al afgerekend met de zogenaamde Thanksgiving-vloek. In Noord-Amerika heerste het idee dat teams die op dat moment buiten de boot vallen zich niet meer plaatsen voor het toetje. Niet alleen plaatst Edmonton zich, maar ze maken ook nog altijd kans op de titel in de Pacific Division. Onder Kris Knoblauch wonnen de Oilers maar liefst 45 van de 64 wedstrijden en pakten ze 94 punten. De Canucks daarentegen zitten in een mindere fase. Iets wat woensdag nog eens onderstreept werd door de 3-4 nederlaag tegen Arizona.

Met twee wedstrijden minder gespeeld, brachten de Oilers de achterstand in de divisie terug tot 4 punten.

TITELVERDEDIGER MOET NOG AAN DE BAK

Met nog vier thuiswedstrijden waarvan twee tegen de Ducks en Blackhawks twijfelt niemand er ook maar een seconde aan of de Golden Knights de play-offs halen. Toch maakt de regerend kampioen het zichzelf niet gemakkelijk. De laatste drie wedstrijden gingen stuk voor stuk verloren en in St. Louis mogen ze daardoor tot het laatste moment hopen op die tweede wildcard. Voordat Vegas woensdag onderuit ging in Edmonton waren er al nederlagen tegen Arizona (4-7) en Vancouver (3-4).

Tijdens die laatste wedstrijd maakte Tomas Hertl zijn langverwachte debuut voor de Knights. De Tsjech speelde ruim 20 minuten tegen de Canucks en noteerde 1 assist. In Edmonton moest de voormalig Shark het doen met 16.31 minuten en stond er na afloop een -2 rating achter zijn naam. Hertl is één van de vele grote namen bij Vegas die is hersteld van een blessure. Binnen afzienbare tijd (lees: voor de play-offs) verwachten ze in Sin City ook onder meer captain Mark Stone, Chandler Stephenson en blueliner Alex Pietrangelo nog terug.

De Blues hebben overigens één wedstrijd minder nog te spelen dan de Knights en nemen het nog op tegen Carolina, Seattle en Dallas. Diezelfde Golden Knights maakten donderdagavond (Nederlandse tijd) aan de wereld bekend dat Noah Hanifin ook de komende acht seizoenen in Sin city verblijft. In ruil voor ruim $ 7 miljoen per jaar heeft de blueliner de eerste jaren een volledige no trade-clausule en de laatste seizoenen een lijstje met 15 clubs waar hij niet heen wil.

KINGS ZEKER VAN TOETJE

Ook in Los Angeles weten ze dat hun Kings vanaf volgende week meedingen om die gigantische Stanley Cup. De Kings hadden het lastig de laatste maanden, maar dankzij de 4-1 overwinning op Calgary hebben ze hun playoff-ticket te pakken. Mede dankzij 2 goals van Viktor Arvidsson boekten de Kings hun vierde overwinning in de laatste vijf wedstrijden. In de Pacific Division hebben ze na hun 79 wedstrijden 3 punten meer dan Vegas, dat wel één duel minder heeft gespeeld.

Cover photo: skylinescenes.com

UCONN voor tweede seizoen op rij nationaal kampioen

Lars Leeftink
-
0
UCONN voor tweede seizoen op rij nationaal kampioen

UCONN heeft in de nacht van maandag op dinsdag voor het tweede seizoen op rij het nationale kampioenschap in college basketbal weten te veroveren. In de finale werd Purdue met 75-60 verslagen.

Zowel UCONN als Purdue begonnen aan maart als favoriet voor de eindzege en konden deze status gedurende March Madness ook waarmaken. De finale begon met flink wat lead changes. Twee keer had Purdue een aardige voorsprong, terwijl het verder vooral gelijk op ging. Dit veranderde in de tweede helft totaal.

Het was namelijk in de tweede helft duidelijk dat UCONN de langste adem had en vooral aanvallend gezien een stuk consistenter en efficiënter kon blijven. Daar waar Purdue 44% FG en 14% 3PT schoot, schoot UCONN 48% en 27%. Allebei de teams waren dus niet erg goed vanaf de driepuntlijn. Het verschil werd gemaakt door het feit dat UCONN dertien offensieve rebounds kon grijpen. Daardoor schoot het uiteindelijk acht keer meer. UCONN liep tijdens de tweede helft uit naar een voorsprong van bijna twintig punten, waarbij de einduitslag uiteindelijk 75-60 was.

UITBLINKERS

Bij UCONN blonk Tristen Newton met twintig punten, vijf rebounds en zeven assists uit, terwijl drie andere spelers boven de tien punten zouden scoren. Stephon Castle (15 PTS), was hiervan de voornaamste uitblinker. Bij Purdue was het logischerwijs sterspeler Zach Edey die 37 punten en tien rebounds noteerde. De center liet even zien waarom hij de beste speler was in college dit seizoen. Op Braden Smith na (12 PTS) scoorde echter geen enkele speler van Purdue meer dan tien punten, wat ze uiteindelijk in de tweede helft op zou breken.

Foto: Brynn Anderson/AP

123...688Pagina 1 van 688

SportAmerika.nl bestaat al sinds 1 december 2010. Vanaf dat moment is deze site dé Nederlandstalige plek voor Amerikaanse sporten.

©SportAmerika 2021 | Developed by CSSdsign

Laatste nieuws

MeNU